LABİRENT|İSYAN [TAMAMLANDI]

DOSYA 1

Medya:Abigail

Doktorların ordan oraya koşturmasını izlemeye koyuldum. Öylece transa geçmiş gibi etrafa bakıyordum.Ta ki -her ne kadar beyaz giyse de kalbi kapkara olan- Bayan Paige'i görene kadar.

   Üstüne atlayıp saldırma isteğimi engelleyerek ayağa kalktım. Bana doğru gelirken yüzündeki o aptal gülümsemeyi anlamamıştım. Benim dostum lanet bağışıkların olduğu o duvarlar arasına giderken bu kadın nasıl gülebiliyordu?

Evet şimdi ben de onun gibi saçma bir şekilde gülümsemeye başladım. Napayım burda işler böyle yürüyor paçayı kurtarmak için onları seviyormuş gibi yapmanız gerekiyor. Iste zor olan da bu...

"Abigail Merhaba. Biraz konuşabilir miyiz?"

Demesiyle içimi korku kaplaması bir oldu. Ancak vereceğim cevabın korkumu saklaması gerekiyordu.

"Hangi konuda?"

Dedim ciddi bir ses tonuyla. Bayan Paige ise gömleğinin yakasını düzelttikten sonra koridorun sağına ilerlemem gerektiğini işaret etmek amacı ile elini uzattı. Soruma cevap vermemişti ancak gösterdiği yöne yürüdüm.

Bir süre sonra bir kapı önünde durdu.

"O gençler çok uzun zamandır oradalar biliyorsun. Artık diğer seviyelere geçmeleri gerek. Bu yüzden bir sona geldiklerini anlamlarını sağlamalıyız. Teresa bu yüzden gitti. Thomas da öyle."

Söyledikleri yarama tuz basmaktan başka bir şey değildi.

"Ee bundan ne ders çıkarmam gerekiyor Bayan Paige?"

"Hmm üzgünüm be..."

Bayan Paige konuşurken bir anda gözlerim karardı ve görüntüsü öylece gitti.

/Evet uzun zamandır aklımda olan bu hikayemi sonunda yazıya geçiriyorum umarım beğenirsiniz.Biliyorum ilk bölüm çok kısa oldu ama diğer bölümler kısa zamanda gelecektir ve uzun uzun yazacağım söz veriyorum. Hikayenin açılışını yaptık hayırlı olsun :DDD\