Geç Kaldın (Narusasu)

3,5 Yıl Sonra

~Sasuke ağzından~

Gideli tam 3 buçuk yıl oldu. Bu yıllar arasında Naruto ve ben çok kez dövüştük. O beni geri getirmek için çok uğraştı. Bende ona zarar vermemek için çok uğraştım. O benim için çok değerli ve biricik sevgilim. Ayrı kaldığımız o yıllar içinde çok değiştim. Artık pek fazla birşey hissetmesemde Naruto gelince herşey yeniden başlıyor. Temiz bir sayfa açılıyor. Ona yalan söylemek zoruma gidiyor. Kötü hissediyorum. Bazen yanlız kaldığımda onu düşünüyorum, özlüyorum. Ama bunların hiçbirini ona söyleyemem. Ama az kaldı. Sadece 2 ay daha... Sadece 2 ay...
     Orocimaruyla geçirdiğim bir gün daha sona erdi. Nedense son günlerde kalan günleri saymaya başladım. Mesela şuan kalan süre 39 gün 7 saat 47 dakika 11 saniye.. 10...9...8... Fazlasıyla kafayı yemek üzere olduğumu fark etsem de Naruto ya kavuştuğum gün bunların hepsi geride kalmış olacak. Acaba şuan ne yapıyor? Onu çok uzun zamandır görmüyorum. Çok özledim. "Sasuke-kun iyi misin? Bugünlük antreman bitti odana gidebilirsin." Yeter artık bu lafı yaklaşık 1245 kere duyduğumu söylesem yalan söylemiş olmam. Her gün aynı laf bıkkınlık geldi. Şimdi Naruto olcaktı hadi ramen yemeye gidelim dicekti.
      Odama geldim ve herzaman yaptığım şeyi bir daha tekrarlamak için aynanın karşısına geçtim. Yaklaşık 5 dakika sonra kendimi yatağa attım. Neden bunu yaptığımla alakalı hiçbir fikrim yok, içimden geliyor. Naruto olsa şuan uyumuştu bile. Onu düşünerekten gözlerimi kapadım. Hayalimde onun elini tutarak hayal serüvenime başladım.

~naruto ağzından~
(Naruto eve alırsa anlattıklarını size ileticem ama kendisi kapıyı açmak dahi resmen kapıya kilit vurmuş.
Yazar-chan: narutocum kapıyı açsanda bize birşeyler söylesen.
Naruto: Asla
Tamam tamam çok uzattım.Hikayeye dönelim. 😝😋)
 
    Sasuke gideli 3,5 yıl oldu. Gittiği gün onu aramak için çok çabalamıştım.

~flash back~

"Lütfen sakura-chan. Bırak çıkayım. Lütfen."   "Hayır Naruto hayatta olmaz. Hayla yaran var ve dinlenmelisin. Saate bi baktınmı hemde bu saatte senin çıkmana asla müsade etmiyorum. Hadi oyalıyorsun beni daha birçok hasta var. Hadi yat dinlen sen bay."    "Sakura-chan bekle. İzin vermezsen hastaneden kaçarım."
     "Dene bakıyım Naruto. Bu yumruğu görüyormusun. Eğer kaçarsan senin yüzünde buna benzer bir iz çıkacak ona göre düşün. Acısınıda sen anlarsın." Anlafım abya
"Sakura-chan lütfen izin ver sana yalvarıyorum."    "Off Naruto offf. Peki tamam."   "Teşekkürler sakura-chan."
~flash back end~

O sabah kalktığımda bir banktaydım. Sasuke gitmişti. O kadar çok ağladımki kendimi eve kitledim. Sasukeye söylemek istediğim daha çok şey var. Ne kadar üzüldüğümü gittiğinden sonra neler yaşadığımı... Bilmesini isterdim. Ama onu birgün konohaya geri getireceğim. Şuan jiraiya sensei ile antremanın son aşamasındayım. 2 ay sonra Sasuke konohaya geri dönecek. Geri getireceğim.
                      ~2 Ay  Sonra~
Bu gün sasukeyi geri getirme günüm. Bu gün doğum günüm. Doğum günü hediyem Sasuke olucak. Yani benim istediğim bu. Yolda yürüyorum. Nedense bu gün yolda şöylediyim heryerde hiçkimse yok. En azından bana doğru koşan bir Sakura gördüm ama nedense çok mutlu. "Naruto nerdesin sen iki saattir seni arıyorum. Evde yoksun dışarıda heryere baktım gene yoksun. Hadi hemen tsunade-sama nın yanına gidelim, herkes bizi bekliyor. Hadi hayla oyalanıyo kıpırda hadi." Sakura kolumu tutup çekiştirip koşturmaya başladı. Binaya geldiğimizde nefes nefese kalmıştık. Acaba ne olduda çok mutlu. "Sakura-chan ne oldu? Çok mutlusun." Birden bana döndü. "Sende çok mutlu olucaksın hadi. Bu arada doğum günün kutlu olsun." Mutlu oldum gibi. Tabi Sakura dan gördüğüm tek şey bana vurmadan önce yüzüme şimşek hızıyla gelen yumruk oluyordu. Ama şuan çok mutlu ve bana vurmuyor. "Galiba ben hariç herkes biliyor." Merak edemez miyim canım. Ergenlik triplerine girince ben. Tamam konuya geri dönüyorum ve sakinleşiyorum. "Aslında sadece ben biliyorum. Daha kimseye söylemedi tsunade-sama, ben hariç." He sadece kendisi biliyor ve beni bu yüzden yaklaşık 500 metre koşturdu. Ben bunlara alışık değilim. Daha dün evde yatakta yastığa sarılıp mutfaktan su almaya üşeniyordum. Olmaz böyle. Sakura kapıyı tıklatıp gir sözünü beklemeden daldı içeri. Herkes beni gördüğünde bir oh çektikten sonra konuşmaya başladı. "Naruto nerde kaldın akamaru bile dayanamadı uyudu. Zaten shikamaruyu söylemiyorum o geldiğinden beri uyuyor. Shino tepki vermedi onu söyleyemicem." Azar yemeye başladım. Hayırlı olsun. "Aynen kipaya katılıyorum. Ben gençlik ateşiyle yanarken beni bekletmen hiç hoş olmadı naruto-kun. " Birde Lee tam oldu. Devam bekliyorum. " Sakura çok geç kaldın ben bile senden daha önce Narutoyu bulabilirdim." Sakura inoyla ilgilenebilir. Ben bu olaya karışmıyorum. "Artık herkes sussun. Sakuracım şu an tam zamanı. Lütfen çağırırmısın kendisini? " Şuan yüreğim çıkacak gibi hissediyorum. Doğum günümde öldürmeyin lan beni. İnş ölmem inş ölmem inş ölmem... Kapı açıldı ve açılmasıyla beraber gözlerim fal taşı gibi açıldı. Gözlerim doldu. Oda bana bakıp gülümsedi. Sanırım oda mutluydu. Sevinçle koşup sıkıca sarıldım, birdaha gitmesine izin vermicem. Oda bana karşılık vererek sıkıca sarıldı. Şuan kimse önemli değil. Sarılmayı bıraktım ve dudaklarına yapıştım. Şuan bizi süzen gözler hiç umrumda değil, ben çok mutluyum ve bu anın bozulmasını istemiyorum. Ayrıldığımızda ona gene sarıldım. "Doğum günün kutlu olsun usuratonkaci." Çok mutluyum. Bu günü asla unutmayacağım. "Seni seviyorum Sasuke."

Selam chanlar bir bölümün daha sonuna geldik. Canım sıkıldı bende bölüm yazıyım dedim. Nasıl olmuş ama geri döndürttüm sasukeyi. Bu Arada diğer bölüm smut olabilir.😉 Arada geçen o 3,5 yılda geçenleri yazmadım eğer yazmamı istiyorsanız yorumlarda belirtebilirsiniz. Yeniden görüşmek dileğiyle by by 😘