Geç Kaldın (Narusasu)

karanlık

~Naruto ağzından~

Çok karanlık ve ben bu karanlıktan korkuyorum. Fazla sessiz ve gergin bir ortam. Karanlığın görünen tek yer benim kapladığım yer. Neden kimse konuşmuyor?.....Neden hareket edemiyorum?....Neden konuşamıyorum?...Neden içimde hertarafımı saran anlayamadığım duygularla kaplı bir his var?...Kötü hissediyorum....Çok yalnız ve dışlanmış......Neden karanlığın içinde duran biri var?.... O kim?... Neden bana bakıp sırıtıyor?.... Bu benim zihnimin bir oyunumu yoksa cidden bunu yaşıyomuyum?... Sanırım ikiside değil.
     Gözlerim açılırken kendi zihnimde gördüğüm gibi kapkaranlık bir odada olduğumu çok geçmeden anladım. Ama burası neresi?... Sadece dışarıda antreman yapıyordum. Ve bir adam... Kesinlikle o adam beni buraya getirdi. Mesajla bir ilgisi olmalı. Çünkü beni bayıltmadan dediğini çok net hatırlıyorum ve şuan bu benim sinirlenme dürtülerimi harekete geçiriyor. 'Zaman Doldu.'ha kesinlikle ama bu benim değil senin zamanın olacak pislik.
(Y:Naruto istersen büyük konuşma.Ne yapacağını bilmiyorsun. 😏
N: yazar-chan sen bi sus.😡)
  Odanın küçük kapısı açıldığında kendisini bile göremediğim adamın ayak sesleri yakınlaşıyordu. Oda düşündüğüm kadar küçük olmasada kapıdan bana yaklaşık on saniyede geliniyor. Çünkü adam maskeyle tam karşımda. Yüzünü göremiyorum ve çok sinirliyim. Bir bakalım ben odanın ortasındaysam oda kareyse her tarafa 10 saniyede ulaşılıyosa veee bu karanlığıda katarsak ve bu adamı bu odadan çıkmak biraz zorlayabilir. Adamın geldiği yön kapı tarafı olma olasılığı kaç belki adam gelirken yön değiştirdi. Tamam farkındayım çok fazla düşünüyorum. Bu kendi kanumlarıma aykırı ama şuan şu gerizekalı odadan bir an önce çıkmalıyım. Çok sıkıldım ve daraldım. Zaten karanlıktan pek hoşlanmam. Birde şu adamın ikide bir beni süzüp sırıtması var. "Ne istiyorsun benden?" Hala sırıtıyor. Şimdi elimden bir kaza çıkçak dicem ama ellerim oturduğum sandalyeye bağlı olduğu için bu biraz zor olsa gerek. "Uyandınmı? Baya bir zamandır uyuyordun. Çok hassassın. Normalde bu zamana kadar çoktan uyanman gerekirdi." Bu adamdan hemen kurtulmalıyım. Yoksa kafayı yiyeceğim. Bunu hissediyorum. " Bu seni neden ilgilendiriyor? Bırak beni kahrolası." Adama ölümcül bakışlarımı gönderdikten sonra ellerimi çözmeye uğraştım. İyikide gizli cebimde bir bıçağım var. Şu adam biraz uzaklaşsın görmeden keserim ipleri. "Sevgilin seni kurtarmadığı içinmi triplisin? Cidden bu çok tatlı ama üzgünüm bu bende işe yaramıyor. Ayrıca şuan tuttuğun bıçağı ben koydum. Nasılsa birkaç gün sonra ölmek için yalvardığında o bıçakla kendini öldüreceksin." Ne? Bu nasıl bir senaryo. Benmi kendimi öldüreceğim? Bunu yapmam için.... Boşverin. Bu konuyla ilgili birşey düşünmeyeceğim. "Birden sustun uzumaki. Ne oldu? Korktunmu? Doğru bencede korkmalısın." Daha fazla sırıttığında kendime hakim olmak iyice zorlaştı. Elimdeki bıçakla ellerimin bağlı olduğu ipi kesip ışık hızında adamın boğazına yapıştım. "Şimdi seni öldürmeme engel olacak hiç birşey yok." Adam biraz kıpırdadıktan sonra cebinde duran birşeye bastı. "Emin misin?"
    Karanlığın arasından bir ışık sürmesi göründü parladı. Bu bir ekran. İno? O nerede? Ona ne yapacaklar? "Bırakın onu. Onunla bir alakanız yok. İno'nun başına birşey gelsin öldürürüm sizi." Artık sinirlerime hakim olamıyorum. Çok sinirliyim ve düşünmek için odaklanamıyorum. Bu çok kötü. "Arkadaşını çokmu seviyorsun? Birşey olmasını istemiyorsun. Onu kurtarmak istiyorsan şurdaki kızı öldür." Yerden açılan bir çukur içinden elleri, ayakları ve gözleri bağlı küçük bir kız çıktı. Ağlıyor. Ben bunu yapamam. Asla olmaz. O çok masum. "Ben bunu yapmayacağım. O suçsuz masum bir kız. Ben onu nasıl öldürürüm?" Adam yanıma geldi. "O hiç masum değil. O annesini öldüren bir katil. Bunu hak ediyor. Şimdi, öldür o kızı yoksa arkadaşın gözlerin önünde işkence görecek." Elime verdiği bıçakla kızı gösterdi. Bir insan bir kıza baktım birde elimde tuttuğum bıçağa. Ben bunu yapamam. Birazdaha öylece durduktan sonra ino'nun çığlığıyla düşüncelerimden kurtuldum. Koluna sıcak demiri bastırıyorlardı ve ino ağlıyordu, bağırıyordu. "Kes şunu! Yapma artık!" Adam sırıtarak adama işaret verdi ve adam durdu. Bende önüme dönüm kıza doğru yürümeye başladım. Bunu yapmak istemiyorum. Ben... Katil olmak... İstemiyorum. Lütfen biri kurtarsın beni burdan. Sasuke yardım et. Kıza doğru iyice yaklaştığımda elimdeki bıçağı uzatarak gözlerimi kapadım. Bunu görmek istemiyorum. Kız yalvarıyor ve bağırıp ağlıyordu ve benim buna dayanacak gücüm yoktu. Gözlerimden yavaşça akan yaşlarla bıçağı kıza sapladım. Birden ayaklarımın bağı çözüldü ve diz üstü çöktüm. Ellerimle yüzümü kapattım ve ağladım. Ben o kızı nasıl öldürürüm. Şimdi bir... Katilmi... Oldum? Adam yanıma geldi ve omzumu sıktı. "İyi işti, tam kalbinden. Artık küçük bir kızın katilisin." Kendimi bastıramıyorum. Bu adam buradan sağ çıkmayacak. Adam ekran gibi şeyi kapattı ve kapranlık odada gene ikimiz kaldığından emin oldu. "Bu günlük burada bırakmaya nedersin? Düşünmen gerekenler var gibi hissediyorum. Akşam gene geleceğim ve bu sefer bırakmayacağım. Sana iyi düşünmeler." Bu adamdan nefret ediyorum. Adam kapıdan çıktı ve odayı bir duman sardı. Neden bilmiyorum ama başım dönüyor. Sanırım bu dumandan. Bayıldım.

    Gene aynı rüya. Karanlık, sessizlik ve birbirine karışmış bir sürü duygu. Ama bu sefer yanlız değilim. Tam karşımda bir adam var. Siyah kapşonlu. Yüzü görünmüyor. Kapşonunu açıyor.... Ama bu doğru olamaz....
.... Sasuke...

    "Uyandınmı? Gene fazla uyudun. Bu sıkıntının çözmeliyiz. Hımmm... Buldum. Acaba sevgiline birşey olursa ne olur? Çok heycanlıyım. Arkadaşlar 258 ve 245 bir bakarmısınız? Oradamı? " Arkadaki adam başını evet anlamında salladı. Hayır Sasuke olmaz. Lütfen ona birşey yapmayın. Buna dayanam. Benim yüzümden olmaz. "Ben size neyaptımda böyle davranıyorsunuz?! Neden?! Benden ne istiyorsunuz?! Lütfen durun artık?! " Adam güldü aslında ne gülmesi bildiğiniz korkunç bir kahkaha attı. Ben bu adamdan korkmaya başladım. "Nemi istiyoruz? Senin bize yaptıklarından sonra bunu hatırlamadığınımı söylemeye çalışıyorsun? Ama artık kimsenin sabrı kalmadı. Senden intikam alacağız ve bu intikam senin ölümünle sonuçlanacak. Ben asla durmayacağım." Kaçmaya çalışsamda elim ve ayaklarım sandalyeye bağlı olduğundan hiçbirşey olmadı. Adam Sasuke nin olduğu kamera görüntüsü sandığım görüntüye baktı. İşaret verdi. Birden Sasuke ye saldıran birsürü adam belirdi. Sasuke onlarla savaştı ve kurtuldu. Ama birsürü yara almıştı. "Lütfen yapmayın. Ne yapacaksanız bana yapın ama sevdiğim insanlara dokunmayın. Sizden sadece bunu istiyorum. Sevdiğim insanları bırakın. Lütfen." Sesim ağlak çıktı. Lütfen kabul etsinler. Adam birden adama kafa salladı ve Sasuke nin yanındaki adamlar birden gitti. Ekran kapandı. Adam bana doğru yürümeye başladı. "Ne yapacaksak sana mı yapalım?" Sesi alaycı çıkıyordu. Başımı sallamakla yetindim. Şimdilik idare edebilirim ama bundan sonra ne olacağını hiçbir şekilde bilmiyorum. Nolur biri beni kurtarsın. Lütfen. Adam bir düğmeye bastı ve etrafta birbirinden farklı bir sürü işkence aleti belirdi. "Hangisinden başlayalım? İlki şerefine senin seçmeni istiyorum uzumaki. Seç birini. Birşey diyeyim en az acı vericiler şu tarafta bence ilk onlarla başlayalım." Başımı salladım ve birini gösterdim. Adamın çok iyi bir seçim dermişçesine gözleri parladı ve işkence aletinin yanına gittik. O gece hiç olmadığı kadar canım yandı. Yalnızdım. Kimse beni kurtarmayacak. Hiç kimse...

Selam chanlar. Hepinizi öpüyorum 1bin olmuşuz❤💕💓. Size çok teşekkür ediyorum💖💜sizi çok seviyorum😘😘1bin şerefine 1068 kelime. Hepinizi öpüyorum. Birdahaki bölümde görüşürüz. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Ama lütfen yorum yapın hepsini okuyorum. By by😘