Chief Bart van Kanta Tribo heeft een wand van Ragftagar gekregen, daar zou hij toch echt heel blij moeten zijn? Verkeerd gedacht.
Bart is welliswaar allergisch voor de energie van de wand en heeft tot nu toe alles er aan gedaan om hemzelf daar een...
"Hoe moet ik dit in godsnaam overbrengen?!" Vraag ik wanhopig terwijl ik ijsbeer door één van de zitkamers van onze tijdelijke villa. Maan en Joris zitten er wat geïrriteerd bij.
"Vraag het gewoon." Zegt Joris tegen mij, maar ik negeer zijn opmerking en ratel verder, "Moet ik het erg nonchalant overbrengen? Zo van: 'Hey het is een beetje raar om mijn zus mee te nemen als date dus moet jij maar' of-"
"Vraag het gewoon." Zegt Maan deze keer, alweer negeer ik de opmerking. "Of juist heel enthousiast?! Zo van: 'Hey Felice heb je zin in een heel gezellig-"
"LOOP GEWOON NAAR HAAR TOE EN VRAAG HET." Schreeuwen Joris en Maan gefrustreerd tegelijk. "Wat gebeurd er?" Hoor ik Felice roepen van beneden. "Niks!" Roep ik zenuwachtig terug. "Ik kom naar boven toe!" Hoor ik haar waarschuwend roepen.
Ik hap naar adem als ik hoor door het gekraak van de traptreden dat ze ook echt naar ons toe komt. Met hysterische handbewegingen gebaar ik dat Maan en Joris zich moeten verstoppen. Ze begrijpen me gelukkig en ze rennen via de deur naar het balkon toe. Vlak daarna komt Felice met een verward gezicht binnenlopen.
"Ik dacht dat ik meerdere stemmen hoorde?" Begint ze. "Oh nee- ehm... ik was tegen mezelf aan het praten." Verzin ik snel. Felice kijkt mij even raar aan maar gaat dan verder; "Oké... hoe dan ook, hoe ging het gesprek met koning..." Ze denk even na, "Stefan! Zo heet 'ie toch?" Vraagt ze er gelijk bij. Ik knik. "Ja, dat gesprek ging goed, en er... er is ook iets wat ik je moet vragen..." Vraag ik erg zenuwachtig en ik ga op een stoel zitten.
Felice gaat op de stoel vlak naast mij zitten en kijkt mij doordringend aan, waardoor ik nog drie keer zo nerveus word. Ik kijk weg van haar gezicht terwijl ik half-stotterend verder vertel, "Ik ben dus v-vanavond uitgenodigd voor zo'n- voor zo'n diner met daarna een bal- door Stefan! En wat blijkt dus is dat-ehm..." Ik haal diep adem en kijk Felice heel even aan, haar groene ogen kijken mij neutraal aan, maar toch is dat voor mij zenuwslopend.
"Dat wat?" Vraagt ze. Weer haal ik diep adem en ik haal een hand door mijn haar. "Dat het gewaardeerd wordt als... je-een-date-mee-neemt." Zegt ik zo snel en binnensmonds dat ik aan de vragende blik van Felice kan zien dat ze het niet verstaan heeft. "Als je een date mee neemt." Herhaal ik zacht.
Felice's ogen worden groot en ze leunt wat meer naar voren toe. "Oh! Ja, natuurlijk ga ik met je mee! Dat lijkt me hartstikke leuk!" Zegt ze met een glimlach. Ik knipper een paar met mijn ogen en houd even mijn adem in. "Echt waar?!" Vraag ik ter bevestiging. Felice lacht even en knikt. Ik sta gelijk op en haal gelijk een groot geldbedrag uit mijn zak en geef die aan haar, verbaasd neemt Felice het geld aan.
"Ik snap dat je natuurlijk nog van alles moet regelen... een jurk natuurlijk, schoenen en misschien wil je nog iets met je haar laten doen... dus vandaar dit geldbedrag." Leg ik uit. Felice kijkt mij dankbaar aan en geeft mij dan een knuffel. "Dankjewel, je bent geweldig." Zegt ze, en die woorden verwarmen mijn hart. "Graag gedaan." Zeg ik terug. We laten elkaar los en Felice geeft me nog even een warme glimlach voordat ze de kamer uitloopt en terug naar beneden gaat.
Ik blijf even een klein moment helemaal stil totdat Maan en Joris weer terug de kamer instormen. "Ey, Bart! Gefeliciteerd pik!" Grapt Joris terwijl Maan mij een schouderklopje geeft. Ik sta daar maar als een idioot te glimlachen terwijl ik voor me uit staar. "Dan nu het serieuze gedeelte; je hebt een pak nodig. En een bad. Scheer je. Doe je haar." Sommen Joris en Maan om de beurt voor me op. Ik knipper een paar keer met mijn ogen en kom weer wat bij zinnen. "Ja... klopt." Mompel ik. "Oké ga dan, sukkel!" Zegt Maan lachend. Ik knik en loop de kamer uit terwijl Maan en Joris mij geamuseerd uitzwaaien.
"Ben ik goedgekeurd?" Vraag ik wanhopig terwijl ik voor de spiegel sta en mijn stropdas goed doe. Diana kijkt mij via de spiegel aan en knikt goedkeurend. Mooi, want ik heb een goed bad genomen, mij helemaal geschoren, de stad in gegaan voor een mooi net pak en heb zelfs Diana mijn haar laten doen... en nu heb ik krullen. Het is altijd beter dan een statisch geladen slaaphoofd, dat dan weer wel.
"Felice staat volgens mij al beneden op je te wachten." Zegt Diana neutraal. Ik kijk haar aan en ze fronst. Ik word er gelijk nerveus van. "Wat is er?" Vraag ik. "Oh nee niks... Felice mag gewoon beter tevreden zijn met iemand als jou, en jouw ongelooflijk knappe uiterlijk." Stelt ze vast. Een last valt van mijn schouder en ik moet heel even glimlachen. "Bedankt... denk ik." Zeg ik ongemakkelijk. Ze geeft me een kort knikje en ik loop dan de kamer uit naar beneden.
Beneden aangekomen zie ik Felice al bij de deur staan zoals Diana al had gezegd. Ik haar aan en bedenk me net dat wat Diana zei voor mijn gevoel precies andersom moet zijn... want als ik Felice zo zie, mag ik eerder tevreden met haar zijn. Ze heeft haar haar opgestoken en een hele mooie zwarte jurk aangetrokken met open rug. Je kan er nergens meer van aflezen dat ze als nette bescheiden zuster in het ziekenhuis van Kanta Tribo werkt. En eerlijk gezegd... bevalt dat me wel!
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Je ziet er prachtig uit." Zeg ik terwijl ik helemaal onder de indruk ben van haar. "Jij ook!" Zegt ze met een glinster in haar ogen, "Je haar zit zo mooi! Je zou het vaker zo moeten doen!" Merkt ze op terwijl ze heel voorzichtig met haar vingers mijn haar aanraakt. Ik word helemaal rood.
"Zullen we maar gaan...?" Vraag ik voorzichtig. Felice grinnikt en pakt dan mijn hand. Er gaat vanaf mijn hand een hele tinteling door mijn lichaam heen.
"Veel plezier!" Zegt Diana nog wanneer we samen de deur uitlopen, op weg naar de troonzaal.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Omdat we de drieduizend lezers gehaald hebben een extra lang hoofdstuk, speciaal voor jullie! Want zonder jullie waren die drieduizend lezers nooit mogelijk geweest! <3
