Hayat hiç bir zaman adil olmamıştı. Bazı insanlar vardı, kendi yağında kavrulan elinde ki ile yetinebilen. Bazı insanlar vardı elindekinin değerini bilmeyen hep daha fazlasını isteyen.
İşte Korel ve Yusuf'un hikayesi böyle başladı. Elindekilerle yet...
Evet evet!Spiritüel'de 2.sıraya oturmuş bulunmaktayız.Bu tabiki de sizin sayenizde çiçeklerim teşekkür ederim 😘💐😍
✔INSTAGRAM ✔
"Laviniaaolumcicegi"
💐Satır arası yorum yapmadan ve yıldızımızı doldurmadan geçmeyelim çiçekler💐
Kötü bir gün geçiriyorsanız ve hikayemi bugün keşfettiyseniz, bilin ki yüzünüzde ki tebessüm bir yerlerde sizi hiç tanımayan birini yani beni çok mutlu ediyor 😁
*********
Kırılan dalın incinen canın ve içi boş insanların kusuruna bakarım.Geç gelen özrün ve beklemekle geçen bir günün kıymeti yoktur bende.Kimsenin keyfine göre değil,ben hayatı kafama göre yaşarım.
Bir hafta,o günün ardından tam bir hafta geçmişti.Aynı evin içinde Yusuf ile köşe kapmaca oynuyorduk.O günden benden geriye kalan tek şey Yusuf'un söyledikleri olmuştu.Kaçırılmam,yaralanmam değilde o sözler bende yer edinmişti.
Ben cevap dahi vermeden Yusuf odayı terk etmişti.Sebebini anlıyordum bana süre tanımıştı ama ben bu bir hafta içinde değil onunla konuşmak ona görünmüyordum bile.Hoş ben ona görünsem bile o beni görmüyordu.Sabah ben kalkmadan gitmiş oluyor,geceleride aynı şekilde ben yattıktan sonra geliyordu.
Can sıkıntısıyla oturduğum yerden kalkıp odama geçtim.Kaçırıldığım gün düşmemden kaynaklı sağ ayağımı çatlamıştım ve şu anda sargıdaydı.Doktor bir hafta boyunca zorlamamı hatta hiç üzerine basmamı söylemişti.Bu da beni eve mahkum etmişti ne işe gidebiliyor ne de dışarı çıkabiliyordum.Tabi bunda en büyük etken de Yusuf'tu.Beyfendi yüzüme bile bakmazken yeni çalışanımız Hatice ablayı tembihlemiş ve dışarı çıkmamam konusunda uyarmıştı.
Annemler ayağımın durumunu biliyordu.Dün öğlen eve gelip beni görmüşlerdi tabi yine tek ayak üzerinde kırk tane yalan atmak zorunda kalmıştım.Eğer bu işler yüzünden bu hala geldiğini öğrenseydi beni geri planda tutmak isteyecekdi.Ama buna izin veremezdim,bu kadar yaklaşmışken asla geri çekilmezdim.
Odama geldiğimde dolaba yaklaşıp içinden bir kaç parça kıyafet çıkardım.Evde çok sıkılmıştım işe gidemiyorsam bile hiç yoktan çıkıp biraz hava alman lazımdı.Hem şansıma Hatice ablada alışverişe çıkmıştı.O şimdi saatlerce gelmezdi,şu kısacak zaman içinde Hatice ablayı çözmüştüm kadın açık bir defter gibi olduğundan çokta zorlanmamıştım. Eğer ki alışverişe gitmişse iki saat rahattım demek.Bu da sahilde hava almak için yeter de artardı bana.
Çıkardığım pembe tonlarındaki kıyafetleri yatağımın üzerine koyup üzerimdeki gece takımını çıkardım. Her ne kadar duş almak istesemde buna vaktim yoktu o yüzden hızlı bir şekilde kıyafetlerimi giydim.Aynanın önüne geçip başımı yaptıktan sonra hazırdım.Ayağımda ki sargı her ne kadar ayakkabı giymemi zorlasada spor ayakkabı ile idare edebilirdim. Elime aldığım ayakkabılarla aşağıya indiğimde evi şöyle bir kontrol edip kapıya yöneldim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
