Billionaire Seductive Wife

THIRTY ONE

Janica POV

Kitang- kita ng dalawa kong mga mata ang isang batang walang Malay na hawak-hawak ng isang lalaki waring army ito kung ang pag-babasehan ang suot nitong uniporme.Hindi ko mapigilang mapaluha.

"A-nak a-nak " saad ko at dahan-dahang nilapitan ito habang inihihiga sa isang bed sa clinic. Nag-sagawa pa ng ilang examination si Doc. Upang malaman kung kumusta si Lacey. Niyakap ko ang aking anak. Miss na miss ko na sya , ilang taon syang nawalay sa amin at ngayon lumaki syang isang napakagandang bata .Labis labis na sana ang tuwang mararamdaman ko ngunit wala na ang aking asawa. Iniwan nya na kami , Hindi na rin matutuloy ang kasal namin, dahil iniwan na nya kami .Matapos kung halikan sa noo ang aking anak ay nag-pasya akong sundan ang lalaking nag-dala sa anak ko rito.

"Sino ka?" Tanong ko rito habang nakaupo ako sa couch. Pilit kong pinasisigla ang aking tinig.

"Ako po ang leader ng private army  ng mafia na kinabibilangan nya" sagot nito.

"To-too ba ang balita na patay na ang asawa ko? Answer me please"

"I'm not sure mam, kung ano po ang resulta ng imbestigasyon yun po ang totoo pero mahigpit nyang ipinag-bilin sa akin na sabihin daw sa inyo na mahal na mahal nya kayo at lagi kayong mag-iingat Mam, yun lang po at aalis na ako" yumukod na ito sabay alis.

"Iha sasama ka ba? " tanong sa akin ni mom habang umiinom ako ng tubig.

"Hin-di ko pa kayang makita ang asawa ko mom" wika ko dahil sa totoo lang hanggang ngayon nahihirapan pa din akong tanggapin ang lahat. Mabuti na lamang at naibalik na sa akin si Lacey pero buhay naman ng aking asawa ang nawala.

"Sana bukas iha makasama ka na, last night na bukas" malungkot na saad ni mom at umalis na .Panay ang tulo ng luha ko .Sobrang hirap pala ng mawalan .Tingin ko tuloy sa sarili ko ngayon napakahina ko at napakaduwag pero anong magagawa ko tao lang ako .

"I'm going nasa baba na si Doc " paalam din sa akin ni Doktora pagkadating ko sa silid. Nakaleave kasi noong mga nakaraan si Doc. Marquez kaya napilitan sya na mag-stay ng matagal sa Mansion.

"Thanks doktora " I said in a low voice. Umupo ako sa kama ng aking anak habang hinahaplos ang kulot nitong buhok. Upang mabawasan ang sakit na nadarama ko ay nag-simula akong mag-kwento sa aking anak.

"Anak mula nang mawala ka hindi na naging maganda ang pag-sasama namin ng Daddy mo, lagi kaming nah-aaway at nag-sasagutan hanggang sa nag-pasya akong iwan sya kasama ang kaibigan kong si Lynn na kalaunan nalaman kong ate ko pala. Nahanap pa din ako ng daddy mo dito .Noong una pinahihirapan nya ako sa trabaho ko pero dahil sa mahal na mahal nya ako pinatawad nya ang kasalanan ko .Ilang beses din naganip ang buhay ko pero nakakaligtas pa rin ako hanggang sa nalaman namin na buhay ka .Masayang-masaya kami noon pero gumawa ng pasya ang Daddy mo , bumalik sya sa underground kung saan makikita ang kasamahan nyang mga Mafia .Nang malaman ng Daddy mo kung nasaan ka pinuntahan ka nya at iniligtas" kwento ko habang umiiyak ako .Pag-katapos ay niyakap ko ang tulog na tulog kong anak .

Someone POV

"Its time for you to be back, kailangan ka nya ngayon"

"How about you ? Hindi ka ba sasama sa akin ? Ayaw mo bang samahan ako?" Pag-tatanong ko.

"Kauuwi ko lang kahapon dito , hindi muna ako pwedeng umalis. Alam mo ang dahilan tayong dalawa lang ang nakakaalam"

"Pero kailangan ko ng tulong mo, paano kung_______. " hindi ko na naituloy ang aking sasabihin dahil pinutol na nya ito.

"Stop thinking nonsense, wala ka pa nga sa Pilipinas, ano-ano na ang iniisip mo"

"I'm just afraid " pag-simangot ko .

"With whom?" Nakangiti nitong tanong sa akin.

"Nothing" I said .

"I know that you miss him so much, He misses you too" .

"Stop, stop, I don't want to hear that "

"Nag-kita kami sa Mall 3 days ago, tinanong ka nya sa akin princess" pag-tatapat nito sa akin.

"What? Anong sinagot mo?"

"Sinabi kong gf na kita, hahaaha ang epic ng itsura nya parang kakainin ako ng buhay" dahil sa inis ko ay pinalo-palo ko ang kumag na ito.

"Bakit ayaw mo ba ako? Pangit ba ako princess? Kapalit-palit ba ako?" Pag-dadrama ng kumag kong kaibigan. Parang baliw ito at syunga kaya sobra akong nainis.

"Eew, hindi mo bagay" kunwa'y nasusuka kong saad.

"I don't need your explanation" pag-tutuloy pa nito. Kaya binatukan at sabay tapak ko ng paa nito sabay karipas ng takbo.

Iniayos ko na ang lahat ng dadalhin ko para sa flight ko bukas. Pag-katapos niyon ay naligo na ako at nag-libot upang bumili ng pasalubong. Kahit naman narito ako sa ibang bansa updated pa rin ako sa mga nang-yayari sa taong iniwanan ko . Hindi ko rin nakalimutang bisitahin ang isa sa taong importante sa buhay ko .

"How is he?" I asked the nurse

"He is in critical condition right now Madamme, wala pa din kasing improvement ang vitals nya , pero wag po tayong mawawalan ng pag-asa"

"Thank you, are you done checking his vitals?"

"Yes madamme, excuse me " saad ng nurse na lumabas na sa pinto upang puntahan ang iba pang pasyente.

"Mag-pagaling ka hah? Wag mo kaming iniwan lalo na sila .Kailangan  ka nila , lumaban ka para sa kanila pero sana kapag nagising kana patawarin mo kami sa kasalanang ginawa namin " malungkot kong wika habang kinakausap sya .Umaasa na lamang ako na sana maging mabilis ang kanyang ang pag-galing niya . Tumunog na ang IPhone ko .Tumatawag na naman ang overprotective kung kaibigan kaya naaawa ako sa magiging fiancee nito balang araw.

"Why?" I asked her

"Where are you?"

"Here in the hospital, I need to visit him" pag-tataray ko .

"Umuwi kana , pinacancel ko na ang flight mo bukas"

"Good news kung ganoon" ngiti kong tugon.

"Anong good news, mapapaaga ka lang ng uwi , sasabay kana mamaya sa private jet" explain nito.

"OK" tipid kong tugon, saka sumakay sa sarili kong kotse"

Enjoy reading :-)

Please vote and follow me

_akoclheanne_