THIRTY SIX

28.4K 496 8
                                    

Janica POV

Hindi ko alam kung bakit abot-abot ang aking kaba kanina habang kasama ko sa loob ng elevator and lalaking kalapit ko ng condo. Hindi pwede itong nararamdaman ko , kahit wala na ang aking asawa na si Ken. Siya lang dapat ang mamahalin ko. Nakatingin ako ngayon sa Company dahil malapit nang matapos ang pag-pepaint dahil sa napakaraming skilled worker. Nag-papasalamat ako Kay ate, mom at dad dahil sa mga panahong kailangan Kong makalimot .Pinayuhan nila akong ituon sa anak ko at pag-tatrabaho ang atensyon upang kahit papaano ay Hindi ako malungkot. Ngayon pitong buwan na ang bata sa aking sinapupunan. Wish ko na sana lalaki ito at kamukha niya. Para kahit papaano lagi kong nakikita ang kawangis ng asawa ko .Hindi ko namalayan tumutulo na naman pala ang luha sa aking mga mata. Agad ko itong pinunasan . Matapos kong makalma ang aking sarili ay nag-ikot-ikot pa ako. Hanggang sa may lalaki akong nakita sa may puno na nakatingin sa akin. Ang tingin niya ay waring nakakapangilabot. Kaya agad na akong pumasok sa kotse, papaandarin na sana ng driver ko ang kotse nang biglang may lalaking sumira ng window ng kotse at saka tinutukan ang driver ko.

"Who are you? Takot kong saad .Hindi pansin ng mga trabahador ang nang-yayari dito dahil medyo malayo ang parking area. Ang aking assistant naman ay naroon pa sa site. Hindi ko sinabi na aalis na ako .Ang usapan kasi namin ay 11:00 am kami uuwi.

" Don't Worry Mrs. Sarmiento , we are only here to arrest this man. He is not your driver, this is a fake one" kaya ang ginawa ko lumabas ako ng kotse at tinitigan ang mukha nito. Laking gulat ko ng makita ang mukha nito. Hindi nga ito ang driver ko, kinuha lang nito ang jacket at cap ng driver ko. Mag-kasing built kasi sila ng katawan kaya hindi ko agad napansin.May dalawa pang kasama ang agent na isang lalaki at isang babae kung saan kinuha nila ang lalaking nag-panggap na driver ko at sinakay sa kanilang sasakyan.



"Thank you for rescuing me, this short of time .But how did you know that he is not my driver?" I asked the guy with non-uniform if I'm not mistaken he is an agent. His voice is also familiar and even the built of his body.



"Someone is paying attention to you Mrs. Sarmiento. Let's say that he is one of your admirer" nakangisi nitong saad. I observed this guy parang kaboses kasi nito ang kaibigan ng asawa ko sa Pilipinas.


"I'm not interested, there is only one person I am going to loved and loved for the rest of my life but anyways thank you for your help" I said .

"How sad to my friend part,Do you want me to  drive you home" saad pa nito. Doon lang nag-sink sa utak ko kung nasaan na ang driver ko .

"Do you know where my driver is?" Tanong ko sa guy nang bigla namang may sumulpot. Ang lalaking nakasabay ko sa elevator kanina. Anong ginagawa nito dito?

"What are you doing here ?" I asked him .

"I'm just passing by then I both see you arguing" pasimple nitong saad. Nag-titigan sila ng agent para bang nag-uusap then Maya -Maya ay nag-paalam na ang lalaki.

"I'm going" saad ng lalaki at nakapamulsang umalis ito, hindi ko na nagawang sumagot pa sa Agent .Dahil hinila na ako ni Mr.Elevator sa sarili nitong kotse.

"Wait, how about my car?" I asked him.

"Ako na ang bahala dyan, ihahatid na kita sa Condo mo" sabay bukas nito ng pinto sa harapan at pinapasok ako. Sya ang nag-drive ng kotse. Wala pala itong sariling driver.

"Ok thank you for driving home, but wait ,I have a question"

"What is it?" Sagot nya sa akin.

"Nasaan na talaga yung totoong driver ko? Sino ang mga taong yun?  Sunod-sunod kong tanong.

" I don't know, why you don't asked the agent a while back?"

"Paano naman kasi Mister bigla kang sumulpot" inis kong pakli.

"So kasalanan ko pa Mrs. Sarmiento?" Natatawa pa nitong saad na mas lalo kung ikinainis .

"Yes and Yes" malakas kung sigaw dito.

"Stop, nakakabingi ang pag-sigaw mo, baka pati si baby mabingi din"

"What?/you bastard, stop the car, I said stop the car" inis na inis na talaga ako.

" OK if that's what you want" hininto nga nito ang kotse at bumaba ako. Pag-kababa ko ay pinaandar na nito ang kotse.


Sa sobrang inis ko sumigaw ako.

"Nakakainis Ka, nakakabwisit Ka Mr. Elevator" paulit-ulit ko itong sinambit, wala itong konsensya basta na lamang ako nito iniwan. Napakamasunurin naman nito.

...

Maya-maya pa ay bumagsak na ang malakas na ulan. Sumilong muna ako sa puno ng Mangga sa tabi. Wala pa namang kotseng dumaraan. Walang hiya talaga ang lalaking iyon. Basta na lamang ako pinabayaan. Ipinikit ko ang aking mga mata sa sobrang lakas ng ulan.



"Mahal ko, Hon ko, kung narito Ka lang sana hindi mo ako pababayaan. Andaya mo naman kasi iniwan mo ako agad, iniwan mo kami, bakit kasi namatay Ka pa? Bakit kasi iniwan mo pa kami?" Wika ko sa aking isip. Binalikan ko ang lahat ng ala-alang pinag-saluhan namin. Sumasabay sa malakas na patak ng ulan ang aking mga luha. Tatawagan ko sana ang assistant ko pero naiwan ko pala ang bag sa kotse ng Mr. Elevator na iyon.

"Halika na , sakay kana sa kotse, I'm so sorry hon" saad niya sa akin pero hindi ko naintindihan ang huli nitong sinabi basta ang naunawaan ko lamang ay pinapasakay nya ako. Hindi ako kumilos kaya naman binuhat ako ni Mr. Elevator at isinakay sa front seat. Kumuha ito ng towel at pinunasan ako .Tahimik pa rin ako habang isinusuot nito ang jacket sa akin. Napakathoughtful din naman talaga ng lalaking ito. Bigla na naman tumibok ng malakas ang puso ko kaya napatingin ako sa kanya, Mataman din pala niya akong tinititigan.

"I'm sorry, I'll drive you home baka mag-kasakit Ka"

"Thank you " saad ko , hindi ko na namalayan pa ang lahat basta nagising ako na nakahiga na ako sa malambot na kama sa condo ko . Napalitan na rin ang mga damit ko at pag-bangon ko may mga bagong -luto na pag-kain na natakpan sa dining table. Labis na tuwa ang aking naramdaman. Ipinag-luto niya ako, inasikaso niya ako .

"Salamat Mr. Elevator" bulong ko at saka kumain ng kumain hanggang sa mabusog kami ni Baby.


Enjoy reading

Pls. Vote





_akoclheanne_

Billionaire Seductive WifeWhere stories live. Discover now