2. Bölüm

4.8K 250 42
                                    

Söylemeden geçmek istemiyorum.Bu kitabı yazarken arkadaşımdan bir sürü yardım aldım.Onunda hesabı var, adı sevimlibiri1905

Onu çok sevdiğimi söylemişmiydim neyse okumaya geçebilirsiniz.Siz bana aldırmayın. :)








Ulaş abinin bağırmasıyle irkildim." Korkma, o hep böyle.İçmiş yine." diyip yanımdan ayrılan Gizem'e baktım.Abisinin yanına gitti.
"Çisil sende mi buradaydın ?" diye sorunca, mecburiyetle Ulaş abiye baktım.Gizem hemen abisinin kolunu biraz çekiştirerek, benden daha da uzağa gittiler.

Ulaş' dan...

Yanımda yatan kıza aldırmadan, çıkıp gittim.Bara gittiğimde çok içmiştim.
" Ulaş bey, isterseniz size taksi çağıralım ya da bi şoför ayarlayalım.Çok içmişsiniz." diyen adama ters ters baktım.O an gerçekten kaza yapabilirdim." Tamam, eve." diyip adamı onayladım.Eve geldiğimde bana yardım etmesi için " Gizem !" diye bağırdım.Aslında ondan asla böyle bişey istemezdim ama bu sefer çok içmiştim.

Salonda oturan Çisil' i görünce kendime küfürler saydırmıştım, onun beni böyle görmesini istemezdim." Çisil sende mi buradaydın ?" diye sordum o anki sarhoş halimle.Gizem gelince beni kenara çekiştirip " Sen neden bu kadar çok içtin ! Arkadaşım korktu senin yüzünden ve tabiki senin sevdiğin kız !" dedi.
" Hatırlatma, kendime gelemedim." dedim hemen. Bana bunu hatırlatması içime ne kadar acı çektirsede katlanmalıydım.Ne de olsa benim için çok zordu.Kimse benim bi kıza gönlümü kaptıracağımı düşünmezdi.

" Sen yine bi sürtüklemiydin yoksa.Sana inanamıyorum hâla.Senin sevdiğin kız burdayken sen gittin ve o sürtükle kim bilir neler yaptın !Onun sevdiği kişi yâni o çocuk onu çok üzüyo. Gerçekten çok acı çekiyo." dedi bana sinirle bakan gözleriyle.

O çocuk çok şanslı olmasına rağmen Çisil' i üzmesi,ağlatması...Ne kadar çok bana koysada yinede elimden hiçbirşey gelmiyodu.Ama Çisil' i hep, uzaktanda olsa korudum.Ben olmasam o günlerde kim bilir ne yapıcaktı.Kapşonlu şekilde onu takip etmekten ne kadar çok yorulsamda yine pes etmiycektim.

Her kızla yaptığım şeyler beni bi gıdım bile heycanlandırmıyoken, Çisil' in bir bakışı ile neye uğradığımı şaşırıyodum.

Çisil' den devam...

Ulaş abi ile Gizem' in ne konuştuklarını duymaya çalışsamda, sonuç başarısız olmuştu.Ulaş abi, yukarı doğru yöneldiğinde ona bakarken, bi anda onunda bana kayan gözleriyle karşılaşsamda hemen ayaklarıma gitmişti bakışlarım.

Ne kadar çok korksamda ondan, bi o kadar da utanıyodum.Onum kötü olması ne kadar çok çekici bulmamı düşündürmesine rağmen yinede içimde hem korku hemde utançlık duyguları vardı.

" Abin kızdı mı ?" diye sorduğumda bana garip bişey söylemişim gibi baktı." Saçmalama abimin sana ya da bana kızabileceğini hiç sanmıyorum. Aslında ben ona kızdım seni korkuttuğu için. " dedi Gizem.

********

Bi süre sonra Gizem' in odasına gelmiştik. İkimizinde çok uykusu geldiği için erken yatmıştık.Birden etrafı su ararken buldum kendimi.Su olmadığını görüp aşağı mutfağa indim.

Aşağı inerken, koridordaki camdan gelen ay ışığı aydınlatıyodu etrafı.Aşağı inene kadar herşey normaldi.Karanlıkta hiçbirşey görmeyerek hâla devam ediyodum yürümeye.

Sert bişeye çarpınca buzdolabı olduğunu düşündüm. Tutma yerini sağ alt köşe olarak hatırladığımda elimi oraya götürdüm.Tuttuğum şeyin bi el olduğunu anlayınca tam çığlık atacakken tuttuğum elin sahibi diğer eli ile ağzımı kapayıp, beni asıl olan buzdolabına yasladı.

Kötü Çocuk ! Piskopat Aşığım mı ?Where stories live. Discover now