My NYMPHOMANIAC Secretary. (NOT EDITED.)

CHAPTER ELEVEN

  NANG makarating ako sa Comfort Room ay nag hilamos ako at inayos ang sarili ko, doon ko lang nakita ng malinaw ang mga mata ko.

 Mugto at malamlam na nakatingin sa repleksyon ko.Maganda ako at mataas ang tingin ng iba, pero bakit pag dating sa ka'nya ganon lang kadali sa ka'nyang maliitin ako.Ni hindi matanggap ng sistema ko ang offer n'ya, ginawa n'ya pa ako'ng bayarang babae. 

 Para ako'ng buhay pero para'ng patay dahil sa tamlay na nararamdaman ko, ni hindi ko magawang atusin ang sarili ko. Okupado ng sinabi n'ya ang isip ko.Buong araw ay nasa office at opisina n'ya lang ako. 

Iwas ang tingin sa ka'nya kapag pinapatawag ako. Ni hindi ko na nga magawa ng maayus ang mga iniuutos sa'kin.Pati sina Cy ay hindi alam kung ano ba ang nangyayari sa'kin, bakit ba sobra ako'ng apektado sa sinabi n'ya. 

 'Be my Sex Slaves' 

 'Be my Sex Slaves' 

 'Be my Sex Slaves'Muli ay nag play sa isip ko ang sinabi n'ya, napa pikit ako at napa buntong hininga. 

 "You okay?." Tanong sakin ni Madee isa sa mga stuff dito. 

 "Ah oo, okay lang ako."

 "You sure?." 

 "Hmm, may iniisip lang ako."

 "Ah sige, anyway. Gusto ka daw maka usap ni President Montefalco." Para ako'ng nabingi sa sinabi n'ya, ni hindi 'yon naintindihan ng isip ko.

 "Hoy! Bak't para'ng nagulat ka?." Untag n'ya sa'kin. 

 "Sa tingin ko hindi ka okay, kanina ka pang ganyan. Okay ka lang ba talaga Sandra?." Kita ko ang pag aalala sa mata n'ya, ngumiti ako ng pilit.

 "Im okay, marami lang talaga ako'ng iniisip." Sabi ko na lang, t'yaka tumayo at nag paalam sa ka'nya na pupuntahan ko muna ang lalaki'ng 'yon.  

***

  Halos maistatwa ako sa harap ng pinto ng opisina n'ya hindi ko pa kase yata kaya'ng harapin s'ya, masyado ako'ng lutang kakaisip.

Nagulat na lang ako ng bumukas ang pinto at iniluwa non ang lalaki'ng ayoko'ng makita.

"C-come in." Alok n'ya t'yaka ako tinalukuran at hinayaang bukas ang pinto. Nanatili ako ng isang menuto at t'yaka bahagyang humakbang papasok.

Nangangatog ko'ng isinara ang pinto, at t'yaka hinarap s'ya.

'Come on Sandra, ayusin mo ang sarili mo. Wag mo'ng ipahalata sa ka'nya na kinakabahan ka.'

"Uhm." Basag n'ya sa katahimikan.

"What do you want?." Pilit pinapakalmang tanong ko.

"Ipinatawag kita kase gusto kita'ng makausap."

"About what?." Deretso ko paring tanong.

"It's about what I said earlier, Im sorry It's not my intention to hurt you." Hindi ako sumagot at iwas ang tingin na luminga sa bahagi ng opisina n'ya.

"Hindi ko sinasadyang bastusin ka."

"Hindi ko inaasahang ganon kababa na nga ang tingin mo sa'kin, mas lalo mo pang ibinaba." Kalmado'ng sambit ko.

"Hindi ko akalaing sasabihin mo sa'kin ang bagay na 'yon, nagawa mo ng sirain ang buhay ko nong gabing 'yon." Huminto ako.

Pinipigilan ang sarili na wag mapa luha.

I cleared my throat


"Biktima ako, pero hindi ibig sabihin non. Makikipag talik na ako kung kanikanino, hindi ako ganong klase ng babae." Napa yuko s'ya.

"H-hindi ako gaya ng iniisip mo, hindi ako bayarang tao." Pag didiin ko.

Ngumisi ako.

"Hindi ako tanga para mag pagamit, hindi pa ba sapat na kinuha ko sa'kin ang bagay na hindi dapat." Hindi parin s'ya naka kibo. Nanatili lang s'yang tahimik.