My NYMPHOMANIAC Secretary. (NOT EDITED.)

CHAPTER TWENTY

He brought me on a classic restaurant, I don't know kung ano ang nangyayari at this day. Napapansin ko ang pagiging mabait n'ya, ewan ko lang pero 'yon ang bagay na mula kanina'ng maga ko pa napapansin.  

  The ambiance of that restaurant makes my self interested, the designs ang presents hindi tulad ng sa pangkaraniwang restaurant lang.  

  "Here." Aniya. Nagulat ako sa ginawa nito'ng pag hila ng upuan at iminuwertrang maupo ako. Gulat man at takang taka ay ginawa ko ang sinabi n'ya, naupo ako at iniwasang wag mag isip sa mga ipinapakita n'yqng hindi ko naman nakasanayang makita sa kan'ya.  

  Tinawag n'ya ang waiter at agad na sinabi ang ipinahanda nito, so pinaghandaan n'ya pala'ng talaga ang bagay na ito. Ano ba'ng nakain n'ya at sinaniban ata ng kung ano at bigla'ng bumabait ng gan'yan. Kakapanibago ah.  

  We start to eat ng hindi man lang nag papansinan, nag tatakang nag iisip ako habang ginagalaw ang pastang kinakain ko. May kakaiba talaga sa kan'ya, ano ba naman sandra kung ano ano ang iniisip mo. Hayaan mo na lang na ganyan s'ya.Yeah yeah hayaan ko na lang, mabuti nga'ng ganyan s'ya kaysa naman palagi kaming nag aaway.

 "Focus on your food, wag mo'ng titigan lang." He break the silence. Dahilan para mapa angat ang paningin ko sa gawi n'ya. 

 "Why did you do this, why are you like that?." Deretsong tanong ko. Tinignan n'ya lang naman ako ng may nag tatakang tingin.

 "Why am I like that? Nor doing this?." 

 "Hmmm." 

 "Don't ask, just eat." Pag iwas n'ya. 

There's something about him, pero hindi ko lang mahalata. Ano ba talaga ang ginagawa n'ya, bakit bigla n'ya ako'ng niyaya. 

 "Eat." Aniya pa. Tumango na lang naman ako, bilang sagot t'saka naisipang iwaglit na lang ang pagigI see him at my side smiling like there's no reason to think, no acts and no fake one. His smile makes my heart wild, and I feel my chic turn into red. Hindi ko na alam kung nangyayari na ba ang sinabi ni Cy the last time we met, na baka mahulog ako sa kan'ya bigla at masaktan sa huli.But no! Never ako'ng mahuhulog o mag kagusto sa kan'ya never!. Mamatay muna ako bago ko s'ya mahalin.
 

  Matapos naming kumain ay iniuwi na n'ya ako, at nag paalam na aalis dahil may aasikasuhin lang s'ya sandali sa company. Hinayaan ko na lang naman s'yang umalis, pero hindi mawala sa isip ko ang ginawa n'yang pag halik sa noo ko. Bagay na hibdi naman n'ya ginagawa noon, at bagay na hindi dapat namin gawin. Lalo pa't fake fiancé n'ya lang naman ako, halos tumalon ang puso ko ng mga oras na 'yon. 

Para ba'ng kinuryente ang buo'ng katawan ko sa ginawa n'yang 'yon. Why did he do that? Is he forgotten the role of us? Our Act?. All the questions are in my mind, trying to answer one by one.My heart, para ba'ng habol nito ang pag hinga ko. Ang bawat pag tibok nito ay para ba'ng race na nag uunahan, just like a crazy machines na nag loloko dahil ang circuit nito ay may mali.I am here at our room, iginala ko ang paningin ko. Para ako'ng praning na nakikita ang bulto n'ya, what was that for?.

 "Argh! Why am I like this?." Napapraning ko'ng sinabunutan ang sarili ko'ng buhok, bakit ba naging ganito ako bigla. Para sa isa'ng kiss lang sa noo ay nakontrol ako ng pangyayari'ng 'yon.  

  I see him at my side smiling like there's no reason to think, no acts and no fake one. His smile makes my heart wild, and I feel my chic turn into red. Hindi ko na alam kung nangyayari na ba ang sinabi ni Cy the last time we met, na baka mahulog ako sa kan'ya bigla at masaktan sa huli.