16. Bölüm "Teklif"

93 8 26
                                    

Şarkıyı açıp okuyabilirsiniz !!

Sinir bozucu alarmım çaldığında yatağımda başka tarafa dönerek biraz daha uyumak istedim. Okula gitmek istemiyordum. Çünkü okuldaki insanlar midemi bulandırıyordu.

Son birkaç gündür okulda sakin geçmesine rağmen okulu sevecek nedenlerim olmamasına şaşırıyordum. Üstelik yeni gelmiş olmam ve okulun örnek öğrencileri arasında oluşum bile bunu iyileştirmiyordu.

Sinirle kalkıp yüzümü yıkadım , dişlerimi fırçaladım. Saçlarımı taradıktan sonra üzerimi değiştirdim.

Çantama ders kitaplarımı koydum.
Ardından aşağıya inip Mısır gevreğiyle dolu kahvaltı tabağımı bitirdikten sonra annemle birlikte okulun yolunu tuttum.

Bu arada chandler , onu merak ediyorsan günlük bu hafta neredeyse hiç sorun çıkartmadı. Hiç laf atmadı aynı zamanda onun takımındakilerden de hiç ses soluk çıkmadı.
Şaşırmıştım aynı zamanda altından daha kötü şeylerin çıkacağına kendimi hazırlıyordum da.

Hiç hayra alamet değildi.
Hele ki o gün beni jenny ve Patrick ile tehdit ettiği zamanı hatırlayınca kötü oluyordum.

Jenny , Patrick ve ben sınavların yaklaşıyor olmasına seviniyor ve kütüphanede birlikte ders tekrarı yapmak için sözleşiyorduk.

Okula girdiğimde sorumluluk sınavlarının sonuşlarının asıldığını gördüm. Henüz kimse bakmadan göz atmak istedim.

Gözüm ilk önce kendisine ders çalıştırmadığım chandler'ın adını aradı.

Chandler biyoloji ve kimyadan geçmişti.
Ama matematik yerlerdeydi. Geçebilmesi için çok iyi çalışması gerekiyordu 2 haftalık bir sürede iyice çalışılabilirdi.

Etraf kalabalıklaşınca dolabıma doğru iliştim.
Kapağını açtığımda yere küçük bir zarf düştü.
Eğilip alıp okudum.

"kütüphaneye gel. 2.ders"

Bu da neydi?
Saçmaydı bellide bir tuzaktı bu yüzden gitmeyi göze almazdım ve ne jenny  ne de Patrick'in haber verdim.

İlk ders ortaktı. Biyoloji öğretmeni sorumluluk sınavlarının sonuçlarını karşılaştırıyor ve yorumluyordu. Bazılarına şaşırıyor bazıları için artık çok geç olduğunu söylüyordu. Ders tam anlamıyla işlenmemişti.

Bizde birlikte sohbet etmeye başladık.
Patrick üzgün görünüyordu. Nedenini sorduğumuzda ise geçiştiriyordu. Birşeyler olduğu kesindi ve bunu bizden saklamak istiyordu. Çünkü her bizden birşey saklayışında elleriyle oynamaya başlıyordu.

Ellerini tuttum, "artık ellerinle oynamayı kes. Çok belli saklamaya çalışıyorsun" dedim.

"Hayır gerçekten" dediyse de pes etmedim.
"Biz arkadaşız öyle değil mi ?..."
"Öyle "
"Peki bizden birşeyler neden saklıyorsun? Seninle dalga geçecek değiliz. Biz her sorunun üstesinden beraber aşmaya çalışmıyor muyuz ??" Dedim. Ona sırtımı dönüp küsmüş gibi yapmaya başladım. Aynı zamanda sırıtıyordum fakat yüzüm dönük olduğu için göremiyordu. Kendimi sert tutmaya çalışsam da kıkırdıyordum.

"Ahhh pekii tamam anlatacağım fakat hemen yardım etmek ya da itiraz etmek yok " dedi jenny ve bana bakarak.

"Resim malzemelerimi sattım !"

"Ne !!" Jenny ile aynı tepkiyi vermiştik.

"Çünkü derslerime engel oluyor. Aynı zamanda gelecekte o mesleği seçemem çünkü aileme bakmam gerek "

"Sen ve senin sanatçı ruhuna üzüldüm " dedim sırtını sıvazlayarak.

Jenny de Patrick'e oturduğu yerden sarıldı.
"Bundan emin misin ?? Yani sen resim yaparak mutlu oluyorsun !"dedi.

Hınzır AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin