𝙳𝚎𝚊𝚝𝚑 𝚜𝚘𝚗𝚐

562 39 7
                                    

Oli's P.O.V.

Φτάσαμε στο σπίτι στις εννιάμισι. Άλλα σπίτια δεν υπήρχαν σε ακτίνα εκατό μέτρων. Το πάρκο που μας είπαν τα αγόρια πως είναι απέναντι από το σπίτι ήταν έρημο. Ένα παλιό καφενείο στεκόταν ακόμα. Τα δέντρα και τα χόρτα φαινόντουσαν καμμένα. Και όταν πήγαμε πιο κοντά στο σπίτι...ανατρίχιασα. Τώρα κατάλαβα πως ένιωσαν τα αγόρια. Το σπίτι ήταν μαύρο, φαινόταν καμμένο, είχε σπασμένα παράθυρα και ακόμα και στο φως της λάμπας φαινόταν...σκοτεινό (εξού και το όνομα😂).

Μάρκους: Ακολουθήστε με.

Και έτσι κάναμε. Ο Μάρκους ήξερε που είναι η πίσω πόρτα. Τα έψαξε και τα έμαθε όλα για αυτό το σπίτι... ξέρω γιατί το έκανε. Ήθελε να πιστεί πως αυτά που είδε και άκουσε ήταν ψέφτικα.

Μαρτίνους: Είναι κοντή η πόρτα!

Τίνα: Θα πάμε μπουσουλώντας ελάτε!!

Μαρτίνους: Οκ εγώ θα πάω πρώτος με το πιστόλι, Τίνα πίσω μου, μετά η Όλι και τέλος εσύ Μάρκους! Να κρατάς το μαχαίρι όμως!

Και έτσι μπήκαμε μέσα. Ένιωθα να πατάω διάφορα έντομα ανάμεσα και κάτι τριχωτά που παίζει να ήταν αράχνες! Τα αγόρια είχαν ανοιχτούς τους φακούς τους. Αυτό το τούνελ, γιατί τούνελ ήταν, όχι πόρτα, έμοιαζε να μην βγάζει πουθενά!

Μαρτίνους: Δεν τελειώνει με τίποτα!!!

Τότε ακούστηκε ένας τόσο απόκοσμος ήχος και μετά κατευθείαν ήχος πιάνου.
Σταματήσαμε και περιμέναμε. Το τραγούδι που έπαιζαν στο πιάνο ήταν...

Μαρτίνους: Το τραγούδι του θανάτου...

Ναι το καταλάβαμε δεν χρειαζόταν να πεις δυνατά τις σκέψεις του καθενός Μαρτινούλη! Αλλά που.....

Μάρκους: Προχωρήστε!

Και έτσι συνεχίσαμε να μπουσουλάμε. Κάποια στιγμή οι φακοί έσβησαν, το πιάνο σταμάτησε και ακούστηκε ένα δυνατό ΜΠΟΥΥΥΜΜΜ!!
Και ναι αυτό το μπουμ ήταν ο Μαρτίνους που χτύπησε το κεφάλι του σε μια πόρτα. Καλά όμως πρέπει να ήταν γιατί αμέσως προσπάθησε να ανοίξει την πόρτα και ήταν...ανοιχτή!

Εγώ: Δεν μου αρέσει αυτό....

Ο Μαρτίνους έκανε ένα νόημα σαν: σταμάτα και πάμε και έτσι σηκωθήκαμε όρθιοι επιτέλους και περπατήσαμε. Ο Μάρκους έδωσε τον φακό του στον Μαρτίνους και εμείς βγάλαμε τα μαχαίρια. Ποτέ δεν ξέρες!

Ήμασταν μέσα σε ένα δωμάτιο χωρίς παράθυρα. Ήταν δηλαδή υπόγειο δωμάτιο. Μπροστά μας είχαμε δύο πόρτες. Πήγαμε από την δεξιά...

𝔗𝔥𝔢 𝔴𝔯𝔬𝔫𝔤 𝔣𝔩𝔦𝔤𝔥𝔱 - 𝔈𝔩𝔢𝔨𝔱𝔯𝔦𝔰𝔨Where stories live. Discover now