𝙴𝚕𝚎𝚔𝚝𝚛𝚒𝚜𝚔

443 40 2
                                    

Marcus' P.O.V.

Το μόνο που θυμάμαι ήταν ένα δυνατό μπαμ. Όταν άνοιξα τα μάτια μου είδα πως ήμουν ξαπλωμένος στο πάτωμα. Ο άνθρωπος που αυτοαποκαλείται «μαύρη μάσκα» ήταν από πάνω μου και με σημάδευε με ένα μπλε σπαθί.

Μ.Μ.(Μαύρη μάσκα): Σήκω!

Δεν σηκώθηκα.

Μ.Μ: Δεν ακούς εεε; Ρίξε μια ματιά εκεί!

Κοίταξα εκεί που μου έδειχνε. Ένας από τους πιστούς του ακόλουθους κρατούσε την Έμμα και της είχε το μαχαίρι στον λαιμό. Με κοίταζε φοβισμένη. Σηκώθηκα γρήγορα προσέχοντας τους ανθρώπους τριγύρω μου.

Μ.Μ: Καλό παιδί! Τώρα πιάσε αυτό!

Μου πέταξε ένα σπαθί. Τι υποτίθεται πως θα κάνω εγώ με αυτό; Άλλο πράγμα δεν θέλαν να μου κάνουν;

Μ.Μ: Άμα απορείς, το μηχάνημα χάλασε και γλίτωσες! Το θέμα είναι πώς χάλασε το μηχάνημα.....

Χάλασε; Σούπερ! Θα πεθάνω σίγουρα, λοιπόν αφήνω το κινητό μου και τις μπάλες ποδοσφαίρου μου στον αδερφούλη μου.....

Μ.Μ: Δεν έχει σημασία όμως αυτό! Θα πολεμήσεις μαζί μου για να δω τι αξίζεις!

...το άλμπουμ με τις φωτογραφίες μας που ήμαστε μωρά στην γιαγιά μου που το θέλει κάτι χρόνια τώρα....

Μ.Μ: Φύγετε όλοι!!!

...όλα τα παιχνίδια μου που είχα μικρός στην Έμμα, αν και ούτε αυτή θα ζήσει να τα δει.....

Μ.Μ: ΕΠΙΘΕΣΗΗΗΗΗΗΗ!!!!

Και προσπάθησε να με χτυπήσει με το σπαθί του στο κεφάλι. Εγώ, έπιασα τόσο γρήγορα το σπαθί μου και τον απέκρουσα αμέσως. Τα σπαθιά έβγαλαν σπίθες. Πώς το έκανα αυτό βρε παιδιά εγώ δεν έχω ξαναπιάσει σπαθί στην ζωή μου;

Μ.Μ: Χοχο είσαι καλός εεε;; Χμ κρίμα που θα πάει τζάμπα το ταλέντο!

Και με χτυπησε στα πλευρά. Πρόλαβα να τον κλωτσήσω πριν πέσω κάτω. Δεν τον χτύπησα όμως αρκετά και αυτός μου ξαναόρμηξε. Πολεμούσε για να σκοτώσει!

Μ.Μ: Κάποτε, κάποιος μου είπε πως δύο δίδυμα αγόρια, ολόιδια που γεννήθηκαν τον τελευταίο μήνα του Χειμώνα, θα έρθουν και θα με καταστρέψουν και εμένα και τον στρατό μου! Γιατί ναι! Τα λεφτά που μαζεύω μικρέ τα χρησιμοποιώ για να φτιάξω έναν γιγάντιο στρατό ώστε να κατακτήσω τον κόσμο!

Με το ζόρι κατάφερνα να τον αποκρούω πλέον. Ήθελα να τον σκοτώσω να υσηχάσω!

Εγώ: Πόσες οικογένειες έχεις καταστρέψει για να γίνεις ένα τέρας;

Μ.Μ: Δεν με νοιάζουν τα σύναισθηματα των γονιών τους! Για να φτάσεις στην κορυφή πρέπει να κάνεις τους πάντες χαλάκι και να τους πατήσεις!!

Ως εδώ και μην παρέκει! Κανένα άλλο παιδί δεν πρέπει να πουληθεί ως σκλάβος ή ακόμα και να σκοτωθεί από τον ηλεκτρισμό για να γίνει αυτός ο άρχοντας του κόσμου!!
Ορμήξε ο ένας στον άλλο την ίδια στιγμή. Τα σπαθιά χτύπησαν με τόση ορμή που έσπασαν και ένα φως τύλιξε όλο το δωμάτιο. Θυμάμαι πως ούρλιαξα και πως άκουσα και την μαύρη μάσκα να ουρλιάζει. Με έχει ξαναχτυπήσει το ρεύμα και έτσι δεν με πείραξε και τόσο αυτή η αίσθηση. Όταν έσβησε το φως, τον είδα πεσμένο στο πάτωμα. Η μάσκα του είχε φύγει στο πλάι και το πρόσωπο του ήταν πιο τρομακτικό από όλο το σπίτι μαζί. Ένιωσα αίματα να τρέχουν από το πρόσωπο μου και ανακάλυψα μια μαχαίρια στην δεξια πλευρά του κεφαλιού μου που ξεκίναγε λίγο πιο πάνω και πιο δίπλα από το μάτι και έφτανε μέχρι το σαγόνι μου. Τρόμαξα πολύ. Θα μπορούσε να μου είχε βγάλει και το μάτι.
Τυφλωμένος από τα αίματα, κατάφερα να σηκωθώ την στιγμή που μπήκαν μέσα οι στρατιώτες του. Πήρα γρήγορα  ότι είχε μείνει από το σπαθί του και τον σημάδεψα.

Εγώ: Άμα με πειράξετε, τον σκότωσα!

Δεν κουνήθηκαν. Ακόμα ο ένας κρατούσε την Έμμα με το μαχαίρι στον λαιμό.

Εγώ: Δώστε μου την αδερφή μου!

Άφησαν την Έμμα και αυτή ήρθε τρέχοντας σε εμένα και με αγγάλιασε.
Μετά απευθύνθηκα στην «μαύρη μάσκα»

Εγώ: Τζέικομπ Ριτς...

Με κοίταξε βαριανασαίνοντας. Από ότι κατάλαβα του έσκισα την κοιλιά.

Εγώ: Το αγόρι που επέζησε μετά που το χτυπησε δεκατρείς φορές κεραυνός....

Δεν έχω να πω τίποτα άλλο, απλά απολαύστε και την συνέχεια!!! Θα υπάρξει και δεύτερο βιβλίο!

See ya at the next part 🤫

𝔗𝔥𝔢 𝔴𝔯𝔬𝔫𝔤 𝔣𝔩𝔦𝔤𝔥𝔱 - 𝔈𝔩𝔢𝔨𝔱𝔯𝔦𝔰𝔨Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα