𝙸'𝚕𝚕 𝚗𝚎𝚟𝚎𝚛 𝚏𝚘𝚛𝚐𝚎𝚝 𝚢𝚘𝚞

423 44 3
                                    

Και οι μέρες πέρασαν σύντομα. Γυρίσαμε πίσω στο Τρόφορς και τα αγόρια μας γνώρισαν στους συμμαθητές τους. Και κάπως έτσι έφτασε το τελευταίο μας βράδυ στην Νορβηγία... Και έτσι κάτσαμε όλοι στους καναπέδες να δούμε ταινία. Η ταινία ήταν πολύ ρομαντική και για κάποιον περίεργο λόγο η Έμμα είχε σκάσει στα γέλια. Εγώ πάντος είχα ξαπλώσει μαζί με τον Μάρκους στον ένα καναπέ και η Τίνα με τον Μαρτίνους στον άλλον. Την Έμμα την αφήσαμε να βρει μόνη της που θα κάτσει και πήρε δύο καρέκλες από την κουζίνα και ξάπλωσε εκεί.

Και κάποια στιγμή τελείωσε η ταινία και ανεβήκαμε πάνω.

Μάρκους: Έμμα στο κρεβάτι αμέσως!

Έμμα: Λες και δεν θα πήγαινα για ύπνο αλλά στα μπουζούκια!

Μαρτίνους: Μην τολμήσεις και πας γιατί θα μας πνίξει ο μπαμπάς!

Μάρκους: Τι είπε ο ποιητής τώρα!

Η Έμμα μπήκε στο δωμάτιο της γελώντας και μας κοπάνησε την πόρτα στην μούρη.

Μάρκους: Λοιπόν μιας και είναι τελευταίο βράδυ εγώ θα κοιμηθώ με την Όλι στο δωματιό μου και εσύ με την Τίνα μπρο.

Τίνα: Η Έμμα τι θα πει;

Μάρκους: Ας πει ότι θέλει δεν με νοιάζει. Έλα Όλι

Καληνύχτησα την Τίνα και τον Τίνους (κλαίω 🤣) και ακολούθησα τον Μάρκους στο δωμάτιο του. Με περίμενε γιατί είχε είδη ανοίξει το κρεβάτι που υπήρχε κάτω από το δικό του και είχε στρώσει σεντόνια (νοικοκυρά μου εσύ!!!).

Μάρκους: Τι ώρα πετάτε αύριο;

Εγώ:Έντεκα.

Μάρκους: Εντάξει άμα είναι περίμενε λίγο να πάρω τηλέφωνο τον μάνατζερ.

Εγώ: Τι να τον κάνεις αυτόν τέτοια ώρα;

Μάρκους: Κοίτα δεν γίνεται να πάμε με τα πόδια στο αεροδρόμιο!

Βγήκε έξω και πήρε τον μάνατζερ στις μια παρά το πρωί λοιπόν και εγώ ξάπλωσα. Το κρεβάτι ήταν τόσο φλάφι σαν να έχεις ξαπλώσει πάνω σε σλαιμ ζευγαρωμένο με σκουίσι και διασταύρωση σύννεφουυυυ!!!!!!

Σούπερ, σούπερ, σούπερ, ΝΑΙΙΙΙ

Ο Μάρκους τότε μπήκε και αυτός στο δωμάτιο και ξάπλωσε δίπλα μου.

Μάρκους: Θα μου λείψεις.

Εγώ: Και εμένααα😭 Υποσχέσου μου πως όταν θα έρχεσαι, θα με βλέπεις!!

Μάρκους: Φυσικά! Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ!

Εγώ: Το εννοείς;

Μάρκους: Ναι βρε χαζό! Αφού σε αγαπώ!

Εγώ: Τελικά στους γονείς σας τι έχετε πει για μας;

Μάρκους: Πώς φιλοξενήσαμε κάποιες φίλες μας από την Ελλάδα. Δεν έχουν πρόβλημα είπαν, αλλά κρίμα που δεν θα προλάβετε να γνωρίσετε τους γονείς μας!

Εγώ: Ναι όντως...

Μάρκους: Κοίτα έχουμε συγγενείς στην Ελλάδα! Η αδερφή της μαμάς μου μένει εκεί και πηγαίνουμε συχνά! Θα έρχομαι να σε βλέπω!!

Δεν ξέρω γιατί αλλά άρχισα να κλαίω.

Μάρκους: Δεν θέλω να σε βλέπω να κλαίς! Μπορεί να χωριστού με τώρα αλλά μετά μπορεί να έρθεις να σπουδάσεις εδώ, ή να έρθω εγώ Ελλάδα!!

Με αγγάλιασε. Τι να τα κάνεις τα τζάκια; Αυτός και μόνο με το βλέμμα του σε καίει ολόκληρη, που να τον αγγαλιά δεις κιόλας! Τζακούζι!
Αλλά ένιωθες τόση ασφάλεια που κοιμήθηκα αμέσως....

Καλά δεν αντέχω τρομακτικό κεφάλαιο γράφω; Γελάω. Λυπητερό κεφάλαιο γράφω; Κλαίω από τα γέλια. Φανταστείτε τι γίνεται στα αστεία κεφάλαια 😂

Ψήφο αν σας άρεσε! Επόμενο αύριο!

See ya at the next part 💪

𝔗𝔥𝔢 𝔴𝔯𝔬𝔫𝔤 𝔣𝔩𝔦𝔤𝔥𝔱 - 𝔈𝔩𝔢𝔨𝔱𝔯𝔦𝔰𝔨Where stories live. Discover now