Fucker Series #2: BLUE (COMPLETE)

CHAPTER 5 🌵

*************

Chapter 5

Pagkaalis ni Blue sa kuwarto, si Loaisa naman ay lumabas at pumunta sa sala. Nakita niya doon ang kapatid ni Blue na may hawak na isang libro at seryosong nagbabasa.

"Don't touch that." Napahinto siya at napatingin sa bata, hahawakan niya kasi sana ang isang libro sa ibabaw ng lamisita. Para namang matanda ang kapatid ni Blue at para namang pitong taong gulang si Loaisa na nahuling kumakain ng candy.

"Hi" Hindi komportable ang nararamdaman ni Loaisa ngunit isinantabi niya iyon. Ngumiti si Loaisa ng pagkatamis-tamis, siguro naman ay madadaan niya 'to sa ngiti.

"Why are you here? My brother was already left I thought that you were with him." Nakataas ang kilay ng bata na ang dating ay dapat samahan niya si Blue

"Nope, his friends are with him." Medyo kinakabahan si Loaisa, nakakailang naman kasi ang kapatid ni Blue. Ganito ba talaga kausap ang batang ito? Nakakatakot, ibang-iba kay blue na bastos at mahilig magmura.

"Don't wait him. If it is already late in the evening go to your bed and sleep, they will screw some pussy tonight." Sabi ng kapatid ni Blue. Huh? Bata ba talaga 'tong nasa harapan ko?

Imisip ni Loaisa ang pinsan niya na kaibigan ni Blue si U at tamad iyon sa dilang tamad. Mukhang hindi naman, baka nga ang pagsiping sa isang babae ay katamaran pa no'n.

"I don't think so." Sigurado ang kumpiyansa niya na hindi naman siguro lahat ng kaibigan ni Blue ay gan'on, hindi rin naman babaero si Blue kahit noong naging sila.

"By the way, how are you related  to  my brother? Are you one of his patient or what? He never bought his flings or other girls that he hooked up here in this house and he bought this house for his wife that he treasure so much although I never saw my brother with other girl or married to someone." Para namang kinakastigo siya ng batang lalaki. Hindi siya makapagsalita o kung ano pa man dahil nagugulat siya sa kung ano ang katangian ng kapatid ni Blue, they are totally opposite!

"Nevermind" Dali-dali umalis sa harapan niya ang kapatid ni Blue. Isa lang ang nakikita niyang pagkakaparehas ng ugali ng magkapatid... Parehas na bastaos at diretsahang magsalita.

Samantalang si Blue naman ay dumiretso sa hospital upang kunin ang mga gamit niya para magamot si Elli na pinsan ni End. Hindi niya alam kung ano ang sumagi sa isipan ni End at binaril ang sarili nitong pinsan. Siguro lumapit ito kay Ley, napailing si Blue sa kanyang iniisip.

"Bilisan mo baka patay na 'yon." Napangisi siya sa sinabi ni Johan, hindi mamamatay si Elli dahil isa siya sa mga gumagawa ng mga maduduming bagay, isang hired killer na kabilang sa mga tauhan ng kaibigan niyang si Rare na isang psychopath.

"Pupusta ako na buhay pa 'yon, 500." Napailing siya sa sinabi ni King. Kahit kailan talaga kotongkups ang isang 'to.

"Hunter, ano daw ba nangyari sabi ni Gin?" Si Gin ang tumawag sa kanya kaso hindi niya nasagot at kay Tunter tumawag. Mukhang kakagat si  Rare sa pangongotong ni King. Hindi na kagulat-gulat na nakipagpustahan din ang iba sa panggogoyo ni King.

"Sige, pagpatay 'yong pinsan niya ibibigay mo sa 'kin ang kanang kamay mo." Seryosong sabi ni Rare, napalunok naman si King at nagkatinginan silang magkakaibigan alam nilang hindi pwedeng umayaw si King dahil bawal magalit ang kaibigan nilang si Rare. Ito ang problema dahil kotongkups si King at laging nakikipagpustahan minsan nakakabangga niya si Rare. Kakaiba si Rate makipagpustaha minsan hinihingi ang mata, puso, binti o kahit anong parte ng katawan ni King. Ito kasi ang sakit ni Rare.  Natural lang sa kanyang pumatay at kuhanin ang parte ng isang tao at 'saka niya ilalagay sa isang sikretong kuwarto na walang sinuman ang nakakaalam.