Bölüm 16

92K 3.2K 200
                                    

           

Feyza bel ve boyun ağrısıyla gözlerini açtığında bir an neden kapının önünde olduğunu algılamaya çalıştı aklına gelenlerle de yeniden gözleri doldu, iki gündür Alparslan ile bu haldelerdi Feyza kapıyı açmıyor Alparslan'da kilitli olmamasına rağmen kapıyı açıp girmiyordu... Feyza yavaşça yerden kalktı bugün açacaktı o kapıyı kararlıydı, önce banyoya gitti sıcak bir duş alıp bedeninin az da olsa gevşemesini sağladı. Giyinme odasına gidip siyah dar pantolonunu ve siyah beyaz çizgili gömleğini giydi, saçlarını açık bıraktı kızarmış gözlerini saklamak için hafif makyaj yaptı ve siyah topuklu ayakkabılarını giyip siyah çantasını da aldıktan sonra gereken eşyalarını çantaya koydu ve kapıyı açtı.

Kapıyı açar açmaz Alparslan yere yığılmıştı, Feyza ufak bir çığlık atarken Alparslan hemen gözlerini açmış Feyza'ya bakıyordu hemen ayağa kalktı iki gündür kapısında sabahladığı karısının duygularını görebilmek için gözlerinin en içine bakıyordu, Feyza yanından geçerken arkasından sesledi

"Beni böyle bırakıp nereye gidiyorsun?" Feyza hızla arkasını döndü

"Nereye gittiğimi adamlarından öğrenirsin" Feyza topuklularının sert sesiyle birlikte merdivenlerden inip evden çıktı

"Günaydın hanım ağam bir isteğin mi var?" İbrahim hemen yanına gelirken ceketinin önünü iliklemişti

"Günaydın, arabayı hazırlayın" Feyza'nın otoriter sesiyle kimse bir şey diyememiş İbrahim hemen birine kaş göz yapmıştı

"Bir de eğer bir mahsuru yoksa benimle devamlı Ali ilgilenebilir mi? Şoförlüğüm korumalığım ne gerekiyorsa işte"

"Tabi hanım ağam sen nasıl istersen" Ali hemen yanımıza gelmiş arabanın kapısını açmış ağzındaki lokmayı bitirmeye çalışıyordu

"Buyur hanım ağam gidelim" Feyza arabaya bindikten hemen sonra Ali de şöför koltuğuna geçmiş ve arabayı çalıştırmıştı

"Okula gideceğiz Ali, bir de yolda kahvaltı yapabileceğimiz yerde dur da kahvaltı yapalım, birde ağan ararsa rahatlıkla rapor verebilirsin neredeyim napıyorum falan sorun yok" Feyza gülümserken Ali şaşkınlıkla Feyza'ya bakıyordu

"Bu dediklerimde samimiyim Ali, hadi gidelim" Ali arabayı çalıştırdığında güzel bir kahvaltıcının önünde durmuş Feyza'nın kapısını açmıştı, birlikte restorana girdiklerinde Feyza köşedeki boş masaya geçerken Ali de birkaç adım uzağında ayakta bekliyordu

"Ali oturacak mısın artık?"

"Olur mu Feyza abla ne haddime sana afiyet olsun"

"Otur dedim Ali sende kahvaltını yapamadın birlikte kahvaltı yapalım"

"Olmaz Feyza abla"

"Ali!" Feyza zorda olsa Ali'nin oturmasını sağlamıştı

"Ben seni kardeşim olarak görüyorum o yüzden başkalarının yanında değilken rahat ol ki bende rahat olabileyim"

"Peki"

Feyza ile Ali sessizce kahvaltı yaptıktan sonra Ali ısrarla izin vermemiş kendisi ödemişti, okula geldiklerinde Ali Feyza'yı binasının önüne kadar getirmiş ardından da kapısını açmıştı bu durum Feyza'yı utandırsa da alışmak zorunda olduğunu bir kere daha hatırlattı kendine.

"Sen istediğin gibi takılabilirsin Ali ben sana haber ederim gelir alırsın beni"

"Ben arabada beklerim Feyza abla"

"Tamam sen bilirsin ama keyfine bak" Feyza binaya doğru girerken herkesin kendisine baktığının farkındaydı ama kendisini rahatlatmaya ve takmamaya çalışıyordu. Sınıfa girdiğinde herkesin kendisine bakıp fısır fısır konuştuğunu biliyordu

SÖZ AŞKIحيث تعيش القصص. اكتشف الآن