SÖZ AŞKI

Bölüm 45

Sürprizz :) biliyorum bir önceki bölüm yarım kalmıştı o yüzden yeni bölümü hemen paylaşıyorum iyi okumalar :)

İlk beğeni için @ssudej ve ilk yorum için @mutluol53 teşekkürler :)

"Dilan anlatacak mısın artık ne bu halin giderken ki Dilan'dan eser yok"

"ya boş verin beni siz anlatın bir şeyler"

"tamam madem anlatmayacaksın yürü gidelim yaren biz sohbet ederiz dertleşiriz diyorduk ki bunu diyende sendin ama madem sen anlatmıyorsun bizimde konuşacak bir şeyimiz yok"

"Feyza abla haklı Dilan hem bize anlatmayacaksın da kime anlatacaksın"

"ama eğer bu odada olanlardan birine bahsedin ki annem de buna dahil sizinle bir daha konuşmam" Feyza ile yaren birbirine bakıp ikisi de aynı anda anlaştık dediler.

"önce kapıyı kilitleyim de birine yakalanmayalım" Dilan kapıyı kilitledikten sonra gardırobundaki şişeleri aldı

"Dilan onlar nereden çıktı"

"merak etmeyin ikisini de kendime aldım sizin içmeyeceğinizi tahmin ettim" Dilan komodininden bulduğu çakmakla şişenin ağzını açtı ve yatağa oturup bağdaş kurdu

"ne bakıyorsunuz içki içemem mi?"

"biz şaşırdık yani ne bileyim" Feyza diyecek kelime bulamayınca sustu

"ben Amerika'ya gittikten sonra tek tük içmeye başladım çok sık içmiyorum ama bugün eğleniriz diye almak istemiştim ama tabi olanlardan sonra içmeyi hak ettim" Dilan birasından bir yudum daha aldı

"ee hadi ne oldu anlatsana Dilan"

"tamam yeni gelin anlatıyorum sabredin... dedim ya akşam için bira almaya gittim söylesem kimse almazdı ve babamın haberi olurdu arada içtiğimden haberi vardır illa onun her yerde gözü var ama söylenmesin diye kendim gittim. Büfedeki adam önce satmıyoruz falan dedi bende tabi duramadım madem satmıyorsunuz ne işi var burada dedim kimliğimi falan çıkarttım yaşamın tuttuğunu söyledim para üstünü almadan çıktım ama o esnada elimdeki anahtarı orada bırakmışım haliyle de geri döndüm ama adamın arkamdan dediğine duydum tabi. Bana sırf şu iki şişe bira aldım diye fahişe dedi bende elimdeki şişenin birisini adamın kafasında patlattım olay ondan sonra büyüdü zaten"

"adam ölmedi değil mi?" yarenin tedirgin bakışları Dilan'ı güldürmüştü

"dur dahası var, benim kim olduğumu öğrenince af dilendi falan ama bir an öldürmek aklımdan geçmedi değil ama işte Ferman yani Ferman ağamı ne o araya girdi ben adamın kafasında şişe kırarken o da oradaydı neyse ben adamın yüzüne tükürmek için eğildiğimde dengem kayboldu refleks olarak elimi yere koydum ama yerdeki cam parçalarından biri avcumun içine girdi. Oradan hastaneye gittim dikiş attılar falan sonra da eve geldim"

"sen o yaralı elinle hastaneye kendin mi gittin kızım sen manyak mısın ya birilerine deseydin yada bize haber verseydin biz gelseydik"

"sakin ol yenge abartılacak bir şey değildi Ferman hastaneye götürmeyi teklif etti ama ben kabul etmedim aslında hastaneye de gitmeyecektim elimdeki fular iyice kan olmuştu canımın acısı da artınca vazgeçtim hastaneye gittim"

"gerçekten sizde delilik genetik falan mı ben olsam elimi öyle kanlar içinde görsem düşer bayılırdım bir de sen o elle araba kullanmışsın inanamıyorum" yaren düşünceleri ile ürperirken Dilan olabildiğine sakin bir şekilde birasını yudumluyordu

"e adama ne olmuş hastaneye falan götürmüşler değil mi?"

"gelince babam söyledi adam neredeyse komalık olmuş"