Bölüm 39

51.2K 1.9K 71
                                    

ilk yorum için @mutluol53 ilk oy için @Mrvbrk09 teşekkürler... iyi okumalar :)

Araba konağın önüne geldiğinde hava aydınlanmıştı, araba durur durmaz kapıdaki korumalardan birini Alparslan'ın kapısını açtı

"hoş geldiniz Alparslan ağam başınız sağ olsun"

"sağ ol" Alparslan kapıyı yavaşça açıp Dilan'ı uyandırdı

"Dilan hadi abim geldik" Dilan yavaşça gözlerini araladı bir süre etrafına bakındıktan sonra gözlerini tamamen açtı, Alparslan diğer kapıyı açıp Feyza'yı kucağına aldı

"Dilan sen Feyza'nın çantasını getir" Alparslan konağa girdikten sonra odalarına çıktılar Feyza'yı yatağa yatırdıktan sonra Dilan kapıyı çaldı

"abi yengemin çantası" Alparslan kapıda bekleyen kardeşinden çantayı aldıktan sonra Dilan'ın saçlarına öpücük kondurdu

"hadi sende uyu dinlen cadı kahvaltıda görüşürüz" Dilan giderken Alparslan kapıyı kapattı ve aklına ilk gece yaşadıkları aklına gelirken kendine sövdü. Feyza'nın yanına gidip yavaşça örtüyü üzerine örttü ne kadar gözlerinden uyku akıyor olsa da önce duşu girdi daha sonrasında bir kere bile birlikte yatmadıkları yatağa yatıp gözlerini kapattı.

Feyza uyandığında bir süre etrafı inceledi Mardin'e gelene kadar hiç uyanmamış olduğu için biraz şaşırsa da yanında yorgun olduğu yüz hatlarından belli olan Alparslan'ı görünce olabildiğince az hareket ederek yataktan çıktı bu odadaki anıları bir bir gözünün önüne gelirken istemsiz olarak kafasını iki yana salladı ama banyoya girdiğinde saniyesi saniyesine her şey gözlerinin önünden geçti; Alparslan'ın gelinliğini parçalarcasına açışı, boğazına sarılıp nefessiz bırakması, sarf ettiği onca söz... Feyza'nın eli istemsizce boğazında dolandı o anları sanki dün yaşamış gibi her saniyesiyle aklındaydı ne kadar unuttum dese de Alparslan ile aralarındaki sorunları çözmüş olsalar da hala unutamamıştı.

Feyza banyodaki işlerini bitirdiğinde yavaşça kapıyı açtı kafasında hala hatırlamak istemediği anlar vardı

"Feyza'm" Feyza bir an çığlık atmış ve geriye doğru gitmişti, Alparslan Feyza'nın gözlerindeki korku ve kendinden uzaklaşması ile dumura uğradı ne bir şey söyleye bildi ne de Feyza'yı kollarına alabildi hızla banyoya girip kapıyı kapattı. Feyza anlık verdiği tepki ile Alparslan'ı ne kadar üzdüğünün farkına varmıştı ama geç kalmıştı. Yavaşça yatağın ucuna oturdu karşısındaki şifonyerin üzerindeki ayna da kendisine baktı uzun bir süre, Alparslan banyodan çıktığında Feyza dönüp bakmamıştı fazla üzerine gitmemek için gardıroptan kendisine siyah takım elbisesi ve siyah gömlek çıkardı

"üzerini değiştirmemi ister misin yoksa annemi veya Dilan'ı çağırayım mı?" Feyza Alparslan'ın gözlerindeki kırgınlığın farkındaydı

"sen değiştirir misin"

"tamam, ne giymek istiyorsun ona göre çıkartayım"

"rahat bir şeyler çıkartır mısın" Alparslan eline aldığı siyah geniş kesim ince kumaştan bir pantolon ve üzerine de siyah salaş bir penye çıkardı

"iyi mi bunlar"

"iyi teşekkür ederim" aralarındaki resmi konuşmalar bittikten sonra Alparslan yavaşça Feyza'nın üzerindekileri çıkardı ardından da diğer kıyafetleri giydirdi kendisi de giyindikten sonra kapıya doğru ilerlerken Feyza daha fazla susamadı

"Alparslan"

"efendim Feyza"

"sabah ki şey tamamen bir anlık boşluğuma denk geldi yani ben banyoya girdiğimde sen uyuyordun kapıdan çıkıp birden seni görünce korktum"

SÖZ AŞKIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin