SÖZ AŞKI

Bölüm 42

İlk beğeni için @rabia12er ilk yorum için @ssudeej teşekkürler :) Arkadaşlar bölüm uzun olduğu için iki parçada yayınlayacağım iyi okumalar...

Baran çalışma odasının önüne geldiğinde abisinin çaresizce babası ile konuşmalarına kulak misafiri oldu ve ardından da soluğu yarenin kaldığı odanın kapısında aldı. Kapıyı çaldı içeriden gelen ses ile yavaşça kapıyı araladı başını önüne eğip boğazını temizledi

"sizinle konuşmam gereken bir şey var müsaade var mı?" yaren tereddütle tanımadığı adama baktı

"kimsin" Baran duyduğu titreyen ses ile yavaşça başını kaldırdı karşısındaki kız bir anlığına nefesini kesti zira o babaannesinin köyden getirdiği kızı kesinlikle böyle beklemiyordu.

"ben evin küçük oğluyum adım Baran"

"benimle ne konuşacaksın ki"

"senden benimle evlenmeni istiyorum" Baran'ın bir anda sarf ettiği sözler kızda büyük bir şok etkisi yarattı

"sen, sen ne söylüyorsun" Baran karşısında kekeleyen kız ile söylediklerinde acele ettiğini fark etti

"bak yadem seni almış buraya getirmiş sana ne dediler ne söylediler bilmiyorum ama ya abim ile ya da benim ile evlenmek zorundasın, kuma olmak isteyeceğini düşünmüyorum ama istesen bile buna izin vermeyeceğim çünkü abimde yengemde mutlu olmayı hak ediyorlar ve sen sadece onların yuvasını bozmaktan başka bir şey yapmazsın. O yüzden benimle evlen" Baran'ın çok rahatça anlattıkları yarende panik yaratıyordu

"ben buraya kendi rızam ile gelmedim kimse bana ne istiyorsun diye sormadı babam yolladı hacer yade de aldı geldi kimsenin yuvasını bozmakta istemem"

"tamam o zaman benimle evlenmekten başka çaren yok şimdi aşağıya inip kararımızı söyleyeceğiz, bu arada adın ne"

"yaren"

"tamam yaren şimdi bana kararını söyle çünkü birazdan sofrada karar verilecek" yaren sıkıntı ile odada dolandı

"ee bir şey söyle artık"

"of tamam mecburen evleneceksem seninle evlenelim ama başka bir ihtimal varsa..."

"yok olsa zaten kimse evlenmek zorunda kalmazdı şimdi yapacağım şey için senden özür dilerim ama kararımızın geri dönüşü olmamalı" Baran bir anda kızı kendine çekip dudaklarına yapıştı abisinin kendisini dinlemeyeceğini bildiğinden böyle bir şey yapmıştı ama sonunun bir tokatla biteceğini düşünmemişti

"sen ne yapıyorsun" yaren elinin tersi ile dudağını defalarca silerken bir taraftan da Baran'a saydırıyordu

"hey sakin ol senin meraklın değilim hem yakında kocan olacağım unutma" Baran göz kırparken yaren çoktan kızarmaya başlamıştı

Baran yarene elini uzattı

"şimdi müstakbel kocanın elini tut da aşağıdakilere evleneceğimizin haberini verelim" Baran ile yaren odadan çıkıp aşağıya indiklerinde herkesin onlara ve tuttukları ellerine baktıklarını gördüler, Baran kimsenin bir şey demesine fırsat vermeden ortaya bombayı attı ve hayatının dönüm noktasından geçmiş bulundu.

Alparslan oturduğu yerden hızla kalktı

"öyle bir şey olmayacak Baran yadem yüzünden hayatını bir bilinmeze sürüklemene izin vermeyeceğim" Alparslan Baran'a bir adım atmıştı ki Baran yareni arkasına çekti

"abi anlamadın herhalde o artık bana helaldir benden başkası ile evlenemez" Alparslan öfke ile Baran'a yaklaştı

"kıza bir şey yapmadım de Baran yoksa kardeşim demem keserim cezanı" Alparslan Baran'ın yakasına yapışınca tüm herkes şoku atıp ayaklandılar