nobody ✓

°[1.3]°

.
.
.
.
.
Son İlhoon yatağında uyuyor ve rüyasında güneşli, mavi denizdeki korsanları görüyordu ki, her şey ters gitmeye başladı. Bir an kendi korsan gemisinin kaptanıydı -mürettebatı on altı yaşında, itaatkar çocuklardan oluşuyordu ve gemide ondan bir iki yaş büyük, korsan kostümleri içinde çok güzel kızlar vardı- bir sonraki an, güvertede tek başınaydı. Lime lime siyah yelkenleri ve pruvasında bir kurukafa olan, petrol tankeri büyüklüğünde, kocaman, kara bir gemi fırtınanın içinden onun gemisine bindiriyordu.

Sonra İlhoon, rüyaların tarzına uygun olarak, yeni geminin siyah güvertesinde duruyordu ve birisi ona tepeden bakıyordu.

"Benden korkmuyorsun," dedi tepesinde dikilen adam.

İlhoon başını kaldırıp baktı. Rüyasında korkuyordu; karşısındaki, elini kılıcının kabzasına atmış, korsan kostümlü, ölü yüzlü adamdan korkuyordu.

"Bir korsan olduğumu mu düşünüyorsun Hoon?" diye sordu onu esir alan adam. İlhoon bir anda onda tanıdık bir şeyler olduğunu gördü.

"Sen o çocuksun," dedi. "Taehyung Owens."

"Ben," dedi onu esir alan, "Nobody'im. Ve sen değişmelisin. Yoksa senin için çok kötü olacak."

"Nasıl kötü olacakmış?"

"Kafanın içinde kötü," dedi adam. Şimdi İlhoon'un sınıfındaki oğlana dönüşmüştü. Korsan gemisinin güvertesinde değil, okulun koridorundaydılar, ama fırtına dinmemişti ve koridorun zemini denizdeki bir gemi gibi yalpa yapıyor, sallanıyordu.

"Bu bir rüya," dedi İlhoon.

"Tabii ki rüya," dedi diğer oğlan. "Bunu gerçek hayatta yapmam için bir tür canavar olmam gerekir."

"Bana rüyada ne yapabilirsin ki?" diye sordu İlhoon. Gülümsedi. "Senden korkmuyorum. Elinin üzerinde hala kalemimin izi duruyor." Taehyung'un elinin üstünü, kalem kalem ucunun bırakmış olduğu siyah izi işaret etti.

"İşin buraya gelmeyeceğini ümit ediyordum," dedi diğer oğlan. Bir şey dinliyormuş gibi başını iki yana eğdi. "Acıkmışlar," dedi.

"Neler?" diye sordu İlhoon.

"Bodrumdaki şeyler. Ya da alt güvertedeki. Bu, buranın bir okul ya da bir gemi olup olmamasına bağlı değil mi?" dedi.

İlhoon paniğe kapılmaya başladığını hissetti. "Onlar... örümcek değil... değil mi?

"Olabilir," dedi diğer oğlan. "Bunu sen öğreneceksin, değil mi?"

İlhoon başını iki yana salladı.

"Hayır," dedi. "Lütfen, hayır."

"Eh," dedi diğer oğlan. "Her şey sana bağlı, hü? Ya davranışlarını değiştir ya da bodruma git."

Ses yükseldi -sürtünerek koşturan ayak seslerine benziyordu- ve Son İlhoon'un onun ne olduğu hakkında hiçbir fikri yoktu İlhoon o sesi çıkaranın daha önce karşılaştığı- en korkunç şey olduğundan kesinlikle emindi...

Çığlıklar atarak uyandı...

×13.09.18×
_ÖS 3:53_