ALBATROS

Bölüm 7

Dün Hale şıllığından sonra Can bey ile olan yakınlaşmamız yüzünden ben gene uykusuzdum. Tabi içimde anneme karşı verdiğim sözü tuttuğum için de heyecanlanıyordum. Bugün bir an önce işe gidip işten çıkıp evi almaya gitmek istiyordum.

Evin zili çaldığında koşarak aşağıya indim annemi babamı öptüm ve Ayhanın arabasına bindim.

"Günaydın kankacım." Dedim mutlu mutlu.

"Günaydın kardeşim sabah sabah bu ne enerji?."

"Ayhan ben dün hayalimi gerçekleştirmeye gittim."

"Hangisini?"

"Annemin ev hayali hani yıllardır biriktirdiğim para vardı sonra anneannemden miras falan kalmıştı baya birikmiş bende anneme bir an önce evi almak istiyorum."

"Oha o kadar birikmişmi?"

"Ben tek torun olduğum için birikmesi normal değilmi kuzucum?"

"Haklısın kardeşim güle güle oturmak nasip etsin."

"Saol kardeşim birlikte oturmak nasip etsin." Dediğimde çoktan şirkete vardığımızı farkettim. Arabadan indik ve şirket kapısından geçtik.

"Ee senin işler nasıl?"

"Valla çok yoğun olmuyorum bir kaç çizimim var bugün onları bitiricem daha sonrada Can beyden izin koparırsam bankaya gidip işlemleri halledicem. Pek anlamam da bu işlerden."

"Can bey sana izin verir merak etme hatta yardıma bile gelir."

"Saçmalama Ayhan neden gelsin?"

"Çünkü adam sana yanık. Çünkü sana daha farklı bakıyor. Hem o bu işlerden anlar."

"Ayhan başlamayalım gene." Deyip gülümsedim.

Ayhan ellerini iki omzuma koydu.

"Bak kardeşim çok güzelsin. Çok masumsun. İyilerini en iyilerini hakediyorsun. İnsanlar sana ne derse desin her zaman bildiğini yap , istediğini yap." Deyip yanağımı öptü ve gitti.

Haklıydı. Ne istersem onu yapmam gerekiyordu. Arkamda hissettiğim el ile irkildim.

"Hiiih Can bey napıyorsunuz!?"

"Dalmışsın öyle bir sorun yok demi?" Dedi gülerek. Allahım gamzelere bak.

"Hee yok yok bir sorun sadece bugün biraz stresliyim."

"Anladım  , tamam bakalım görüşürüz." Dedi ve güzel güzel güldü ve gitti. Bende kendi odama gittim. Burası efsane olmuş. Bu odalar herkesi dışarıdan içeriden görebiliyorum herkeste beni görebiliyor ama iyi olmuş burası ya baya baya iyi. Eveeet Sanem hanım bu kadar kaytarma yeter.

Saatler geçti. Ama hala şu giyim mağzasının çizimleri bitmedi. Küçücük bir marka ama büsbüyük bir çizim istiyor. Saate baktığımda öğleyi geçmiş olduğunu farkettim. Hiç kimseyi duymadım ki çıkarken amaaaan. Sonra yerim. Bir çay içip işime devam ediyim. Selçuğun yanına gittim.

"Sultan Cengiz bey bir çay alabilirmiyim?"

"Ooo Sanem hanım sizi buralarda görürmüyüz?"

"Bu aralar yoğunum arkadaşım." Deyip bana uzattığı çayı aldım ve yudumlamaya başladım.

"Bariz o belli zaten." Dediğinde anlamsız bakışlar yolladım. Oda kaşlarıyla arka tarafımı gösterdiğinde daha çok kaşlarımı çattım.

"Senin yoğun olma sebebinde geliyor." Deyip çapkınca güldü. Ben arkamı döndüğümde Can bey çoktan yanımıza gelmiş kolunu masaya yaslamış tam dibimdeydi. Bende ona dönünce burun buruna gibi birşeydik.