Bölüm 11

907 55 12
                                    

Bana gelip sen koskoca Can divitle birlikte olucaksın. Fikriharikada çalışıcaksın deseler gülüp geçerim ama şuan hayal dışı şeyler yaşıyor olabilirim.

Sabah kalktım ve Ayhanın odasına gittim. Mışıl mışıl yatıyordu. Kulağına üflediğimde mırıldandı. Birkere daha üfledim. Daha sonra gözlerini açtı ve kaşlarını çattı.

"Ayhan hadi ya kalkkkk."

"Offf Sanem bugün hafta sonu ne diye kaldırıyosun beni."

"Bilmiyorum içimde anlamdıramadığım bir heyecan var."

"İyimisin kardeşim ya?" Deyip beni yanına çekti.

"Ya Ayhan aptal gibi hissediyorum ama böyle tatlı aptal gibi."

"Normaldir leyla gibisin kızım." Ona bakıp gülümsedim.

"Birilerinin de doğum günümüymüş 6 gün sonra."

"Evettttt." Dediğimde elleriyle beni gıdıklamaya başladı.

"Sakın Ay-Ayhan bihahshshs bir dur bak katı-tılıcammmm." Dediğimde oda durdu ama herhalde gülerken ağzım yırtıldı. Biz gülerken aşağıdan kapı sesi geldi ben koşarak gittiğimde Ayhan söylenerek yataktan çıkmaya çalışıyordu. Kapıyı açtığımda Can karşımdaydı.

"Sanem niye o telefon açılmıyor ve niye çığlık atıyorsun?!"

"Kapıdamı konuşucaz?" Dediğimde içeriye geçti ama telaşlı gözüküyordu. Montunu çıkartıp fortmantoya astı ve bana döndü.

"O telefona niye bakılmıyor !"

"Sakin ol sadece Ayhanın yanındaydım içeride kalmış duymamışım."

"Kapının önüne geldim o zamanda bağırıyordun."

"He o Ayhan biraz gıdıkladı benide." Deyip gülümsediğimde biraz telaşı geçmiş gibiydi. Korkmuştu gerçekten. Ona yaklaşıp ellerimi boynuna doladım.

"Günaydınnnn." Dediğimde oda ellerini belime sarıp kendini duvara yasladı ve beni daha sıkı sardı.

"Günaydın Cadı." Deyip boynumdan öptü. Ellerimi boynundan çekip yüzüne baktım.

"Sen telaşlandınmıı?" Deyip elimle burnunun ucuna dokundum.

"Ya Sanem." Deyip güldü.

"Noldu? Canım cananım noldu?" Dediğimde güldü ve biraz daha yaklaştı.

"Senin derdin beni çıldırtmak falan mı?"

"Kabul et korktun ama." Dediğimde kafasını salladı ve dudaklarıma bakıp oraya doğru yöneldi. Ben gözlerimi kapatmış anı yaşamak isterken o durdu öylece. Gözlerimi açtığımda yüzüme bakıyordu. Kulağıma doğru:

"Ayhanın görmesini istemeyiz."

"Haklısın." Deyip yanağından öptüm. Geri çekildiğimde Ayhan içeriden "Kahvaltı hazırrr!" Diye bağırdı. Can yanıma gelip elimi tuttu. İçeri doğru gittik. Ayhan Canı görünce şaşırıp gülümsedi.

"Günaydın Can bey ne güzel bir sürpriz."

"Günaydın Ayhan. Valla banada sürpriz oldu birileri telefonuna baksaydı iyiydi." Deyince üçümüzde güldük.

"Sen burda otur ben sana tabak falan getiriyim." Deyip elini bıraktım. Mutfağa gittim. Dolaptan tabak alıp tezgaha koydum.

"Kız Sanemm!" Diye Ayhan sinsice gelince korkarak arkamı döndüm.

ALBATROSDonde viven las historias. Descúbrelo ahora