percy jackson ve olimposlular neptünün yolu

BÖLÜM:12 BEN POSEİDON'UN OĞLUYUM

    selam canllarım.yine ben.okuyucu sayımız az ama napalım artık biz bize idare edecez bu arada voteler de çok az lütfen artıralım sadece bir tuşa basacaksınız yani.yorum ve votelerinizi bekliyorum.bu arad PJO7Lİye ve zencefilsevere teşekkür ediyorum onlar beni motive ediyorlar bu arad zencefilseveerin de bir kitabı var efsanenin oğlu percy jackson okursanız o da bende mutlu oluruz.isteyen bana mesaj atabilir rahatsız olamam bilakis mutlu olurum.   

ahh başım başım çok ağrıyordu.neredeydim ben ve buraya nasıl gelmiştim.en son. ensonn...olimpostaydım ama bu nasıl olabiliyordu burası olimposa hiç ama hiç benzemiyordu.yavaş yavaş hatırlamaya başlıyordum.babamla tartışmıştık.aslında sadece ben tartışmıştım ve bağırmıştım.şimdi ise o tuzlu su kokan ve kahverengi saçları dağınık gezen ve çapraz gülümsemesiyle gönülleri fetheden adam yoktu.okeanos denen ibne beni kaçırmıştı ve babama şantaj yapacaktı.babam söylediğim sözlerden sonra benden kesinlikle nefret ediyordur diye geçirdim içimden. 

     o sırada içeriye okeanos girdi.bana döndü ve ''hah demek beklenen en büyük kahraman sensin.bence sen bırak beklenen en büyük kahraman olmayı bence poseidonun oğlu bile değilsin.''babam.sakın babama laf etmeye kalkma.bu yaptığın son hata olur diye haykırdım.çok ama çok hiddetlendim.sinirin saf öfkenin tadı bir kez daha damağımdaki lezzeti alıp götürmüş ve yeribe nahoş bir tat bırakmıştı.kayalar titremeye okyabus dalgaları büyümeye başladı ve bu da yetmiyormuş gibi okenos eski deniz tanrısı büyük deniz titanı ne bana karşı koyabiliyordu ne de yönettiğim suyu yönetebiliyordu.daha sonra bir kaç yıkıntı sesi duydum ve nasıl olduğunu açıklayamıyorum ama los angelstaki 257 metrelik bir tepenin ve jacksonwildeki 4213 metrelik dağın yıkıldığını hissedbiliyordum.çok ama çok büyük bir deprem yaşanmıştı daha doğrusu yaşatmıştım.

     aklıma bir fikir geldi belki babama bir işaret gönderebilmişimdir..bunu umut ediyorum.eğer depremi ben hisetiysem ki ben denizler ve depremler tanrısının oğlu.babam haydi haydi hissedebilirdi.o zaman beni kurtarmaya gelirdi ve belki ama sadece belki eğer kurtulursam babamla aramız düzelebilirdi.okenos benim bir anlık dalgınlığımdan faydalanarak saldırıya geçti.bana bir darbe indirdi ama sanki adam birikmiş titanların gücü adına vurmuştu resmen feleğim şaştı.yani eğer poseidonun oğlu olmasam ve amcam kendisi zeus olur gökyüzüne çıkmama izin verse kesinlikle gerçek yıldızları gördüğüme inanırdım ama bu imkansız olduğu için inanmıyorum.

       öfkeden ne yaptığımı bilmeyecek bir hale gelmiştim ve kendimi tamamen öfkeme teslim etmeyi düşünüyordum.düşündüğüm şeyi yaptım ama okeanos karşıma öyle birini çıkardı ve öyle bir şantaj da bulundu ki kabul etmek zorunda kaldım.eğer teslim olmazsam onu öldürecekti.o,o...o benim herşeyimdi.sanırım teslim olmaktan başka çarem yoktu.çünkü benim teslim olmam için rehin aldığı kişi...