Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
Soomin kapı zili çaldığında koltuktan hızla kalktı ve girişe doğru ilerledi. Kapının yanında duran boy aynasında üstüne kontrol etti. Üstünde kırmızı bir kazak, altında da bacaklarını saran sıkı bir tayt vardı.
Kapının kulbunu tutup açtıktan sonra Jisung içeriye girdi. Bir şey demeden eğilip ayakkabılarının bağcıklarını çözdü ve ayakkabılarını kenarı bıraktı. Kapıyı kapattıktan sonra salona giden Jisung'un arkasından ilerledim.
İki kişilik koltuğa oturduğunda ben de yanına oturdum. "Ee niye geldin?" Bacaklarımı yukarı toplarken ona doğru döndüm. "Sarılmaya." dedi yüzünü bana çevirirken. Yüzlerimiz arasında pek mesafe yoktu ama ulaşamayacağım bir uzaklıktaydı. Gözlerine bakarken boğuluyordum, yine...
Yüzünü bana doğru yaklaştırmaya başladığında kafamı geriye çektim, o daha yaklaştı, ben yine kafamı çektim. En sonunda dayanamayan Jisung bağırdı, "Sarılmaya çalışıyorum kaçmaz mısın Soomin?"
Kendimi biraz daha öne ittirdim ve sarılmasını bekledim. "Kendimi şu an tuhaf hissediyorum Soomin." Ben de Jisung.
Kolarını belime sardığında huylandığımı hissetmiştim ve istemsizce yutkunmuştum. Sol eliyle saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırmıştı ve ne yapmaya çalıştığını çözemiyordum. Kalp atışlarım göğüs kafesimi delecek kadar hızlı atıyordu.
Kulağıma eğildi ve "Soomin bunu daha önce neden yapmadık? Çok güzel bir his veriyor. Kokun çok güzel ve mayışmama neden oldu. Böyle uyuyabilir miyiz? Lütfen." dedi. Konuşamayacak kadar heyecanlıydım, ağzımı açtığım an saçmalayacağımu biliyordum. O yüzden kafamı sallamakla yetindim.
En azından onca yılın ardından böyle güzel bir anı yaşıyor olmak bile güzeldi.
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
🌺 kalbime iniyordu kısa tuttuğum için özür dilerim
