The Murdering Savior

Hoofdstuk 5

Syra opende haar ogen en zag dat ze weer in de troonzaal was. Geen vreemde mist meer? Alright then... Ze keek weer om haar en zag dat All langzaam aan het vervagen was, maar in plaats van weggaan, werd hij juist steeds duidelijker.

All opende zijn ogen en keek om zich een, en toen keek hij naar Syra. "Wat? Je ziet eruit alsof je een geest hebt gezien."

Syra liep voorzichtig naar hem toe, alsof hij een wild dier was die getemd moest worden. All keek rustig toe. Eenmaal een meter naast hem porde Syra All in zijn arm, toen er niks raars gebeurde zuchtte ze. "Phiew, ik dacht even dat je dood was en dat je geest hiernaartoe ging." All keek haar geamuseerd aan. "Awh, dacht je dat ik dood ging? Wat schattig~" Syra draaide zich om en liep naar de troon. "Oh, nee het zou me niets boeien als jij dood zou gaan, ik ben alleen bang dat jou geest op mij zal jagen." Hij gniffelde maar zei niks.
Syra liep op de troon af en ging voor de troon zitten. "Hallo Syra." Masters stem echode een beetje in de zaal. Syra begroette hem met een kort knikje. "Ook hallo All." All reageerde niet en ging alleen op de grond zitten.

"Hebben jullie je keuze kunnen maken? Terug gaan naar je oude leven en vergeten dat dit ooit gebeurd is? Of het aanbod aan nemen en hier trainen om Beschermer te worden?" 

Syra keek strak voor haar uit, al haar emoties waren aan het oplopen in haar lichaam. Deze keuze zal hoogstwaarschijnlijk haar leven veranderen, en ze was er zeker van.  "JA." 

...

"Wat 'ja' Syra?" Syra werd uit haar trance gehaald en zag Master haar glimlachend aan. 

Wacht..... "Oh! Ik neem het bod aan, ik ga in training voor Beschermer!" Ongelooflijk dat ze op die manier antwoord gaf..

"Ik ga ook in training voor Beschermer." All keek strak naar Master en even dacht Syra dat hij niet knipperde. 

Dit betekende dat ze competitie had...

En zo te zien was hij berijd om alles te geven om zijn doel te behalen.

Master glimlachte. "Ik ben blij dat jullie beide ermee ingestemd hebben, jullie zullen meteen beginnen met de training."

Nog voordat hij klaar was met praten verscheen er een figuur uit de mist. 

Syra wilde terug deinzen, zover dat ging op je knieën, maar ze hield haar zelf tegen. Ze kon geen zwakte laten zien.

Master sprak opnieuw. "Studenten, dit is Shade. Hij heeft geen gevoelens of überhaupt een leven, hij is de mist en mijn dienbaren hulp."

Syra keek eens goed naar Shade. Er was geen duidelijk gezicht of duidelijke handen,het gezicht  was net zoals de rest van zijn lichaam wit en grijs met elkaar gemixt, net als mist. In het gezicht was er geen mond, neus of ogen er waren wel twee iets donkere plekken op de plek waar de ogen hadden moeten zitten. Al zijn vingers waren aan elkaar geplakt en hij leek net een stukje boven de grond te zweven.

Syra hoefde er niet lang over na te denken om te realiseren dat dat de schim was die haar voor de eerste keer hier bracht. 

Net als de eerste keer, gleed er een rilling over haar rug.

"Shade zal jullie naar jullie kamers leiden, maak het jezelf maar thuis. Alles word in de kamers duidelijk." Master draaide zich om en vervaagde langzaam. 

Syra boog naar All. "We kunnen altijd nog terug ja toch?" All keek haar even aan en haalde toen zijn schouder op. "Ik weet het niet, ik weet het echt niet."

Shade liep/zweefde voor Syra en All uit zonder een woord te zeggen. Als hij  überhaupt kon praten... Shade bleef voor een oude houten staan en wees er met de een hand naar de deur en wees met de andere hand naar All. "Ik denk dat dit mijn stop is. See you later." All grijnsde naar Syra die hem emotieloos aan keek. "Sure, please die." All zwaaide nog terwijl Syra en Shade. Een meter of 20 later door de stenen hal was haar deur. Shade wees naar haar en naar de deur en wenkte dat ze naar binnen moest. Spanning rees op in Syra, wist zij veel wat daar in was, aangezien de oude bouw stijl van alles hier zal ze waarschijnlijk op een stro bed slapen ofzo. 

Syra keek opzij naar Shade die ineens verdwenen was. "What the? .... Whatever." En ze opende de deur. En daar was iets wat ze niet verwachtte...

De kamer was helemaal leeg. "Wat?"

Net voordat Syra de kamer weer uit wilde lopen om te zien of All het zelfde probleem had, verscheen er ineens een klein robotje voor haar. 

Het sprak met een schattige robotachtige stem. "Hallo student, mijn naam is DATA en ik ga je door je training helpen met het jezelf thuis voelen." Het robotje was net zo groot als een voetbal en had kleine vleugeltjes aan de zijkant, het zag er niet uit als een vliegtuig maar het had er wel iets van weg, alsof het een ronde vliegtuig was. Over de rug liep een blauwe streep die van de achterkant naar de voorkant liep. En op de voorkant was een zwarte streep met daarin twee blauwe rondjes die iets weg hadden van ogen. In plaats van een mond was er een speaker wat het robotje een grappige uitstraling gaf. Het zag er niet gevaarlijk uit, maar je wist maar nooit.

"Zeg alstublieft uw naam voor registratie." DATA wachtte rustig tot Syra over de shock was.

"Wu-wat? O-oh, uhm. Syrana..." DATA's ogen werden streepjes in plaats van rondjes en zei. "Data geregistreerd, neem alstublieft de horloge aan."

Voordat Syra kon vragen welke horloge, opende de onderkant van DATA en kwam er met 2 stalen armpjes een high-tech horloge uit. Aarzelend pakte Syra hem aan. "Moet...Moet ik hem om mijn pols doen?" DATA maakte een vrolijk geluidje als teken van goedkeuring. Syra schoof de witte horloge om haar pols, die perfect paste en keek ernaar. Het leek een beetje op DATA, met zijn witte buitenkant met blauwe strepen. Het middelste gedeelte waar de tijd hoort zijn, was zwart. 

"Tik er alstublieft op."

Syra tikte en in een flits verscheen er een blauw scherm voor haar op. Ze deinsde geschrokken achteruit maar het scherm zweef gewoon met haar mee. 

"Tik alstublieft op de stoel icoon." 

Syra die inmiddels van de schrik omgevallen was krabbelde weer overeind en keek naar het scherm. Dat scherm kwam 100% uit haar horloge, maar dat is toch een hologram? Ofwel je kon het niet aanraken? 

Toch deed ze wat DATA zei en tikje op het stoel icoontje dat in het midden het scherm was. Meteen popte er een hele galerij op met allerlei stoelen, bedden, douches en nog veel meer. Syra staarde ernaar en zei vol met ongeloof. "Ik wist niet dat ik in de Sims beland was..."

DATA sprak weer. "Nu kunt u uw kamer in richten."  Syra keek om haar heen en zag dat de kamer eigenlijk heel groot was. Ze draaide zich om naar het midden van haar kamer en keek op haar scherm. "Hmm, laten we starten met het bed." Ze drukte op een van de bedden en meteen  kwam er meer dan 100 verschillende opties van het, of ze het een één mans bed was, of dat het een twee mans bed was, welke kleur, welke lakens, alles erop en eraan. Ze tikte aarzelend op een van de bedden en meteen verscheen er een hologram van het bed met een vinkje en een kruisje er boven. Syra zuchtte. "Dit gaat nog wel even duren..."

Na wat een paar uur leek, was eindelijk haar kamer klaar. Een licht blauw twijfelaar bed, een groot raam met een nep uitzicht over de bergen. Want ja, waar ze nu is is er blijkbaar geen uitzicht van zichzelf. Syra was dan ook heel verrast geweest toen ze zag dat ze uit ver schillende 'uitzichten' kon kiezen. Verder nog een grote kast die nu nog leeg is, een bureau met daarop de verdere nodig heden en een klein kamertje met daarin badkamer. Ze had de muren en de vloer van hout gemaakt om een fijnere zweer te hebben en een grote lamp aan de plafon. En wat versieringen aan de muur natuurlijk. 

"DATA wat nu?" DATA die de hele tijd zijn oogjes op streepjes had staan, schrok op. "Klik het scherm weg en volg mij alstublieft." Syra tikte weer op de horloge en het haar scherm verdween. DATA leidde Syra naar de gang en bleef voor All's deur. 

Best creepy eigenlijk, zo'n houten deur met twee fakkels ernaast. 

Syra was in haar gezonken en schrok op toen de deur open ging en er een verbaasde All uit kwam. Syra haalde haar schouders op en liep achter DATA aan die weer verder zwoof. Ze zag dat All ook een robotje had, maar deze had rode strepen.

"Hey moest jij ook ineens Sims spelen?" All boog naar fluisterend naar haar toe. Syra knikte. "Als je in de kamer bedoelde, ja." 

Ze liepen door naar weten zij veel zonder praatten, af vragend wat er nu met hen gaat gebeuren.

A/N eyo, als jullie iets van kritiek hebben (bijv. uitleg hoe the f*ck ze zo snel alles al begrijpen) zeg het dan want dan maak veranderingen. Okay thats all, cya!