Rodzinna krew [ZAKOŃCZONE]

+To, na co wszyscy czekali

+Dodatek do Rodzinnej Krwi w formie jednego z 'kolekcji oneshotów' - 6

TO, NA CO WSZYSCY CZEKALI

Dzień, pierwszy marzec, zaczął się dla Harry'ego niezbyt dobrze.

Po pierwsze – obudził się w swoim mieszkaniu zdecydowanie za późno, bo po dziesiątej i to w dodatku nie sam z siebie, tylko został obudzony...

Jedyna osoba, która mogła go obudzić to Draco, bo tylko on wiedział gdzie znajduje się jego apartament w Londynie no i ewentualnie Ginny, ale ona była w Hogwarcie.

Nad sobą zobaczył Rona i Hermionę z rękoma przewiązanymi na piersiach.

Hermiona wyglądała na niezadowoloną i rozczarowaną z jakiegoś powodu, podczas , kiedy Ron posyłał mu współczujący oddech i klęczał obok niego.

Jego powieki były ciężkie i bolało go gardło, że nie mógł wydusić z siebie słowa.

- Przynieś czystą wodę, a ja spróbuję to z niego zdjąć. – odezwał się cicho Ron, a Hermiona potaknęła ledwo zauważalnie.

Całe ciało Harry'ego płonęło z bólu.

Ron delikatnie zaczął rozcinać szatę Harry'ego, która była sztywna i lekko wilgotna, od nasiąkania krwią całą noc.

- Obawiam się, że twoja kanapa będzie do wymiany... - mruknął chłopak.

Harry zdołał obrócić głowę na bok, czując wzbierające wymioty i zauważył kilka czerwono krwistych plam na poduszkach.

- Teraz wygląda o wiele lepiej. – zażartował gorzko i wessał głośno powietrze, kiedy Ron odchylił materiał od gęsto zasianych ran na jego boku i ramieniu.

Ron syknął i przesłonił na krótko nos i usta, czując obrzydzenie od metalicznego zapachu krwi.

- Cholera. – burknął, a Hermiona w tym czasie weszła z miską ciepłej wody, bandażami i dwiema fiolkami eliksirów.

Ron zerknął na nią i zanurzył białe szmatki, które przyniósł, do wody, a potem zaczął oczyszczać rany.

- Chyba będziemy potrzebowali czegoś więcej niż dwie fiolki na ból. Boję się czy nie dostał już zakażenia, jego powieki mają zielonkawy kolor, a oczy są zakrwawione... - przekazał jej.

- Co tutaj robicie? – zapytał Harry chrapliwym głosem.

Hermiona zerknęła na niego krótko i odkorkowała eliksir i przysunęła mu do ust.

- Narcyza zawiadomiła nas i Syriusza, więc także i twoich rodziców, kiedy Draco pojawił się u niej ledwo żyjąc. Kiedy odzyskał przytomność jedyne, co powiedział to, że powinien był cię posłuchać i że przeprasza. Podał nam twój adres, ale dopiero kiedy zostaliśmy sami, co naprawdę było głupie z jego strony, bo moglibyśmy pomóc ci wcześniej... ! – zdenerwowała się. – Co wyście w ogóle robili?

Harry uśmiechnął się kącikiem ust.

- Było warto. Draco nie powinien się obwiniać.

- Harry... - warknął Ron uciskając mocniej ranę. – Co was zaatakowało? To ważne, jeśli mam odpowiednio zaleczyć... to.

Harry przez chwilę nie odpowiadał i Ron z Hermioną nawet odnieśli wrażenie, że im nie powie, ale w końcu Harry wyszeptał.

- Ritus Nigrum.