MARUPOK PERO HINDI POKPOK (COMPLETED)

Kabanata 2

Kararating ko ng bahay nang madatnan si Zach sa tapat ng aming gate. Nakasandal ito sa pintuan ng kaniyang sasakyan. Agaran akong lumabas sa aking kotse upang salubungin siya.

"Anong ginagawa mo rito?" tipid akong ngumiti ngunit kunot noo niya akong tinitigan.

"Are you fine?"

"Yes?" naguguluhan kong sagot.

"Come here." Hinila niya ang aking braso.

"Please, don't treat me like that." Lalo niya akong hinala upang mayakap ng mahigpit.

"Zach," kumalas ako sa kaniyang pagkakayakap. Nakitaan ko ng pangamba ang mga mata nito ngunit mabilis ding nawala. Or I'm just hallucinating?

"I'm tired. Bukas na lang tayo mag-usap." Hindi ko alam pero masyado yata akong nasaktan sa eksena kanina. Siguro kailangan ko munang magpahinga.

"Baby, please." Malambing niyang hinaplos ang aking kanang pisngi.

"Kailangan ko lang ng pahinga. Don't worry, okay na ako bukas." Ngumiti pa ako para ipaalam na okay lang talaga ako.

"No, kanina mo pa ako hindi pinapansin." Napabuntong hininga na lamang ako. Sa loob ng apat na taong pagkakagusto sa kaniya, ganito siya palagi. Nararamdaman kong mahal niya rin ako... o maaaring hindi?

"Pagod lang ako." Umawang ang kaniyang labi.

"P-pagod ka ng mahalin ako?"

"Of course not!" ako na mismo ang humila sa kaniya para mahalikan. Ikinapit ko ang aking mga braso sa kaniyang leeg.

"Please don't give up on me." Wika nito sa kalagitnaan ng aming paghahalikan.

"I won't." Sagot ko bago tinapakan ang secret door bell. Agad na bumukas ang gate at bumungad ang nakangiting kasambahay.

Isa siyang robot na ang katawan ay kagaya ng tao. Maging ang kaniyang pagsasalita'y tulad na ng pagsasalita ng karaniwang tao. Ang pinagkaiba lamang ay ang mga mata at ngipin nito na halatang gawa sa materyal na bagay.

"Hi, Kezia! Hi, Zach!" bati nito sa amin kahit na patuloy pa rin kami sa paghahalikan.

Siya lang ang aking kasama sa bahay. Si Dad at Mom ay nagbabakasyon ngayon sa Korea kaya madalas pumarito si Zach.

"Hello, Danna. Nakapagluto ka na ba?" sagot ko matapos bumitaw sa labi ni Zach.

"Yes, all set."

Magkahawak-kamay kaming pumasok ni Zach sa bahay. Si Danna nama'y minamaniobra ang kaniyang remote upang maipasok ang aming kotse sa parking lot.

"Let's eat first." Ngunit hindi niya ako pinakinggan. Hinila niya ako patungo sa aking kwarto.

"I want to eat you," bulong niya nang maisara ang pintuan. Hindi ko na ito sinagot pa, agad ko siyang sinunggaban ng halik.

"I love you," at katulad ng nakasanayan, wala itong sagot. It's okay.

"Hmmm..." Patuloy ang aming paghahalikan habang ang mga kamay nito ay nilalamas ang aking dibdib.

"Ahhh. Z-zach," ipinasok nito ang kaniyang gitnang daliri sa akin. Hindi ko man lamang namalayang wala na pala akong saplot.

"I love your moans."

How about me, Zach? Nais ko sanang itanong ngunit hindi ko na itinuloy.

"Hmmm. Ohhh..." Pareho na kaming walang saplot at nakahiga sa kama.

"Sh*t, Zach. Ahhhh! Faster... Ohhhh!" lalo nitong binilisan ang paggalaw. Ang sarap sa pakiramdam pag nasa loob ko siya, 'tila punong-puno ang aking pagkatao.

"F*ck, I'm cuming." Ilang paglabas masok pa ang nangyari bago kami sabay na nilabasan.

"You're safe, right?" hilaw akong napangiti.

"Yes. Don't worry." Bakit naman niya ako gugustuhing mabuntis, hindi ba? Wala naman siyang paki-alam sa akin, paano na lamang ang magiging anak namin kung sakali? Well, pamparaos niya lang naman ako. Hanggang kailan ka magiging tanga, Kezia?