WE ARE
"ေဖဇိုင္း နဲ႔ ေကာေကာ ကို ကန္ေတာ့ပါတယ္ ။ ကာယကံ ၊ ဝစီကံ ၊ မေနာကံမ်ားမွ တစ္ပါးပါးေသာ ကံႏွင့့္
မရည္ရြယ္ဘဲ ျပစ္မွားမိခဲ့သည္ ရွိေသာ္ ကိုယ္ရွိခိုးေတာင္းပန္ပါတယ္ ၊ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါ"
"အာ...ရပါတယ္ ကိုစစ္ရာ။ ေကာ တို႕ကို ဘာမွလည္းမျပစ္မွားဘူး"
ကြ်န္ေတာ္ကသာ ကန္ေတာ့ခံလူတန္းစားအထာမက်၍ မေနတတ္မထိုင္တတ္စြာ ဖင္တၾကြၾကြႏွင့္
ျဖစ္ေနေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ့္ ေက်းဇူးရွင္ ဆရာကေတာ့
"ခုလို ကန္ေတာ့ရပါေသာ အက်ိဳးေၾကာင့္... " ခ်ီေသာ ကန္ေတာ့ခံ ဆုေတာင္းခ်ဳိးကို အေသအခ်ာၾကီး
ဆုေတာင္းရံုသာမက
"ညီ...ကိုစစ္ ကို ဆုေပးလိုက္ေလ" ဟုပင္ အတူအိုဇာတာညွိေနသည္။ လာမလုပ္နဲ႕ ကြ်န္ေတာ့္မွာလည္း အိုးစား
ဖက္စံု စစ္သည္ေတာ္က အရံသင့္ ရွိျပီးသား။
"မလုိဘူး။ ကိုစစ္ကို ေကာ ဘာေျပာဖူးလဲ"
"ေတာင္းေပးတဲ့ ဆုျပည့္ေအာင္ ဆုေတာင္းျပည့္ေအာင္ ကိုယ္ကိုကိုယ္လည္းၾကိဳးစားရမယ္"
"Marjar"
မူၾကိဳတက္ေနေသာ အရြယ္ေလးေပမယ့္ ေန႕တိုင္းနီးပါးေခၚထားေသာ video call ေၾကာင့္ ကိုစစ္က
ကိုရီးယားစကားကို ယဥ္ပါးေနျပီ။
"လာ ဆုေတြထက္ လက္ငင္းအက်ိဳးထူးတာ မုန္႕ဖိုးပဲ။ ေရာ့ ကိုစစ္ ဝယ္ခ်င္တာဝယ္ဖို႕"
ေဖာင္းကားေနေသာ အန္ေပါင္းနီနီကို ထုတ္ေပးသည္ႏွင့္
"ကိုေနေကာင္းရာ မဟုတ္တာ" ဆိုိသည့္ အသံလားရာ အလ်င္ႏွင့္အတူ အသံပါရမီရွင္၏ ျဖည့္ပါးေတာ္ျမဲ
ေဒါက္တာ ကိုလူေအးက သူ႕သားသူ လွမ္းဆြဲေပးသည္။
"ဘာမဟုတ္ရမလဲ ကိုခ်န္းရာ...ညီက ကိုစစ္အတြက္ဆိုျပီးသက္သက္ကို ယူလာတာ။ လာ သား၊ ကိုစစ္လာယူ လာ လာ"
ကိုလူေအးလက္ထဲမွာေရာက္ေနေသာ ကိုစစ္ေလးကို ကြ်န္ေတာ့္ လူေအးၾကီးက အတင္းျပန္ဆြဲသည္။
YOU ARE READING
EX-pect
RomanceB×B(Own Characters) Romance,Drama and other age limited feelings ဒီေလာကထဲကမတည္ျမဲျခင္းတရားေတြထဲ မင္းကိုေတာ့ျဖင့္ ထဝရအရံႈးေပးထားခ်င္မိတယ္
