I'll be your strength ||Yoonmin FF|| ✅

*37ο Κεφάλαιο*

Jimin

Δεν είχαν περάσει ούτε πέντε λεπτά από τη στιγμή που μπήκα στο δωμάτιο του και είχα ήδη ξαπλώσει δίπλα του.

J: Δηλαδή τώρα τα νιώθεις όλα όλα;

Είπα χαϊδεύοντας τον στο πόδι.

Υ: Ναι.

J: Και πότε θα μπορείς να περπατάς;

Υ: Δεν ξέρω ακριβώς, αλλά θα χρειαστούν κάποιοι μήνες.

J: Ναι λογικό. Εσύ όμως θα τα καταφέρεις.

Υ: Εννοείτε.

J: Και τώρα δεν πονάς ε;

Υ: Δεν πονάω καθόλου πια.

J: Αυτό είναι το καλύτερο. Δεν άντεχα να σε βλέπω να πονάς. Αισθανόμουν τόσο άχρηστος που δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για να σε βοηθήσω.

Υ: Με βοηθούσες μόνο και μόνο που ήσουν δίπλα μου. Τώρα δεν χρειάζεται να ανησυχείς για τίποτα.

J: Μου λες τι θα έκανα χωρίς εσένα; Είπα καθώς τον έσφιγγα πάνω μου.

Υ: Είσαι τόσο δυνατός και υπέροχος, που και χωρίς εμένα θα τα πήγαινες τέλεια στη ζωή σου. Αρκεί να έχεις υπομονή και πείσμα για να κατακτήσεις ότι θέλεις.

J: Έχω ότι θέλω και αυτό είσαι εσύ.

Του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο.

Υ: Σου έχω ένα δώρο.

J: Δώρο;

Τον είδα να μου δίνει ένα φάκελο που τόση ώρα δεν είχα καν παρατηρήσει πως είχε δίπλα του.

J: Τι είναι αυτό; Μου έγραψες κανένα σπίτι;

Ρώτησα αστειεύοντας.

Υ: Άνοιξε το και θα δεις.

Έβγαλα το περιεχόμενο του φακέλου και το άφησα στο κρεβάτι.

J: Δεν καταλαβαίνω.

Είχε μέσα ένα εισιτήριο με σημερινή ημερομηνία για Νέα Υόρκη, ένα έγγραφο το οποίο πιστοποιούσε ότι εγγράφηκα στη σχολή χορού που πάντα επιθυμούσα και ένα βιβλιάριο με ένα τεράστιο ποσό στο όνομα μου.

Υ: Δεν χαίρεσαι;

J: Ίσως χαιρόμουν αν έβλεπα δύο εισιτήρια όχι ένα.

Υ: Το ξέρεις πως εγώ αυτή τη στιγμή στη κατάσταση που είμαι δεν μπορώ να έρθω μαζί σου.

J: Ναι το ξέρω, όμως ούτε εγώ μπορώ να πάω.

Υ: Γιατί να μην μπορείς;