I'll be your strength ||Yoonmin FF|| ✅

*Επίλογος*

Yoongi

Μόλις βγήκε από το δωμάτιο ο Jimin, ένιωσα τη καρδιά μου να σπάει.
Ήξερα πως τον έχασα.
Ήξερα πως ήταν η τελευταία φορά που τον έβλεπα.

Η αγάπη της ζωής μου χάνονταν για πάντα.  Για την ακρίβεια έδιωχνα την αγάπη της ζωής μου. Δεν χωρούσε ο εγωισμός μου πια.

Έφυγε από το δωμάτιο και ένιωθα να φεύγει όλο μου το οξυγόνο.
Πλέον όμως δεν χρειαζόταν να υποκρίνομαι, μπορούσα να εκφραστώ ελεύθερα.

Μη μπορώντας να ελέγξω τη λύπη και το θυμό μου άρχισα να κλαίω και να φωνάζω. Η οργή μου ήταν τόσο μεγάλη με αποτέλεσμα να πέσω στο πάτωμα από το ξέσπασμα και τις έντονες κινήσεις.

Αμέσως μπήκαν μέσα νοσηλευτές και η μητέρα μου, που λογικά άκουσαν τις φωνές μου. Πήγαιναν να με σηκώσουν αλλά εγώ τους έσπρωχνα και τους έδιωχνα. Δεν ήθελα να με ακουμπάει κανένας τους. Ήθελα να ξεσπάσω, να κλάψω και να φωνάξω.

Έκανα τα χέρια μου μπουνιές και χτυπούσα τα πόδια μου με όση δύναμη είχα.

Ήθελα να τα νιώσω όμως δεν ένιωθα τίποτα πια.

Τίποτα.

Ούτε πόνο.

Γιατί η ζωή είναι τόσο σκληρή μαζί μου;

Εκεί που νόμιζα πως μπορώ να είμαι ευτυχισμένος με τον άνθρωπο που αγαπάω, βρέθηκα πάλι μόνος στη δυστυχία μου.
Αυτή τη φορά όμως ήταν χειρότερα. Αυτά που έχανα τώρα με πονούσαν περισσότερο.

.
.

Η μητέρα μου τους έδιωξε όλους από το δωμάτιο και έκατσε στο πάτωμα να με αγκαλιάσει. Με κρατούσε σφιχτά και εγώ έκλαιγα.

Μαμά: Λυπάμαι τόσο μωράκι μου.

Μου χάιδευε το κεφάλι, όμως ήταν αδύνατον να ηρεμήσω. Ξέσπασα για πολλή ώρα μέχρι να μπορέσω επιτέλους μετά από ώρες να σταματήσω.

.
.

Μαμά: Ξύπνησες παιδί μου; Πως νιώθεις;

Υ: Ανάπηρος.

Η εγχείρηση δεν πέτυχε. Πλέον δεν ένιωθα καθόλου τα κάτω άκρα μου. Όχι απλώς δεν υπήρξε βελτίωση, αλλά έχασα κάθε αίσθηση και κάθε πιθανότητα για αποκατάσταση.

Δάκρυα άρχισαν να τρέχουν πάλι από μάτια μου.
Σιχαίνομαι τον εαυτό μου.
Σιχαίνομαι το αδύναμο κορμί μου.

Μαμά: Γιατί τον έδιωξες; Ο Jimin σε αγάπησε έτσι, δεν θα σε άφηνε επειδή δεν πέτυχε η εγχείρηση.

Υ: Το ξέρω και για αυτό έπρεπε να τον διώξω. Δεν ήθελα να τον καταδικάσω σε μια μίζερη ζωή μαζί μου. Είναι νέος, έχει όνειρα, του αξίζει μια καλή ζωή και εγώ δεν μπορώ να του την προσφέρω.

Μαμά: Θα περιμένει νέα σου όμως.

Υ: Θα με ξεπεράσει. Θα πάει σε νέο μέρος, θα γνωρίσει νέους ανθρώπους, θα κάνει αυτό που αγαπά και θα έχει και τον κολλητό του να τον στηρίζει. Θα με ξεχάσει. Εγώ έκανα ότι περνούσε από το χέρι μου για να τον βοηθήσω. Εκεί θα βρει κάποιον καλύτερο να ερωτευτεί.

Μαμά: Κι εσύ τι θα κάνεις;

Υ: Θα φύγω κάπου μακριά, να μην με βρει ποτέ. Θα εξαφανιστώ.

Μαμά: Δεν νομίζω να..

Υ: Μαμά δεν πρόκειται να αυτοκτονήσω.

Μαμά: Συγγνώμη απλά φοβάμαι.

Υ: Δεν θέλω να μάθει που θα μένω.

Μαμά: Δεν θα το μάθει..Κι αν το μετανιώσεις;

Υ: Είναι πιθανό αλλά θα ξέρω πως έκανα το καλύτερο για το μέλλον του Jimin.

Μαμά: Και το δικό σου μέλλον;

Υ: Δεν με απασχολεί.

Μαμά: Γιατί το πήρες τόσο βαριά;

Υ: Τι ρωτάς ρε μάνα; Βγες έξω τώρα.

Βγήκε και με άφησε μόνο.
.
.

Γιατί το πήρα τόσο βαριά.....
Γιατί ήλπιζα και τελικά απογοητεύτηκα. Ονειρευόμουν μια διαφορετική ζωή με τον Jimin και δεν θα μπορώ πια να την έχω.
Ονειρευόμουν μέλλον και οικογένεια. Αυτό το όνειρο πλέον καταστράφηκε συθέμελα.

Εύχομαι μόνο ο Jimin να ζήσει καλά. Ο Taemin υποσχέθηκε να μου λέει τα νέα του. Εγώ δεν πρόκειται να τον ξεχάσω, ούτε να τον αφήσω. Θα είμαι σαν ένας αόρατος άγγελος γύρω του, να τον βοηθάω κρυφά όπου μπορώ. Δεν θα αφήσω να του λείψει ξανά τίποτα.

Θα είμαι πάντα ερωτευμένος μαζί του.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη φωνή του, τη μυρωδιά του, το άγγιγμα του.
.
.

Ο Park Jimin ήταν το αγόρι που ήρθε τη χειρότερη στιγμή της ζωής μου για να την φωτίσει και να της δώσει νόημα.

Μου θύμισε πως είναι να αγαπάς και να σε αγαπούν και το σίγουρο είναι πως τον αγάπησα πολύ. Τον αγάπησα όσο κανέναν και δεν θα αλλάξει ποτέ αυτό.

Έζησα μαζί του τις ομορφότερες μέρες της ζωής μου.

Τέλος