Too late

She knows

Gelukkig was het na de middag minder raar en ging het school leven gewoon verder. Uiteindelijk was het tijd om naar huis te gaan en eerlijk. De hele dag had ik hier al naar uitgekeken. Weer een gezellige avond vol pret met de jongens.

"Klaar?", vroeg Ashton en keek ons allemaal aan.

We knikten en liepen achter hem aan richting de auto. Ergens was het wel rot voor Paige, maar we konden er weinig aan veranderen. De jongens vertrouwden me nu eenmaal en dat vertrouwen moest bij haar nog groeien. Lachend stapte we in de auto en verlieten het schoolterrein. De muziek loei hard. Er werd meegezongen met Nirvana, Blink182, The Rolling Stones, ... Toen we bij me thuis aan kwamen stapten we uit. Haastig zocht ik mijn sleutel, maar mijn moeder opende de deur al.

"Hej jongens.", glimlachte ze.

Iedereen zei haar gedag en volgde me dan naar boven. We hadden ons geïnstalleerd in mijn grote kamer. Eerst had ik ze de foto's laten zien, waar ze razend enthousiast over waren. Ik mocht hun 'fotoshoot' dus doen en ik vond het best fijn dat ze me er zo bij betrokken. Daarna waren we begonnen met naar wat cafétjes te bellen en uiteindelijk kwamen we al aan een mooie planning. Michael en Calum hadden ondertussen al aan een soort van setlist gewerkt. Ashton zat de hele tijd foto's van ons allen te trekken, omdat hij wou laten zien hoe hard we aan het werken waren.

"Dus wanneer doen we die shoot?", vroeg Calum enthousiast.

"Ik stel voor dit weekend?"

Ze keken me vragend aan.

"Niet vergeten dat ik dit weekend met Paige heb afgesproken en daarbij ik kan nooit op tijd al jullie kleerkasten bekeken hebben om er een goede outfit uit te halen.", zei ik, dat laatste grijnzend.

"Daar heeft ze een punt.", gaf Ashton toe.

Ik grinnikte en drukte een kusje op zijn neus.

"Volgend weekend dan?", stelde Luke voor.

"Deal.", zei ik.

Hij keek de rest aan die instemmend knikte. Super een weekend met de jongens doorbrengen leek me geweldig. Ik was zo graag bij hun, daarbij ik en Ashton besteedde dan tijd met elkaar en dat vond ik helemaal niet erg. We hadden wat muziek opgezet en de jongens begonnen soms marginaal te dansen waardoor ik de slappe lach gekregen had. Je moest ze eens bezig zien. Hilarisch gewoon weg. Ook trokken ze selfies, die er al even marginaal uitzagen dan hun dansjes. Luke trok me mee op een selfie. Eerlijk die foto zag er gewoon super schattig uit. Ook Calum, Michael en Ashton deden allerlei dingen met hun iphone's. En ik dacht dat meisjes selfie queens waren? Nee, deze heren konden er wat van.

"Jongens, komen jullie eten het eten is klaar.", riep mijn moeder vanaf de trap.

Met zijn allen liepen we naar beneden en namen plaats aan de tafel. Het zag er heerlijk uit. Kennelijk vonden de jongens dat ook.

"Het ziet er heerlijk uit mevrouw Payne.", glimlachte Luke.

"Dank u, Luke, is het toch? Zeg maar Rebecca hoor.", bloosde ze.

Hij werd ook rood. Ze schepte alles op.

"Smakelijk.", werd er in koor gezegd waardoor we moesten lachen.

"Komt pap straks nog naar huis? Of heeft hij pas morgeneen vlucht?", vroeg ik aan mijn moeder.

"Hij komt straks nog. Morgen is hij er bij.", glimlachte ze.

Ashton knipoogde naar me.

"Het is verrukkelijk mevrouw Rebecca.", weer klonk de stem van Ashton.

"Inderdaad, super lekker, mevrouw Rebecca.", zei Michael.

"Geweldig, mevrouw Rebecca, bedankt.", deelde Calum mee.