Gençlik Hatası

6. Bölüm

Selamlar, tatil bölümlerine hoş geldiniz. Beni uzun zamandır takip edenler mesleğimden kaynaklı hafif sıyrık karakterler yazmayı sevdiğimi bilirler.  Esra da en son kişilik sınavına çalışırken Karen Horney'in nevrotik karakter yapılarından birinden esinlenmem ile ortaya çıkan bir karakter oldu. 

Ve unutmayın Ece henüz hiçbir şey bilmiyor ve Aras ve Esra'yı öğrendiği bölüme daha biraz var.

Bölüm Şarkıları
Toygar Işıklı- Hayat Gibi
LP- Lost On You

***

Ece taksiyle okulun önünde indiğinde önce derin bir nefes alıp verdi. Okulun kapısından içeri girip kampüs içindeki öğrenci işlerine doğru yürüdü. İnternet üzerinden okulun haritalarını bin beş yüz kez kontrol etmeden yola çıkmamıştı. Yer yön bulma konusunda oldukça yeteneksizdi. Antalya'da bile telefonundaki konum uygulamaları olmasa bin kez kaybolurdu. Tabi bir de Antalyalı arkadaşları olmasa... 

Öğrenci işlerindeki bekleme sırası çok uzun olmadığı için işini halletmesi fazla zamanını almamıştı. Binadan çıktıktan sonra adımları Mühendislik Fakültesi'ne doğru yöneldi. Okuyacağı binayı ve çevresini görmek istiyordu. 

Mühendislik fakültesinin binası Diş Hekimliği fakültesinin çaprazında yer alıyordu karşı caddeden biraz içeri girildiğinde de Hukuk fakültesi vardı ve Ece iki arkadaşının yakınında yer alacağı için çok mutluydu. Aylin'in tercih listesi karmakarışık olduğu için ne okuyacağını henüz kendisi bile bilmese de kazanacağı üniversitenin burası olacağı belliydi. Önce okulun içini, laboratuvar çalışma alanlarını ve bahçesini gezdi.

Fakültenin karşısında dışarıdan bakıldığında oldukça zevkli görünen bir mekan vardı. Oldukça şık, siyah bir dış mimariye sahipti. İki katlı binanın üst katı bir restoran alt katı ise kafe şeklinde düzenlenmişti ve genç kız buranın övgüsünü çok duymuştu. 

Alt katın giriş kapısına inen merdivenlere yöneldi. Yazın çoğunlukla sandalet baharda spor ayakkabı  giydiği için kış dışında pek fazla topuklu sorunu olmazdı.

Merdivenleri inip sürgülü kapıyı itti. Yaz okulları bile bittiği için, yarışmalar ve çeşitli organizasyonlara proje hazırlayan birkaç mühendislik öğrencisi dışında kafe tenhaydı. Sigara kokusundan Aras sigara kullanıyor olmasına rağmen hiçbir zaman hoşlanmamış olan Ece kafenin sigara içilen dış kısmından içeri kısma geçerken oradan çıkan biri ile çarpıştı. Çocuğun elindeki yatay geçiş belgeleri dolu dosyayı da yerden kaldırırken görmüştü.

"Yatay geçiş yapan iki kişi var sanırım Gıda mühendisliğinde. Biri de benim. " diyerek dosyayı verdiğinde adam yüzünde bir tebessüm ile az önce kendisine çarpan kıza baktı.

"Öğle arasına girdikleri için işlemim bir buçuk saat sonraya kaldım. Üst kattaki kapıdan girdim ama kafe için buraya inmek gerekiyormuş. Ben Burak Hacettepe Üniversitesi'nden geçiş yaptım. " Genç adamın uzanan elini sıktı.

"Ben de Ece, Akdeniz Üniversitesi'nden geçiş yaptım. "

Resmi başlayan konuşma oturdukları masada içilen çaylardan sonra bir arkadaşlığa dönüşmeye meyil almıştı.
Burak Ece'den bir buçuk yaş büyüktü, hazırlık eğitimi almıştı. Şimdi ise erkek kardeşinin İstanbul'da bir üniversite kazanması ile geçiş yapmıştı genç adam. Kardeşi Ekin ile yaşayacakları bir ev tutmuşlardı bile.

"Benim ailem burada yaşıyor. Ben Akdeniz'de uyum sağlayamadım böylece dönme kararı aldım."

"İnsan kendini ait hissetmediği yerde dünyanın tüm güzellikleri önüne bile serilse duramıyor. Demek ki kendini buraya ait hissetmeni sağlayan, zihninde kalbinde yarım kalmış seni rahat ettirmeyen bir şey var. "