Ölümlü: fatih
Ölümlü: pişt! Korkutma adamı lan
Ölümlü : adam gibi cevap veriver
Telefonu kenara bıraktığımda odama doktor girdi. İyi ki tam zamanında bırakmıştım. Telefon yasaktı aslında bana. Radyasyon çok zararlıymış benim için. Falan filan. Bir süre sonra dinlemedim.
Öleceğim zaten. Boşuna uğraşıyorlar azizim. Umudum tükenmiş çoktan benim
"Yaşam, nasılsın bakalım?"
"Nasıl olmam gerekirse öyleyim "
"Pozitif bir cevap verdiğini var sayıyorum. Kemoterapi sonuçların aynı devam ediyor. En azından bir ilerleme yok "
"Gelişmede yok doktor. Uğraşmasak mı acaba? Şurada ölürüm ben. Bak valla sesimi de çıkarmam "
"Yaşam, bunu konuştuğumuzu hatırlıyorum"
"Tabii tabii, ölene kadar umut vardır. Değil mi?"
Öldüm ki sadece fark etmiyorsunuz
"Moralini yüksek tutman lazım. Kendin inanmazsan iyileşmen çok zor olur..........."
Kalanını dinlemedim. Günde 1 kez bunu dinlemezsem ölürmüşüm gibi davranıyordu. Ah pardon. Ben ölüyordum zaten değil mi?
İnsanlık işte. Arada unutuyoruz öleceğimizi. Arada mı demişim? Ne zaman hatırladık ki öleceğimizi?
Size bir soru soracağım pek sevgili misafirlerim. En son ne zamam düşündünüz ölümünüzü? Ölüm ne demekti ki insanlar arasında?
Ölüm,size ne ifade eder ki ?
Bölüm sonu notlarını asla okumam. Ama inş siz okuyonuzdur canlarım ciğerlerim
Birde, bu bölüm fatihle alakalı olcaktı. Neyse oldu bir kere
YOU ARE READING
BENİM TATLI KANSERİM
Teen FictionÖlümlü: her şey güzel olsaydı insanlar ölmezdi Fatih Ölümlü: ve ben bunu fark ettiğimden beri ölmek istiyorum
