Kapım tıklandı ve açıldı. Sanki tıklanması usulündendi.
İçeri giren uzun boylu adama baktım. Kalbimin ferahı bir gülüşü olan adama.
"Yaşam? İyi misin?"
Gözlerim gözlerine değdi. Endişe, gözlerindeki tek duyguydu. Gözlerinden endişe akıyordu âdeta.
"Korkuyorum"
Tek kelime yanıma ulaşmasına yetmişti. 6 adımlık mesafe şimdi yarım adımdı. Kokusunu ilk defa hissettim. Bayık hastane kokusu anında uzaklaşmış yerini orkide kokusu almıştı. Orkide kokuyordu.
"Korkma, bak ben buradayım. Ne oldu anlat hadi"
"İçimde bir his var Fatih. Uzun zamandır var. Sadece, bu gece uyutmadı beni. Ne oluyor bana Fatih? Ailemi istiyorum ben , ne olur onları göreyim"
Yutkunup gözlerini kaçırdı. Sanki bir şeyler saklıyordu. Ama o an sorgulamadım bunu. Ona da kafa yoramadım .
"Olmaz, durumun kötüye gidiyor Yaşam. Görüştüremem. "
Kafamı boynuna gömdüm. Gözlerimden akan yaşlar onun tenine çarpıyordu şimdi. Başımı öptü. Saç olmayan başımı okşadı. O an saçlarım uzamasın istedim. Uzamasınlar da okşadığı yerleri hep görebilsem istedim.
"Seni seviyorum "
Ağzımdan çıkan sözler belki çok ağlamaktandı. Belki de, bir daha ona sarılamama korkusundandı. Bilmiyorum. Tek bildiğim o an ona olan sevgim şaha kalkmıştı.
"Bende seni seviyorum, Yaşam'ım"
Gülümsedim. Kalbimin attığını o an hissettim. Belki sadece bana acıdığı için diyordu bilmiyorum. Neden dediğini umursamadım. Beni seviyordu işte. Beni seviyordu.
Eveeet sonunda bunlar seviyorumlaştılar. Bayağı da uzun olçak sanırım bu hikaye.
BU HAFTA TAM 11 BÖLÜM YAYIMLADIM MAŞAALLAH BAĞA
YOU ARE READING
BENİM TATLI KANSERİM
Teen FictionÖlümlü: her şey güzel olsaydı insanlar ölmezdi Fatih Ölümlü: ve ben bunu fark ettiğimden beri ölmek istiyorum
