Suïcide note

2

Als ik via de achterdeur het studenthuis binnenkom loop ik direct naar mijn eigen kamer. Ik steek de sleutel in het slot en stap naar binnen.  Mijn eigen tas gooi ik in de hoek, waarna ik op bed plof met Maan haar rugzak. Ik kan mijn nieuwsgierigheid geen seconde langer bedwingen en open de rugzak. Naast haar laptop en wat losse schriften herken ik hét schrift direct. Zonder er verder bij na te denken open ik het schrift direct.

Op de eerste bladzijde staat met zwarte pen geschreven:

Hoi,

Als je dit schrift hebt gevonden wil je het dan zo snel mogelijk teruggegeven? Je kan me altijd bellen op onderstaand nummer.

Ze sluit af met een getekend maantje, met daarnaast haar telefoonnummer. Iets in mij zegt dat ik ook niet verder moet lezen en haar moet bellen, maar mijn nieuwsgierigheid is groter. Dus sla ik de volgende bladzijde om.

Het is een pagina met wat zwarte tekeningetjes. Niet echt bijzonder. Wilde ik dit zo graag zien? Ik sla de bladzijdes erna ook om en alle bladzijdes zijn beklad met dezelfde zwarte tekeningetjes. Ik moet wel eerlijk toegeven dat ze mooi kan tekenen, maar dit is totaal niet wat ik had verwacht.

Ik blader nog even verder tot ik bij een bladzijde kom waar heel groot stop op is geschreven. Toch sla ik de bladzijde om. Mijn ogen scannen de twee bladzijdes. Er staat echt een enorm lang verhaal opgeschreven.

Ik zeg alvast sorry als je dit schrift gevonden hebt. Je hoeft dit niet te lezen. Of misschien moet je dit wel lezen. Misschien is het te laat. Misschien zie je dit wel als mijn "suïcide note."

Mijn ogen lezen de laatste twee woorden wel tien keer overnieuw. Ik zit in een tweestrijd met mezelf. Moet ik het lezen en net doen alsof ik het niet gelezen heb of moet ik het schrift dichtklappen?

Ik weet niet wat ik denk, maar ik laat mijn ogen verder over de regels glijden.

Dit zijn de tien redenen waarom ik er een eind aan heb gemaakt. Ik zal het in steekwoorden opschrijven, want ik voel niet de behoefte om een ander ook een schuldgevoel te geven. Of om haatgevoelens de wereld in te sturen. Ik leef met genoeg nare gevoelens en die gun ik niemand anders. Hier zijn mijn tien redenen.

1. Jessie

Ik frons mijn wenkbrauwen bij het zien van de naam. Jessie Witte dat is het meisje dat voor de zomervakantie elke dag naast Maan zat. Nu ik erover nadenk zit ze inderdaad niet meer naast Maan. Wat is er gebeurd?

2. De zomer met Daan Meijer.

Daan Meijer? Dat is een van mijn beste maten. Wat heeft hij met Maan? Ik heb hem nog nooit over Maan horen praten.

3. De zelfmoord van mijn vader. (Ik houd nog steeds van je pap.)

Er ontstaat een brok in mijn keel bij het lezen van deze zin. Dit wist ik niet. Ik weet ook eigenlijk niks van haar. Waarom lees ik dit? Waarom is mijn nieuwsgierigheid groter dan mijn respect voor haar.

4. De autorit met Julian de Mari.

Ik raak meer en meer verward. Justin is ook een maat van mij. Waarom staan zij in dit schrift? Wat hebben zij samen meegemaakt.

5. De relatie van Jasmijn en Lars.

Het enige wat ik weet van deze relatie is dat deze in de vakantie stuk is gelopen. En dat Jasmijn en Lars vrienden zijn van Maan. Bij elk punt raak ik meer verward en ik ben nog maar bij punt 5.

6. De drugs in mijn drankje. (Flynn of Liam?)

Er staan vraagtekens achter. Wat zal dat betekenen? Dat ze niet zeker weet of het is gedaan? Of dat ze zeker weet dat het één van deze twee jongens was. Ik hoop opnieuw van niet, want ook met deze jongens kan ik goed opschieten en ik kan niet geloven dat één van hen Maan heeft gedrogeerd.

7. Pim Rijk

Ik ben bijna opgelucht om eindelijk een naam te lezen van een jongen die geen vriend van mij is. Het enige nadeel is dat ik dan ook geen enig idee heb wie hij wél is.

8. De foto die Jeffry Schutten in bezit heeft.

Jeffry Schutten zit een jaar lager, maar is zeker niet op zijn mondje gevallen. Hij is altijd op feestjes aanwezig en is vrijwel altijd bezopen. Eigenlijk heb ik een bloedhekel aan dat joch. Alleen welke foto heeft hij in zijn bezit?

9. Marianne Teeuwen

Marianne Teeuwen is de vertrouwenspersoon van onze studie. Ik zie haar altijd rondlopen, maar kan hier geen link zien met Maan.

10. Tom de Jong.

Ik lees de naam wel tien keer over, maar ik kan niet geloven dat de naam van mijn beste vriend in dit schrift staat. Ook Tom heeft nog nooit een woord over Maan losgelaten. Waarom staat hier geen uitleg bij. Wat is er tussen deze twee gebeurd. Of misschien wel niet gebeurd? Mijn hoofd zit vol met vragen.

Na alle tien de punten heb ik alleen maar vragen. Toch heeft ze verder geschreven en nu ik toch al zoveel heb gelezen kan ik net zo goed de rest lezen.

Wanneer je deze punten hebt gelezen is het al te laat, maar er is nog één punt waardoor ik nog een tijdje door ben gegaan.

1. Ik geloof in de liefde. Alhoewel ik na deze tien punten toch ga twijfelen of het bestaat, wil ik toch ooit verliefd worden. Ik wil weten hoe het is om verliefd te zijn voor ik een einde maak aan mijn leven.

Dus als je dit schrift hebt gevonden ben ik verliefd geweest, maar was dat niet mooi genoeg om de andere tien punten te overtreffen.

Ik slik, want ze leeft nog. Dat moet eigenlijk betekenen dat ze niet verliefd is. Dat betekent dat er nog een kans is. Hoe ik dit aan moet pakken weet ik niet, maar ik moet iets doen.

Ik pak mijn telefoon en maak een foto van de twee bladzijdes. Vervolgens leg ik het schrift weer terug in haar tas. Morgen moet ik de tas aan Maan geven en net doen alsof ik het niet heb gelezen. Ik moet haar op een andere manier helpen. "Yo Hunt ben je thuis?" Mijn gedachten worden onderbroken door Ryan die aan de andere kant van de deur staat.

"Ja. Kom binnen." Ryan opent de deur en stapt naar binnen. "We gaan vanavond stappen, ga je mee."

"Tom en ik gingen sowieso al naar de boks. Ik zal hem even appen."

"Top. Ik heb al gehoord dat er een paar lekkere wijven gaan." Ryan grijnst en draait zich om. Mijn hoofd staat er eigenlijk totaal niet naar, want op dit moment kan ik alleen maar denken aan Maan.

Wat is er toch allemaal gebeurd..