Suïcide note

4

Ik begin direct te lachen wanneer ik het gezicht van Tom zie. Al snel stop ik met lachen wanneer ik mijn hoofd voel bonken. Tom kijkt bloedchagrijnig en heeft een blauw oog dat zijn gezicht siert.

"Wat heb jij gedaan dan, gast." Ik geef hem een klap op zijn schouder terwijl we onze weg vervolgen naar de collegezaal. "Ja die kerel, was dus echt de vriend van die chick. Hij kon het niet waarderen dat ik haar een drankje aanbood." Tom lijkt terwijl hij het verteld opnieuw boos te worden.

"Ik zei het toch." Is het enige wat ik zeg als we de collegezaal inlopen. We ploffen weer achteraan in de collegezaal op de stoelen. Ik leg mijn tas en die van Maan naast me neer.

"Waarom heb jij twee rugzakken bij je?" Tom haalt zijn linker wenkbrauw omhoog. "Die is van Maan, heb ik je gister verteld." Ik wacht tot Tom het zich herinnert en uiteindelijk lijkt het kwartje te vallen.

"Ik snap niet dat je de tas voor die meid hebt meegenomen. Ze is echt raar en echt slecht in bed.'' Ik denk weer terug aan het schrift en het nachtelijk avontuurtje van die twee. Zal er een verband zijn tussen die twee dingen of is er nog meer gebeurd? ''Daar heb je je schatje.'' Spot Tom en hij knikt met zijn hoofd in de richting van Maan die binnen komt lopen.  Ze kijkt van mij naar Tom en loopt dan snel naar een plekje vooraan. ''Ik zal haar tas even geven.'' Ik sta op en pak haar tas. Tom kijkt mij verbaasd aan.

''Je gaat haar tas brengen? Je laat hem haar niet zelf ophalen? Jezus gast, waar gaat dat heen met jou?'' Ik rol mijn ogen en laat Tom achter, want hier heb ik echt geen zin in. Ik loop de trap in het midden af en ga achter Maan staan. Ze heeft me niet door dus leg ik een hand op haar schouder, ze schrikt en deinst naar voren, waardoor ik snel mijn hand wegtrek. ''Sorry, ik wilde je niet laten schrikken.'' Reageer ik als ze zich omdraait.

''Oh eh, nee het spijt me.'' Ik glimlach en geef haar tas. ''Zoals beloofd.'' Ze glimlacht en kijkt me dankbaar aan. ''Dankje.''

''Mag ik iets vragen?'' Zonder op haar antwoord te wachten stel ik de vraag die sinds gister al in mijn mond brandt. ''Is Jeffry je vriend?'' Ik kan het me namelijk niet voorstellen. Zo'n hufter als hij, met zo'n verlegen en stil meisje als Maan. Wanneer de vraag lijkt door te dringen bij Maan trekt ze wit weg. ''Uh nee, ja, ik bedoel ja.'' Struikelt ze over haar woorden. ''Bedankt voor mijn tas.'' Met die woorden draait ze zich weer om en laat mij verbaasd staan. Ik draai mijn rug ook naar haar toe en loop de trap weer op.

Tom kijkt me grijnzend aan. ''Zo heb je een goed gesprek gehad met ons muurbloempje?'' Lacht Tom overdreven hard en ik geef hem een stomp op zijn schouder. ''Houd je bek man.'' Mompel ik geïrriteerd. ''Start die verdomde film van je nu maar op.'' Tom lijkt te begrijpen dat hij erover op moet houden, want hij zegt niks meer en pakt zijn laptop.

Maar ook tijdens deze film ben ik er niet bij met mijn gedachtes. Wat was het voor raar antwoord van Maan en waarom staat die klootzak van een Jeffry dan toch op de lijst en waarom staat Tom op de lijst. Daarnaast als Maan verliefd is op Jeffry dan zou ze de suïcide note toch wel weggooien?

*

Tom loopt naar de kantine terwijl ik naar het toilet loop. Op elke verdieping hebben ze een lift, maar ik ga altijd naar de bovenste verdieping, want daar zitten maar twee studies en dus is dat de rustigste wc. Er is daar vrijwel nooit iemand en dus ga ik daar altijd heen. Ik pak de lift en loop de juiste gang in, wanneer ik voor de deur sta hoor ik iemand schreeuwen.

''Jij doet godverdomme wat ik zeg of wil je soms dat iedereen deze mooie foto ziet?'' Hoor ik een stem hard roepen. Ik trek mijn wenkbrauw omhoog, want volgens mij herken ik de stem als die van Jeffry. Stond er niet ook iets in het schrift over een foto? Ik twijfel geen seconde en op de deur richting de wc's. Er is niemand en het is doodstil. Ik check de hokjes en zie dat één hokje op slot zit. Ik besluit om net te doen alsof ik gek ben en loop naar het urinoir waar ik mijn ding doe.

Wanneer ik klaar ben was ik mijn handen en loop naar de deur. Ik open hem en laat de deur dichtvallen, maar ik stap zelf niet naar buiten. ''Zo had je even een minuutje uitstel. Nu die broek naar beneden.'' Klinkt de harde stem van Jeffry. ''Alsjeblieft.'' Hoor ik de meisjesstem smeken, maar ik kan hem niet herkennen als die van Maan. ''Ga je nou ook nog janken, jezus.'' Vervolgens hoor ik een harde klap en nu kan ik mij niet langer stilhouden.

''Hé doe is normaal. Open die deur.'' Schreeuw ik, maar er volgt geen geluid. ''Eikel, maak die deur open of ik trap hem in.'' Ik sla met mijn vuist tegen het hokje aan en ik ben blind van woede. Het slot van het hokje gaat open en inderdaad; Jeffry komt uit het hokje gelopen met een not amused gezicht. ''Jezus, je hebt tegenwoordig ook nergens privacy meer. Laat ons toch lekker.'' Spuugt hij in mijn gezicht. Wanneer ik langs hem kijk zie ik Maan met een doodsbange blik en een verdwaalde traan over haar wang naar mij kijken.

''Dit klink anders niet echt 'normaal''' Bijt ik hem op mijn beurt weer toe. ''Kom Maan, laat dit zielige figuur lekker. Hij heeft al lange tijd geen beurt gehad en is gewoon jaloers.'' Hij stapt het hokje in en trekt Maan haar aan haar arm mee. Ik twijfel, ik weet dat dit niet goed is, maar ik weet niet wat ik in deze situatie moet doen. Jeez, wat is er mis met mij?

Ik moet nu iets doen. ''Het spijt me voor het verpesten van jullie moment. Ik had niet verwacht dat jij fan was van SM. Maan we hebben trouwens les in lokaal A5.02.'' Jeffry lijkt even met zijn mond vol tanden te staan, maar schudt dan zijn hoofd. ''Laat ik hier nou net geen zak van geloven.'' Maan kijkt mij wanhopig aan en ik weet niet of dat een goed teken is, maar ik wil haar geen seconde langer in de buurt van Jeffry hebben.

''Alsof ik daar over zou liegen hufter.''

''Jeffry, we hebben daar echt les.'' Zegt Maan zachtjes, zo zachtjes dat je je bijna afvraagt of ze überhaupt wel gesproken heeft. Jeffry lijkt te twijfelen, maar beent dan boos de wc uit.

''Echt jongen, jij moet oppassen.'' Roept hij mij nog na. Wanneer hij weg is kijkt Maan mij doodsbang aan.

''Je hebt het erger gemaakt.'' Mompelt ze bang. ''Erger? Ik weet niet maar het klonk alsof hij je wilde verkrachten!'' Roep ik boos. ''Ja dat ben ik ondertussen wel gewend!'' Roept ze en dit is de eerste keer dat ik haar stem duidelijk hoor. Door het woordje gewend val ik stil en weet ik niet wat ik moet zeggen. ''Je snapt toch wel dat hij mij terug gaat pakken?'' Een snik volgt en nog één en nog één.

Godver, waarom ben ik zo onhandig met huilende meisjes. ''Ik, sorry, ik wilde dit ook niet. Kom we skippen het laatste college.'' Maan schudt haar hoofd. ''En dan? Ik schiet daar toch niks mee op?'' Maan begint harder te huilen en ik sta ongemakkelijk tegenover haar. Moet ik een arm om haar heen slaan? Wat moet ik zeggen, wat moet ik doen?

''Kom, we gaan naar mijn kamer en we vergeten gewoon alles.'' Maan kijkt mij met grote ogen aan en haar mond valt een stukje open. Dan besef ik hoe mijn woordkeuze bij haar binnengekomen moet zijn. ''Zo bedoel ik het niet. We gaan gewoon euh gamen ofzo?'' Een glimlachje breekt door op haar gezichtje.

''Oké.''

(Hopelijk doet hij het nu wel? Het hoofdstuk komt telkens heel raar op Wattpad)