Suïcide note

7

Ik gooi mijn leren jack over de stoel. ''Wow ik wist niet dat je een tattoo had.'' Maan zit op mijn bed en ze keek blijkbaar naar mijn nek. Normaal komt mijn jack altijd net iets onder de tattoo en kan je een klein puntje zien, maar nu zie je hem volledig. ''In een dronken bui gezet samen met Tom. Toen ik die ochtend wakker werd had ik een knallende koppijn, jeukende nek en ik was tweehonderd euro lichter.'' Ik lach terug bij de herinnering. Die ochtend kon ik er alles behalve om lachen, maar nu vind ik hem wel stoer staan. 

''Ik vind hem echt gaaf.'' Die woorden had ik niet verwacht uit Maans mond, maar ze bestudeerd de tattoo aandachtig en lijkt hem echt mooi te vinden. ''Thanks, wil jij ooit nog een tattoo?'' Wanneer de vraag mijn mond verlaat denk ik het antwoord wel te weten, maar we zijn de hele middag al over koetjes en kalfjes aan het praten. Ik probeer de gesprekken zo licht mogelijk te houden zodat Maan niet opnieuw overstuur raakt.

''Ik heb er al één, maar weet niet of ik er nog één wil. De tattoo verslaving heeft mij nog niet te pakken.'' Maan knipoogt en het lijkt even of ze al haar zorgen is vergeten. Haar opgezwollen ogen zijn weggetrokken en het lijkt zelfs alsof het verdriet uit haar ogen is, maar ik weet dat dat slechts een illusie is.

''Waar staat jouw tattoo?'' Maan stroopt direct haar linker mouw omhoog en laat mij een subtiel hartje op haar pols zien. Het is een best cliché tattoo, maar ik vind het wel heel lief en passend bij haar. ''Heeft het nog een betekenis?'' Maan knikt en opnieuw lijkt het verdriet in haar ogen te komen.

''Mijn pa heeft de afgelopen vakantie zelfmoord gepleegd en dit is om hem niet te vergeten.'' Maan lijkt te schrikken van haar eigen woorden. ''Niet dat ik hem zou vergeten, maar ik bedoel dat ja dat ik, ik bedoel-'' ''Ik snap je.'' Onderbreek ik haar gestuntel aan woorden. Ik denk terug aan haar lijst en bedenk me dat dit punt erop stond. De deur is nu open naar een gesprek over dit punt. Moet ik doorvragen of moet ik dit voorbij laten gaan?

''Het is een mooie tattoo.'' Besluit ik om te zeggen. Maan glimlacht lief naar me en bekijkt haar eigen tattoo. ''Dankje, mijn vader haatte tattoo's, dus ik twijfelde wel.'' Ze lacht even bij de herinnering.

''Hij zei altijd: 'Als jij een tattoo neemt kom je dit huis niet meer in.' Dat zei hij natuurlijk voor de gein, maar hij moest is weten dat ik een tattoo heb laten zetten voor zijn dood.'' Maan grinnikt zachtjes en ik glimlach automatisch doordat Maan hier wel een beetje vrolijk door kan zijn.

''Ergens heeft hij het ook wel verdiend toch? Mij een beetje alleen achterlaten.'' Ze geeft me een knipoog, maar ik weet niet zo goed wat ik hierop moet antwoorden.

''Alleen?'' Maan wuift het snel met haar hand weg. ''Ach zo bedoel ik het niet. Mijn vader had de zorg voor mij alleen. Mijn ouders zijn uit elkaar gegaan toen ik nog geen jaar was. Mijn ma is een paar jaar later plots overleden. Dus mijn pa moest voor mij zorgen.'' Ze is even stil en haalt diep adem. ''Het was zwaar, hij raakte aan de drank, maar bleef altijd goed voor mij zorgen. Toen kwamen de schulden en daardoor weer de drugs. Uiteindelijk heeft hij een overdosis genomen. Ik neem het hem niet kwalijk, verslaving is één van de naarste ziektes. Ik weet ook niet waarom ik jou hier mee lastig val.'' Maan lijkt een beetje verward door haar plotselinge verhaal aan mij.

''Het is goed om erover te praten.'' Ik leg een hand op de hare en kijk haar recht in haar ogen aan. ''Dankje Hunter.'' Ze glimlacht en laat haar nog losse hand over haar pols gaan. ''Hij was echt altijd een goede vader voor mij, ondanks zijn verslaving.''

''Die herinnering moet je blijven koesteren.'' Maan kijkt op in mijn ogen en knikt. ''Wie had gedacht dat ik dit met de grootste flirt van de school zou bespreken.'' Maan trekt haar hand los van de mijne en slaat die voor haar mond. ''Dat zei ik niet.'' Mompelt ze direct erachteraan terwijl ze in mijn ogen blijft kijken. Ik lach even kort daar haar actie en de switch van het gesprek.

''De grootste flirt, mm? Dus zo sta ik bekend.'' Gein ik een beetje, maar Maan haar hoofd wordt zo rood al een tomaat. ''Nee, kijk, ik bedoel, nee.'' Maan schudt haar hoofd en haalt diep adem. Ondertussen blijf ik haar met een geamuseerde grijns aankijken. ''Oké.'' Maan haalt diep adem en lijkt het in haar hoofd even op een rijtje te zetten. ''Kijk alle meiden van de school vinden je knap en je hoort gewoon altijd verhalen over jou enzo.'' Haar hoofd leek net al een tomaat, maar hij is nu nog roder geworden.

''Alle meiden hè? Jij ook?'' Maan haar ogen worden groter en ze slaat me zacht op mijn arm. ''Hunter! Die vraag stel ik toch ook niet aan jou?'' Spreekt ze verbaasd uit. ''Ik wil hem wel beantwoorden hoor. Ik vind je best knap.'' Ik geef haar een knipoog en stap op van het bed. ''Ik ga even een matras scoren bij mijn huisgenoot.'' Verbaasd laat ik Maan achter op mijn bed en ik grinnik in mezelf.

Ik loop naar Ryans deur en klop aan. ''Binnen.'' Ik open de deur en stap naar binnen de wietgeur komt me direct tegemoet. ''Hé man. Ik heb nog wat proberen te doen aan dat verhaal, maar ze is best wel fucked.'' Zegt hij best hard. ''Hou je bek gast, ze is hier nog.'' Zeg ik zacht. Ryan fronst zijn wenkbrauwen. ''Wat is het? Je vriendinnetje?'' Ik rol mijn ogen geïrriteerd.

''Nee, ik wil haar helpen om door deze periode heen te komen. Dus ik wilde je reservematras even lenen.'' Nu gaat de rechter wenkbrauw van Ryan omhoog, je laat haar niet bij je in bed slapen. ''Jezus Ryan, bemoei je godverdomme niet zo erg met mij. Ik heb nog wel een klein beetje respect voor meisjes.''

Ryan laat een lachje  horen. ''Dat was vanochtend te merken.'' Lacht Ryan en ik denk terug aan het meisje dat vanochtend was blijven slapen. Ik rol mijn ogen en loop geïrriteerd naar het matras in de hoek van de kamer. ''Bedankt voor het lenen.'' Is het enige wat ik nog zeg en ik sleep het matras mee naar mijn kamer.

Wanneer ik de kamer weer binnen loop zit Maan wat op haar mobiel te scrollen. Ze durft me niet aan te kijken en stiekem geniet ik een beetje van het effect wat ik op haar heb. Ik gooi het matras naast mijn bed en haal een hoeslaken en extra deken uit de kast en maak het bed op. Ondertussen denk ik aan Maans lijstje. Twee punten weet ik nu al.

Het eerste punt is de foto en het tweede punt is de zelfmoord van haar pa. Met een beetje geduld kom ik er wel achter en kan ik haar misschien wel helpen. Misschien kan ik morgen beginnen over de jongen bij haar huis. Die jongen zal waarschijnlijk haar broer zijn aangezien beide ouders zijn overleden. Het is morgen zaterdag en dus heb ik alle tijd om morgen wat dingen te weten te komen.