Mr. Whatever [To Be Published]

CHAPTER 5

CHAPTER 5

Inabot ni Blake ang hiniram na notebook kay Ania. It’s there first subject in Monday.

Hinablot nito ang notebook mula sa kamay niya at nagpatuloy sa ginagawa. Reading the book of taxation. Again.

Bumuntong hininga si Blake inilagay sa bulsa ang kamay. “So … Ania, wanna hang out?”

Slowly, she looks at him, glaring. “Ano naman ang pumasok diyan sa utak mo para imbitahin akong mag-hang out sayo.”

Heto na naman po ang mataray na si Ania. “Ania, nagtatanung lang naman ako kung gusto mo.” Mahinahon niyang wika. Hindi niya alam kung bakit pinagsisiksikan niya ang sarili rito, samantalang halata naman na ayaw nito sa kanya.

Bakit ba hindi pa siya umalis at maghanap ng iba? Bakit ba pinagpipilitan niya ang sarili rito?

“Ayoko.” Anito na ikinatameme niya. “Hindi ako makiki-hang out sa isang katulad mo.” Tumayo ito mula sa pagkaka-upo at tumingin sa kanya ng deretso. Walang emosyon sa mga mata nito. “Tigilan mo ako. I won’t associate with the likes of you.”

He frowned. “What do you mean the likes of me?”

“Dumb and irresponsible person.” Anito saka iniwan siyang nanigas sa kinatatayuan niya.

Sa unang pagkakataon, nasaktan siya sa mga salitang iyon na halos araw-araw niyang naririnig mula sa mga magulang niya. Bakit? Bakit siya nasaktan sa sinabi nito?

Hanggang sa matapos ang klase niya, umuukilkil pa rin sa isip niya ang mga sinabi ni Ania.

“Dude. You’re spacing out.”

Napaigtad siya ng marinig ang boses ni Dylan. Naka-upo siya sa hood ng sasakyan niya habang hinihintay ang kaibigan at ini-isip ang ma sinabi ni Ania. Hay naku!

“Dude!” Pukaw ni Dylan sa kanya. “Okay ka lang ba?”

Tiningnan niya ng matiim ang kaibigan. “Dylan?”

“Yeah?”

“You think I’m dumb and irresponsible?”

Napapantastikuhan itong tumingin sa kanya. “Dude, are you for real?” ngumisi ito. “Hindi ko na kailangan sagutin iyan. You know that you are dumb and irresponsible.”

Yeah. He knew it from the very start. Alam niyang bobo siya hindi dahil talagang bobo siya kundi dahil hindi siya nag-aaral at wala siyang pakialam. Alam din niyang irisponsable siya dahil … well, madami na siyang ginawa para matawag siyang irisponsable.

Hindi na bago ang salitang iyon sa kanya, pero ng si Ania ang nagsabi noon, apektado siya masyado.

“Do you think I’ll be smart if I study?” Tanung niya ulit.

Tumawa ng malakas si Dylan. “Dude, where this is coming from? Really? Asan na ang totoong Blake. Asan ang kaibigan kong ‘whatever’ palagi ang sagot sa lahat ng problema sa mundo?”

He heave a deep sighed. “Si Ania kasi. She called me dumb and irresponsible.”

“I should have known.” Inilagay nito ang kamay sa balikat niya. “Blake, dude, what is happening with you? Ever since nakilala mo si Ania, parang hindi na ikaw ang Blake na kaibigan ko. Lagi kang nakatingin sa kanya. Kapag nakikita mo siya, iniiwan mo ako. Ganoon mo ba talaga ka-gusto si Ania para maapektuhan ka ng ganoon?”

Tinapik niya ang kamay nito sa balikat niya. “It’s not that. Saka hindi ko siya gusto. I just want her to be my friend. Masama ba yon? I just ask her if she wants to hang out with me and she rejected me harshly.”