i want you ღ taekook

19

Jeon Jeongguk'un o sözlerinin ve bir daha gözükmeyişinin ardından bir hafta geçmişti. Pekâlâ.. Bu adam neyin peşindeydi? Ayrıca buna nasıl cüret edebilirdi? Gittiğinde ona döneceğimi falan mı sanıyordu?

Hararetli hararetli vizyona yeni çıkmış diziyi izlerken hızlıca çekirdek çıtlatıyordum.
Bogum, bu halime bir kez daha derin nefes verdi. Yanıma geldiğini hissettim, hemen çekirdeklerle dolu olan kâsemi elimden çektiğinden kaşlarımı çattım.

"Salak mısın? Ver şunu bana, seni pislik!" diye cırladığımda yüzünü buruşturdu ve elimden çektiği kaseyi fırlatıyormuş gibi bacağıma doğru itti.

"Durmadan yiyorsun ve suçum olmadığı hâlde bana bağırıyorsun. Benim ne günahım var ya?"

"Ne demek suçun yok? Az önce sen benim çocuklarımı kaçırmaya çalıştın resmen, farkında mısın?!"

"Of, Tae. Artık yeme. Cidden... Tüm gün boyunca abartısız sadece yemek yiyorsun. Benimle falan da konuşmuyorsun. Bak korkuyorum, balon gibi şişip başıma kalacaksın diye."

"Sen beni istemiyor musun?"

"Lafı da bir yerlerinden anlamakta üstüne yok." dediğinde sinirlendim ve çıtlattığım çekirdek kabuğunu suratına atıp kalktım. Son sözünü hatırladığımda ise kıvırta kıvırta odama gittim.

~

Yatağıma uzanmış, öyle boş boş tavana bakarken belki de milyonuncu defa oflamıştım.
Kafamın üstüne bir gergedan oturmuş, kalbimin üstüne ise bir kuş konmuş gibi hissediyordum. O kadar sıkıntılıydım ki, rutin işim olan, yeni çıkan Gucci ürünlerine bile bakamıyordum.

İç çekerken yatağımda doğruldum ve dolabıma bir göz atmaya başladım.
Tahmin ettiğiniz gibi; Jeon Jeongguk'a yaptıkları şeyleri ödetmek için şirketine gidecektim.
Gidecektim gitmesine ama umarım yine aynı şekilde sonuçlanmazdı.

Dolabımdan beyaz tişörtümü ve siyah dar pantolonumu elime tutuşturarak, aynada pijamalarıma göz gezdirmem bittiğinde kot ceketimi üstüme geçirdim.

Acaba pijamalarla gidip onu şirketine rezil mi etsem? Aslında onu değil de kendimi rezil ederdim ama bu fikir yine de hoşuma gitmişti.