James POV
Hindi ako makakilos. Para akong nanigas sa kinatatayuan ko.
Naramdaman ko nalang ang pagpasok ng mga nurse at doctor. Lahat sila, Papa ni Mandy, si Chelsea, Yumiko, Lance at Kyle, naka-antabay kay Mandy. Samantalang ako, walang kilos. Daig ko pa ang na-glue sa kinatatayuan ko.
"CLEAR!" Naririnig kong sigaw ng doctor.
Napaluhod ako sa sahig. Tulala pa rin. Hindi ko kayang tingnan si Mandy.
"Bossing! Hindi pa naman ako humihiling sayo 'diba? Sa pagkakataong ito, pwede bang pagbigyan mo ako? Yang babae na 'yan, may pagka-demonyita 'yan pero mabait naman siya, mapagmahal, sweet. Mapapatunayan ko yun! Mahal niya ako. Kahit naman demonyita 'yan, tanggap ko naman siya kaya ipaubaya mo nalang siya sa'ken oh. Alam kong may mga nagawa akong kasalanan noon, nasaktan ko siya pero pangako, hindi na mauulit. Just me give me a chance to show her how much I love her. Di ko kakayanin, Bossing! Magka-amnesia nalang siya! Kahit hindi niya ako matandaan, ayos lang basta buhayin nyo lang siya. Nagmamaka-awa ako, wag Nyo pong kunin ang babaeng mahal na mahal ko. Babawi pa ako sa kanya, mag-uusap pa kami, yayakapin ko pa siya, hahalikan ko pa siya..."
Humahagulhol na ako habang naka-mute ang buong paligid.
"...bigyan Nyo pa po ako ng pagkakataong maitama ang pagkakamali ko sa kanya. Hindi Nyo siya pwedeng kunin! Akin siya eh. Akin siya.."
</3
"Saka, saka..may unfinish business pa siya. Hindi pa pwede. Hindi pa siya nag-e-explain saken eh. So please, Bossing! Pagbigyan mo na ako ngayon. Kahit ito na ang kahuli-hulihang hiling na tutuparin Nyo, ayos lang. Wala ng mas hahalaga pa para sa'ken kundi ang buhay ng babaeng mahal ko.."
"CLEAR!"
"Mandy! Hold on.."
"Anak ko! Lumaban ka! Nandito na si Papa!"
Nagmistulang gripo ang mata ko dahil sa patuloy na pag-agos ng luha ko. Nanatili akong nakaluhod, nakatulala sa kawalan. Sense of hearing nalang yata ang gumagana sa'ken.
"MANDY!"
Sigawan, iyakan..na lalong nagpapamanhid sa buong sistema ko.
*toot toot toot toot*
Nagliwanag ang buong pagkatao ko nang marinig ko ang tunog na 'yun.
"Oh God! Thank you, God!" Sigaw ni Chelsea.
"She's safe. It was like a miracle. Matapang ang pasyente." Komento ng doctor.
Lalo akong napaluhod saka humalik sa sahig. "Thank you, Bossing! Pinapangako ko, hinding hindi ko na siya sasaktan. Hinding hindi ko na hahayaan pang mangyari 'to!"
