Falling for Mr. Captain

Chapter 7

"Sa friday na ang first game natin. I have the line-ups here kung sino ang ipapasok bilang first six" pag-anunsyo ni
Meagan. "Para sa ating libero ay  si Faith Milagros pa din. Sa setter naman ay si Reign pa rin. And for the open hitter we have a new player who will play for this role" lahat ay kinakabahan na. Pedeng maalin saming mga natitira ang mapili, at magiging masaya ako kung ako ang mabibigyan ng pagkakataon."Breana Perez?" Pagtawag niya sakin. "You will be the new open hitter of the team." Nakangiti niyang sabi. Napalinga naman ako kay Reign na ngayon ah abot langit ang ngiti.

Wala na masyadong inanunsyo si Meagan dahil ako lang naman ang nadagdg sa line-up. Wala kaming training ngayon kaya ang boring. Habang nagsusulat ako ng iniwang gawain ng aming prof ay pasimple akong tumingin sa direksyon nila Brix. At nagulat ako sa nakita ko dahil nakatingin pala sakin si Ranzel, lalo pa kong nagulat ng kindatan na niya ako. Waaaaahhhh! Abnormal ba siya? Please don't! Don't Breana! Wag kang magpapatukso sa kanya!

RANZEL

Kasalukuyan akong  nagsusulat ng gawain na iniwan ng prof namin. Ewan ko ba kung bakit ang sipag sipag ko ngayon magsulat. Di ako sanay ng may sulat ang mga notebooks ko, minsan nga ay nagtatapos ang school year ng wala akong kahit. anong sulat sa notebook. Habang nagsusulat ako ay napalingon ako sa pwesto ni Breana. Ang ganda niya talaga. Nung napalingon din siya ay bumilis ang tibok ng puso ko. Nginitian ko siya at kinindatan pero di niya iyon pinansin.

"Pre, sa tingin mo. Pano kaya ako mapapansin ni Breana?" Pagtatanong ko sa katabi kong si Brix.

"Ewan ko sayo. Naturingan kang chic' boy tapos di ka marunong dumiskarte." Iritang sagot niya sakin.

"Okay!  Chill. Para ka namang may gusto kay Breana kung makapag-react ka. Meron nga ba?" Pang-aasar ko sa kanya.

"Wa-wala no! Tsaka di naman siya ganon kaganda para pumasa sa panlasa ko." Utal niyang sagot.

"Are you sure?" Pagtatanong ko uli para maasar siya.

"Oo nga!" Pasigaw niyang sagot kaya napukaw ang lahat ng atensyon ng mga kaklase ko at nakatingin na silang lahat samin. 

"Okay. Calm down bro" chill kong sabi.

Nagpatuloy nalang ako sa pagsusulat at di na inintindi si Brix. Mamaya maging dragon pa yan at bugahan pa ako ng apoy.
Ramdam ko naman na may gusto din siya kay Breana. I know I'm not the only one. Bigla kong naalala yung mga titig niya sakin nung magkasabay kami ni Breana na pumasok.

Flashback....

Habang naglalakad ako papunta sa gate ng school ay may nakita akong isang babae na sobra ang pagmamadali.

"Is that Breana?" pabulong kong tanong.

Bakit siya nagmamadali? Oh I know! Late na kasi siya. This is my chance para magpasikat sa kanya.

  "Sorry po maam  pero yung po yung nasa rule. Ginagawa ko lang po ang trabaho ko."

"Pero hindi ko nama---------" bigla siyang natigilan nung sumingit na ako sa usapan.

"She's with me manong"  pagsingit ko sa argumento nila.

Nahalata ko naman ang gulat sa kanyang mukha. Alam ko namang gwapo ako pero wag niya naman akong titigan ng ganyan baka bumigay ako ng walang kalaban-laban.

Sorry po sir. Sige tuloy na po kayo" paghingi ng paumanhin ni manong guard.

Nauna na siyang pumasok at sinundan ko nalang siya.

"Thanks." Tipid niyang pagpapasalamat.

Parang gustong tumalon ng puso ko palabas sa aking dibdib dahil sa kanyang sinabi. Eventhough it's just a simple word for others, but it means a lot to me.

"Welcome" sagot ko naman ng malawak ang ngiti.

Habang naglalakad kami ay may bigla siyang naitanong.

"Bakit parang boss ka nila dito?" tanong niya na may halong pagtataka.

"Isa kasi ang family ko sa mga stake holders ng university na to. Pero I don't take advanatage with that. I still follow the rules and regulations dito." Pagpapaliwanag ko.

Nagkibit balikat nalang siya at nagpatuloy na sa paglalakad.

"Sabay na tayo we're at the same class naman" sabi ko sa kanya habang naglalakad.

Di siya sumagot bagkos ay nauna na siyang maglakad. Binilisan ko naman ang lakad ko para masabayan siya.

Pagkadating namin sa hallway ay umugong ang malalakas na bulungan.
Ang iba ay ang sama ng tingin sa aking magandang dilag na kasabay. Baka pag di ako nakapagpigil ay dukutin ko ang mga mata nila.

Pagkadating na pagkadating namin sa room ay mas lumakas ang bulungan. Pagkalingon ko sa pwesto namin ay nakita kong nakatitig sakin si Brix ng masama. Why? Did I do something wrong? Pero iba yung titig niya sakin e. It screams Anger and Jealousy. Parang sinasabi niya saking "don't go near my girl". Parang ganon yung pinapahiwatig ng titig niya.

" Late ka na naman." Bungad sakin ni Brix.

"Di ka pa nasanay" singit naman ni Xendrix.

"Para namang bago sa inyo ang malate ako."sagot ko sa kanila.

"Bakit mo siya kasabay?" Tanong niya.

"Sino? Si Breana?" Sagot ko na patanong pa rin.

"May iba ka pa bang kasabay?"

" Nagkita ko kasi siyang nagmamadali tapos di pa siya pinapapasok nung guard. Kaya yon sinabayan ko siya para makapasok siya."

Nagkibit balikat siya at di pinansin ang aking paliwanag. What's wrong with him? I knew it ! may gusto ang mokong kay Breana.

End of Flashback....

Ngayon ay malinaw na ang lahag sakin. Good Luck sa kanya, di madaling pakisamahan ang isang katulad niya.

SOMEONE's POV.

Naandito ako ngayon sa bago kong university na papasukan. Maganda ang background ng school's performance nila. Dito ko din napiling pumasok dahil nandito ang aking First Love. The first girl that I loved the most. We have dreams that we both share for each other. We promised to love each other ti'll the hour of our death. But all of that suddenly disappear when my family decided to move to states. We have a misunderstanding and I know that until know I still got my love for her. And I also hope that she still have the same amount lf love for me. Breana Perez, I wish that you still love, I wish that we can still be destined for each other. I will do my best to get you here in my arms again.....

------
------.

Waaaahhhhh! Sorry sa mga readers ngayon lang ulit ako nakapag-update.
Para sa mga silent readers dyan? Uso mag-vote. HAHAHAHAHAHA.

Please vote,comment and follow me.
@marclonggiii