I'm in Love With You Heart Breaker [Complete]

CHAPTER 1

4 years later:

James' POV

"How dare you James! How could you do this to me!? I thought you love me!" the girl shouted at me. Her face turned red from anger. Pambihirang babaeng 'to, I had just met her last night sa birthday party ng classmate ko. Naghalikan lang kami, mahal agad. Ni hindi ko nga alam ang pangalan niya.

"Miss, I never said that I love you," I said in a calm voice. Prente lang akong nakaupo habang nakatingala sa kanya at siya naman ay nakapamaywang sa harapan ko.

"You will pay for this! YOU ASSHOLE!!" her outrageous shout almost shattered my eardrums. She turns away and starts to head towards the door.

"Woah! Ano 'yon daig pang kamatis sa sobrang pula, dude, ah!" Kevin said while entering the room with Vince.

"My winasak ka na namang puso, dude! You're certified heart breaker man," Vince said as he slammed himself down on the chair next to me, Kevin as well.

"Dude, hindi ka ba naaawa sa mga babaeng sinasaktan mo?" Vince aksed.

"Dude, they know my reputation, kung ayaw nilang masaktan, dapat hindi sila lalapit sa'kin. Sila ang lumalapit, nakita niyo na ba akong nag-first move?"

"Sabagay, hindi nga. Pero alam mo dude, kapag ikaw nakahanap ng katapat mo, ewan ko na lang sa'yo," Vince said and I just smirk.

"It's never gonna happen," I assured them. Hinding-hindi na mauulit pa ang nangyari sa'kin noon. Not now, not anymore.

"Hindi kaya, iba hanap mo?" nangunot ang noo ko sa sinabi ni Kevin.

"What do you mean?"

"Baka naman lalaki hanap mo, ba--" pakk! hindi na nito natapos ang sasabihin ng hampasin siya ni Vince ng music book na naka-rolyo. Binato ko naman siya ng hawak kung microphone na agad naman niyang nasalo.

"Tang-ina, Vince, makahampas ka ah!"

"Gong-gong ka eh, kung ano-anong sinasabi mo," ani Vince, natatawa na lang ako.

"Ang hirap kasing maging gwapo talaga, dama kita d'yan James, buti na lang pangalawa ka lang sa'kin sa kagwapuhan," I guffawed when Vince suddenly hit Kevin's head again.

Biglang tumayo si Kevin at nilapitan si Vince, inipit nito ang ulo ni Vince sa pagitan ng kili-kili niya at pinagkakatukan sa ulo. Childish talaga ng mga ugok, pero masaya talaga silang kasama. Kaibigan ko sila since our freshman year of college.

"Nagtatalo na naman ang mga bakulaw!" natigil sa gulpihan ang dalawa ng pumasok si Brian. Muling umupo si Kevin.

Si Brian naman ang bestfriend ko, siya ang una kong naging kaibigan sa dalawang ito. Sa Paris kami nagkakilala noon, naging kapit-bahay namin sila doon.

"Eh siya daw kasi ang gwapo sating lahat. Sabi ko naman kasi sa'yo tigilan mo ang pag-ru-rugby, tanggapin mo na lang na kulelat ka pagdating sa samin," Vince said.

"Ulol mo!" Tumayo na lang ako at inagaw ko ang music book na hawak ni Vince at pinagpapalo sa ulo ang dalawa.

"Tara na, mga isip bata!" Nagsitayuan na rin sila at sabay-sabay na kaming lumabas ng music room.

To day is friday, ito ang araw ng uwian ng lahat ng studyante dito. Every week end lang pwedeng lumabas ang mga studyante o umuwi sa kani-kanilang bahay. Kapag weekdays bawal ang lumabas, 'Yan ang rules ng Fontilla University, ang unibersidad na pag-aari ng pamilya namin.

Pag-aari ito ng pamilya ng mommy ko, since nag-iisa siyang anak, siya na ngayon ang namamahala nito at ngayon pa lang hinahanda nila ako para pamahalaan ito at maging ang Aragon high na ngayon ay Aragon University na, na pag-aari naman ng pamilya ni dad. May college na rin sa Aragon ngayon, pero dito ay colleges lang talaga.