Sabah her zamanki gibi geç kalkıp babamın hazırladığı kahvaltıyı mideme gönderdim. Bugün babam işe geç gideceği için Chittaphon babam onu hem yavaştan hazırlıyor hem de destek veriyordu. Babam mimardı ve büyük bir projeyi patronu onun üzerine yıkmıştı. Bu yüzden babam hem gergin hem heyecanlıydı. Ben de camın önünde Jisung'u görmek için bekliyordum, kutum ve ayıcığımla beraber.
Sonunda turuncu saçlıyı gördüğümde ona nedenini bilmediğim halde kızgın olduğum halde babama bağırarak haber verip onun yanına gittim.
"Ji-Jisung nerede?"
Lanet olsun, korece konuşurken çok geriliyordum!
Bir bana bir de elimdeki kutuya bakıp beni kolumdan çekiştirmeye başladı. Bir evin önüne getirdiğinde bıraktı. Burası Jisung ile bisiklete bindiğimiz yerdi. Çocuk evin kapısını tıklayıp beni yanına çekti. Kapıyı yakışıklı ve tatlı bir adam açtı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Taeyong'u istediğin saç ile düşünebilirsin. Senin tercihinine kalmış.)
Adam bize bakarak gülümsedi ve bir şeyler söyledi. Turuncu kafada bir şeyler söyleyince adam içeri gitti ve bir süre sonra Jisung kapıda belirdi. Normalde onun notumu okumasını bekleyip tepkisine bakacaktım ama çok utandığım için o ona uzattığım kutuyu tutunca arkamı dönüp koşmaya başladım. Jisung da ilk tanıştığımız gün yapmıştı, ödeşmiştik.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Jisung'tan
"İlk tanıştığımız gün kimse bana bakmazken sen beni evime getirmiştin. Seninle aynı dili konuşamıyorum, ama öğreniyorum. Öğrendiğimde bende seninle rahatça konuşacağım. Babama beni de gezdirmeni istediğimi söylediğimde, bunu kabul etmeni beklemiyordum. Pek güzel bitmedi ama ben yine de o gün mutlu oldum Jisung. Ağlaman ve üzülmen beni de çok üzdü. Ben de dayanamadım ve sana güzel bir kutu hazırladım. Umarım beğenirsin. Ben senin arkadaşın olmak istiyorum Jisung. Benim arkadaşım olur musun?
Not: Babam büyük ihtimalle peluş sevmediğini söyledi ama ben yine de koymak istedim. Onların atmasan olur mu? " Notu gördüğümde hem sevinmiş hem üzülmüştüm. Üzülmüştüm çünkü benim ağladığımı görmüştü ve büyük ihtimalle beni ezik gibi görmüştü. Sevinmiştim çünkü benimle konuşmak için dilimi öğreniyordu ve benimle arkadaş olmak istiyordu.
Kutuyu alıp eve girdiğimde annemin arkadan küçük gülümsemeyle bana baktığını görmüştüm. Kutuyu yavaşça masaya koydum ve oturdum. Anneme baktığımda bir çekmeceden kırmızı siyah bir maket bıçağı çıkardı. Kutuyu kapalı tutan bandı açtığında gördüklerime inanamadım.
