Beni Evime Götür! - ChenSung / SungLe-

~25~

Yuta abinin kucağındaki çocuğa bakakaldığımda annem yanıma gelip kolunu omzuma attı.

"Bak bu Yuta abinlerin çocuğu Renjun. Senden biraz küçük."

"Merhaba."

"Merhaba."

Çocuk bana cevap verip Yuta abinin göğsüne iyice sinip bana bakmaya başladı. Ona gülümseyip karşısına oturdum. Herkes oturunca yavaşça yemeğe başladık. Yuta ve Sicheng abi çocuğu beslerken babam onlara sataşıyordu. Annem babama kızarken ben sadece düşünüyordum. Bir yunus nasıl ben ve Chenle'nun çocuğu olacaktı ki? Bunu pek düşünmemeye çalışarak yemeğime döndüm. Sicheng abi çocuğu yedirmeye devam ediyordu.

"Ben bugün Chenle ile görüşemeyecek miyim?"

"Bilmem."

"Sen Jisung'un yaptığı resmi atmadın değil mi?"

"Yok odamızda duruyor."

Resmi ve rüyayı hatırlayınca gözlerim doldu.
"Ne çizmiş ki?"

"her yer siyah böyle yerlerde kır-"

Annem babama vurduğunda babam bana bakıp sustu.
Herkes yemeğini bitirince Sicheng abi ve annem masayı toplamaya başladılar.

Renjun yanıma geldiğinde ona baktım.

"Aşkım arkadaşınla biraz oyna."

Kafamı sallayıp elini tuttum ve içeri götürdüm. Onu içeride bırakıp odama koştum ve oyun konsollarımı alıp tekrar aşağı döndüm. Televizyondan bir futbol oyunu açıp konsolları taktım ve ona uzattım. Alıp direk kendi takımını seçtiğinde bende seçtim ve oyunu başlattık. Babamlar ve Renjun'un ailesi arkamızda büyük ihtimal benim yaptığım resmi konuşuyorlardı. Bayağı bir oyun oynadık, babamlar bizi dürtene kadar.

"Bir el versenize lan!"

"Ya biz oynuyoruz."

"Ya bir el biz oynayak hadi lan!"

Renjun'a baktığımda gözgöze geldik. Kafasıyla onayladığında konsolları babalarımıza verip ayağa kalktık. Renjun mutfağa gittiğinde bende peşinden gittim.

"Anne ben dondurma istiyorum."

Benim annem Renjun'un isteği üzerine bana baktı.

"Aşkım bisikletinle götür Renjun'u hem dondurma alın hem de biraz kendinize abur cubur alırsınız."

"Olur. Ben gidip giyineyim hemen."

"Renjun git Yuta'dan para al bebeğim."

Renjun içeri giderken ben merdivenlerden çıkıp odama ulaştım. Giyinip tekrar mutfağa gittiğimde annemin elindeki parayı çekip aldım ve içeri ilerledim. Renjun koltukta oturuyordu. Beni gördüğünde yanıma geldi, ayakkabılarımızı giyip dışarı çıktık. Bisikletime ilerlediğimde kapıda durdu. Ona önüme oturmasını söylediğimde gelip oturdu. O sırada Chenle 'yu gördüm. Sinirli bir şekilde bize bakıyordu. Hızla yanımıza gelip Renjun' u ittiğinde Renjun yere düştü. Şokla ağzımdan Chenle'nun adı yüksek sesle çıktığında önce bizim evin kapısı açıldı ve Sicheng abinin "Renjun!" diye bağırışı duyuldu. Sonra Chenle'nun arkadındaki arabanın kapısı açılıp Ten'in babası ve bir adam daha çıktı. Onlar da kızgınca Chenle'ya bağırdıklarında gözleri dolmuş Renjun'u yerden kaldırdım. Yavaşça ellerini temizleyip onunla ilgilenirken Yuta abinin şaşkın sesini duydum.

"Chittaphon?"