Harry!

618 33 6
                                    

Bölüm için önerilen şarkılar;

Avril Lavigne-Together

Selena Gomez-Demon

Eve girdiğim gibi telefonumu aldım ve Harry'i aramaya başladım. Tam beş kere çaldırmama rağmen cevap vermemişti. Hem onun sessize alma gibi bir takıntısıda yoktu.

Odada oradan oraya yürüyüp ne yapacağımı düşünüyordum. Aklıma arkadaşlarının yanına gitmiş olabileceği geldi çünkü arabası bahçede yoktu.. En sonunda Niall'ın numarasının bende olduğu aklıma geldi. Hastanedeyken kaydetmiştik..

-Niall?

/Kimber merhaba da. Bu saatte?

-Harry orda mı?

/Harry mi? Yoo neden?

-evde de yok?

/nasıl?

-yok işte..

/tamam telaşlanm- zil çaldı bir dakika

.

.

.

/Harry ne işin var bu saatte?

Telefonu kapatıp hızlıca aşağı indim. Askıdan çekip aldığım ince bir hırkayı üzerime geçirdim ve ayakkabılarımı da giyip evden çıktım. Niall'ın evini biliyordum. Geçen gün gittiğimizde ezberlemiştim.

Yola çıktım ve önüme çıkan ilk taksiye atlayıp ilerlemeye başladım

***

Bahçeye girdiğimde beni Harry'nin siyah arabası karşıladı. Hemen kapıya ulaşıp arsızca zili çaldım. Daha sonra kapıyı açan Niall ile selamlaşıp içeri girdim. Koltukta yayılmış olan Harry'i görünce yanına ulaşıp boynuna sarıldım fakat karşılık vermedi.

"Harry nerelerdeydin.."

"İlgilendirir mi?"

"A-anlamadım?"

"Eve git Kimber..."

Şaşkınca ona bakarken Niall araya girdi. "Iıı Kimberly bir gelir misin?" Sözleri üzerine yanına gittim. Beni odasına çekiştirip kapıyı kapattı. "Kimberly şey galiba biraz kızgın.. Nedenini bende bilmiyorum. İstersen seni bırakabilirim." Biraz düşündükten sonra yerimde kıpırdandım. "Yok hayır ben giderim.." Daha fazla uzatmadan kapıya ulaştım ve sertçe çarpıp eve doğru yola koyuldum.

HARRY'den;

"Gitti mi?" "Evet gitti Harry.. Şimdi söyle bakalım neden böyle yapıyorsun?" İfadesiz bir şekilde yüzüne baktım. Sonrada konuşmak için dizlerimden destek alıp ayağı kalktım. "Bak Niall ben bir şey yapmıyorum! Sadece aynı gün içinde tanıştığı bir kızla samimi olup beni esgeçti. Biz... Biz her gece sarılarak uyurduk ama lanet olsun telefonundan bir saniye ayrılmadı ve erken yatmayı seven Kimber, gece bilmem kaça kadar mesajlaştı. Hemde Ally'le" Sinirlerime hakim olamadığım için bağırmıştım. Bu konuşmamdan sonra elimle çenemi ovdum ve sinirle başka yönlere bakmaya başladım. "Bilmiyordum. Tamam o zaman şöyle yapalım.. Belki ona iyi davranırsan yani nasıl diyeyim,eğlenmesini falan sağlarsan telefonu unutur o gerzekle bir daha konuşmaz ha?ne dersin?"

KIMBERLY'den;

Saatler geçmişti.. Eve geleli saatler geçmişti. Ben de canım sıkıldığından Ally ile konuşuyordum. Böylece vakit geçirmemde kolaylık sağlıyordum.

Kapı açıldığında yattığım yataktan irkildim ve saate baktım. -18:40- hiç gelmeseydin.. "Kimbeer ben geldim." Ses tonu Niallardakinin aksine ince ve mutlu gibiydi.. Ona cevap vermeyip odaya gelmesini bekledim. Az sonrada kapı açıldı. Telefondan yüzümü Harry'ye çevirdim. "Hoşgeldin" odaya girip gözlüğünü masaya bıraktı. "Hadi ama... Telefonu bir an olsun bırakmayacak mısın?" Tam cevap verecekken bir mesaj daha geldi. Bende ellerimi klavyede gezdirmeye devam ettim. Ta ki.. Bağırışını duyana kadar.

"Yeter Kimber... Olmuyor. Normal davranmak olmuyor tamam mı? Sinirimi bozuyorsun! Yeter artık iki gündür bir an olsun ayrılmadın.. Söyler misin? Ne konuşuyorsun bu kadar kısa sürede tanıştığın biriyle? "

"H-Harry.. Sadece arkadaşım."

"Bak Kimber. Ben senin sevgilinim tamam mı! Ne yaparsan yap değişmeyecek.. Her şeyi benimle paylaşman gerek onunla değil."

"Harry! Rahat bırak beni tamam mı. Bağırıp durma he şeye!" Söylediklerimden sonra gözlerim dolmuştu.. Merdivenlerden inerken daha fazla dayanamayıp göz yaşlarımı salıvermiştim. Kapıdan çıkarken arkamdan bağırdığını duyabiliyordum. Ona aldırmadan önüme baktım ve arka sokakta olan Ally'ye gitmeye başladım.

***

Kapıyı açınca gözleri yerinden fırlayacakmış gibi açıldı."Kimberly.. Ne oldu?!" Hıçkırıklarıma son verdim." İçeri girebilir miyim?" Bana yol verdi. "Tabi ki..." İçeri girdikten sonra gördüğüm ilk koltuğa yerleştim. Daha sonra tahmin ettiğim gibi Ally geldi ve soru sormaya başladı. "Ne oldu canım anlatmak ister misin?" Göz yaşlarımı elimle sildim. "Harry.. Harry ile kavga ettik." Sözlerim ardından başımı yere eğidim ve hiç tahmin etmediğim bir şey olan kahkahasını işittim. Hışımla yüzüne odaklandım. "Neresi komik bunun!!?"

Cevap vermesi gerekirken ayağı kalktı ve çalan kapıyı açtı. Harry gelmişti... "Heh bak baş kahraman da geldi.. Ben de diyordum neden hala benimle mesajlaşıyor.. Demek ki sana anlatmamış." Duyduklarım karşısında şoka uğramıştım. Ne olduğuna dair en ufak fikrim yoktu.. Yüzümü Harry'ye çevirdiğimde kızgın suratını gördüm. Daha sonra Ally'ye bakıp konuşmaya başladı. "Lanet olası ona bir şey anlatmadığını söyle!" Bir kez daha kahkaha patlattıktan sonra bu kez Ally konuştu. "Harry... Ona tabiki Scott'la sevgili olduğumuzu söylemeyeceğim.." Bir Harry'ye bir de Ally'ye bakıp durdum.. Scott benim şu odanın üzerinde gördüğüm isim olabilir miydi?

Düşüncelerimden sıyrılıp ikisine baktım. "Bir dakika... Siz yeni tanışmıyor musunuz? " "Kimberly.. Tatlım biz Harry'le uzun zamandır tanışıyoruz değil mi Harry?"

Gözümü bu kez Harry'ye çevirdim. Kime bakacağımı şaşırmıştım.. "Yeter!! Kalk Kimber.. Eve gidiyoruz!" Yanıma geldi ve kolumdan tutup ayağı kaldırdı. Daha sonra kapıdan çıkıp tam kapatacakken Ally seslendi. "Kimberr canım ben sana mesaj atarım.." Göz kırptıktan sonra kapıyı kapattı.

Bir süre sonra eve gelmiştik. Hırkamı askılığa astım ve doğru Harry'nin yanına koştum. Odadaydı.

"Harry neler oluyor?"

-hiç bir şey olmuyor Kimber kapa konuyu ve onunla bir daha görüşeyim deme!

"Harry konu kapanmıyor tamam mı? Onu nereden tanıyorsun? Ve Scott kim??" Sözlerim ardından yüzünü bana çevirdi ve işaret parmağını sallayarak tehdit etmeye başladı. "Bir daha sakın Scott deme!" Bana doğru her adım atışında ben de geriye gidiyordum. Bu kadar tepki vereceği aklıma gelmemişti. En sonunda kendimi tutamadım ve ağızımda ne zamandır beslediğim kelimeler daha anlamadan dökülüverdi.

"Ben klübedeki o yere girdim..."

Selam ^^ kısa ama iyi bir bölüm oldu gibi... Ally ne pislik biri bir bilseniz...

Umarım beğenmişsinizdir... Sınır yok diye yorumsuz bırakmayın lütfen :)) siz her yorum ve vote attığınızda okuyucular artıyor ve böylelikle ileride koyacağım sınırlar kolay aşılır,bu sizin elinizde...

Neyse bu kadar yeter ^^ yeni bölümde görüşmek üzere,bu arada yapılan yorumlardan dolayı teşekkür ediyorum...

You're Mine//h.sWhere stories live. Discover now