Την περίοδο της ακμής της οθωμανικής αυτοκρατορίας μία ελληνίδα πιάνεται αιχμάλωτη και οδηγείται στο ανάκτορο του σουλτάνου Κεμάλ.
Η ζωή στο παλάτι θ' αποδειχτεί δύσκολη για την νεαρή κοπέλα.
Μυστικά, πλεκτάνες και ίντριγκες συνθέτουν ένα σκηνικό μ...
Η Αγγελική μαζεύτηκε σε μια γωνία αγνοώντας πλήρως τα σχόλια και τα κοτσομπολιά των άλλων κοριτσιών. Όλα όσα έζησε τις τελευταίες μέρες της φαίνονταν σαν ένας κακός εφιάλτης. Από την ήρεμη ζωή στο χωριό βρέθηκε σκλάβα σ'αυτό το μέρος. Στα μάτια της άρχισαν να κυλούν δάκρυα,τα σκούπισε γρήγορα,δεν έπρεπε να φανεί αδύναμη.
Ξαφνικά μπήκαν μέσα δυο άντρες. Σήκωσε το βλέμμα της και τους είδε να την πλησιάζουν,αμέσως το κορμί της σφίχτηκε. Την άρπαξαν άτσαλα και την έσπρωξαν έξω απ'το δωμάτιο. Την πήγαν σ'έναν άλλο χώρο που λειτουργούσε ως χαμάμ και την άφησαν στα χέρια δύο πιο μεγάλων σε ηλικία γυναικών,οι οποίες βαλθηκαν να την ξεντύνουν.
"Είσαι πολυ τυχερή...απόψε θα χορέψεις στα γενέθλια του σουλτάνου"της είπε μια άπο αυτές καθώς έβρεχε τα μακριά μαλλιά της.
Τα μάτια της άρχισαν να καίνε μόλις το άκουσε. Τα μαρτύρια μου μόλις άρχισαν,σκέφτηκε.
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
*************************
Είχε πια κουραστεί απ'τις ευχές και τα υποκριτικά χαμόγελα όλων αυτών που είχαν μαζευτεί στο παλάτι του,ύστερα από πρόσκληση της μητέρας του βέβαια. Η οποία είχε διοργανώσει μια γιορτή για τα γενέθλια του που ο ίδιος ούτε είχε συμφωνήσει, ούτε επιθυμούσε. Η διάθεση του δεν ήταν στα καλύτερα της,καθώς ο θείος του είχε γυρίσει με τον αέρα του νικητή,αφού είχε δώσει ένα καλό μάθημα στους γραικούς,όπως επαναλάμβανε συνεχώς. Ο Κεμάλ αγωνιούσε...δεν είχε μάθει τίποτα για την Αγγελική. Ευχόταν με όλη την δύναμη της ψυχής του να ήταν ζωντανή γιατί δεν ήθελε ούτε σαν σκέψη να ίσχυε το αντίθετο.
"Χαμογέλα λίγο,βρε φίλε,σήμερα κλείνεις τα εικοσι τρία.Κοίτα όλον αυτόν τον κόσμο που έχει μαζευτεί για σένα εδώ.Η μητέρα σου έκανε εξαιρετική δουλειά,πρέπει να το παραδεχτείς"άκουσε την εύθυμη φωνή του Κενάν που είχε προσέξει την κακή του διάθεση.
Ο Κεμάλ του έριξε ένα βλέμμα αδιαφορίας.
"Πιστεύεις όλο αυτό το τσίρκο εδώ μέσα είναι η κατάλληλη παρέα για να περάσεις τα γενέθλια σου; Ή μήπως νομίζεις δεν καταλαβαίνω τους σκοπούς της μητέρας μου για όλο αυτό το πανηγύρι;"του είπε με εκνευρισμό.
