sᴛᴇᴘ ʙʀᴏᴛʜᴇʀ x ᴠᴋᴏᴏᴋ

{2}

Το επόμενο πρωί ξύπνησα με το ζόρι . Αφού ντύθηκα και πληθυκα , αποφάσισα να κατέβω κάτω , αν και σε καμία περίπτωση δεν είχα την όρεξη να δω τα ηλίθια μούτρα του Jungkook . Δεν τον χωνεύω και νομίζω και αυτός το ίδιο , όποτε όλα μια καλά ..
Κατέβηκα κάτω και τους είδα ολους στην τραπεζαρία να κάθονται και να τρώνε ..

Μ: Καλημέρα αγάπη μου

HS: Καλημέρα αγόρι μου , πως είσαι ;

Τ: Καλημέρα , καλά είμαι ...

ΗS: Κοιμήθηκες καλά ; Το δωμάτιο σαρεσε ; Αν θέλεις μπορείς να το αλλάξεις ..

Τ: Όχι όχι είναι πολύ ωραίο ..

HS: Χαίρομαι που σου άρεσε ..

Μ: Jungkook , χθες δεν προλάβαμε να πούμε τίποτα . Να γνωριστούμε , είμαστε μια οικογένεια ..

Ο Jungkook με στραβοκοίταξε , γιατί πάλι εμένα , τι εκανα ;

Πήρε την τσάντα του και έκανε να φύγει αλλά η φωνή του πατέρα του τον σταμάτησε ..

HS: Σε ρώτησαν κάτι ..

Jk: Θα τα πούμε άλλη φορά , τώρα πρέπει να φύγω , θα αργήσω στο σχολείο ..

Ειπε και έφυγε . Βλάκας , ανώριμος , αγενής . Πως γίνεται ο πατέρας του να είναι τόσο καλός και αυτός ένα κτήνος .. (σορρυ Jk σαγαπω με όλη μου την καρδιά<3)

HS: Ααα ναι Taehyung από την άλλη βδομάδα θα πηγαίνεις και εσυ στο ίδιο σχολείο με τον Jungkook ..

Χαμογέλασα .

Ναι όπως καταλάβατε το χαμόγελο μου ήταν ψεύτικο . Δεν με χαροποίησε καθόλου η ιδέα το ότι θα πάω στο σχολειο του Jungkook .

Όλα τα παιδί εκεί θα είναι σαν αυτόν . Άσε που είναι και ιδιωτικό ένας λόγος παραπάνω . Όλα αυτά τα πλουσιόπαιδα μαζί θα είναι ένας εφιάλτης .

Αφού έφαγα ανέβηκα πάνω στο δωμάτιο μου και αποφάσισα να πάρω τηλέφωνο έναν από τους καλύτερους μου φίλους τον Minjae ..

Περίμενα λίγα λεπτά και το σήκωσε :

(Στο τηλέφωνο)

Τ: Minjae ..

M: Tae , τι κανείς ; Πως είσαι ; Έφτασες καλά ; Έτσι κάνουν οι φίλοι ; Ούτε ένα τηλέφωνο δεν πήρες από χθες , ανησυχήσαμε , νομίζαμε σε σκότωσε ο πατριός σου ..

Γέλασα με αυτά που έλεγε . Μου έφτιαξε την διάθεση , πάντα ξέρει πως να το κάνει αυτό. Μια μέρα είναι που έχω φύγει και μου έχουν λείψει ...