🏷
Jk: Γιατί το έκανες εκείνο τότε ;
Ειπε και με κράτησε δυνατά από το χέρι
Τ: Δεν ξέρω για πιο πράγμα μιλάς ..
Είπα και τα πρώτα δάκρυα άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους
Jk: Έλα τώρα , αρκετό καιρό έκανες τον ανήξερο ..
Τ: Σου είπα δεν ξέρω...
Βγήκα έξαλλος από το δωμάτιο το Taehyung. Αφού και οι δυο ξέρουμε πως το έκανε αυτός . Αλλά περίμενε , θα τον κάνω να το πει ο ίδιος , από μόνος του ..
Για καλή μου τύχη τον βρήκα έξω από το νοσοκομείο . Τι ήρθε να κάνει εδώ ; Τον αθώο αδερφο ; Μου την δίνει τόσο πολύ ..
Με κοιτούσε με ένα ηλιθιο χαμόγελο ..
Τον τράβηξα από την μπλούζα και τον πήγα πίσω από το κτήριο ..
Jk: Πάρε τα χέρια σου από πάνω μου ..
Τον έπιασα από το γιακά και τον κόλλησα με δύναμη στον τοίχο ..
BG: Εσυ ήσουν έτσι ;
Jk: Για πιο πράγμα μιλάς ακριβώς ;
BG: Έλα τώρα .. Έτσι και πάθαινε τίποτα ο Tae θα σε σκότωνα την ίδια στιγμή ..
Jk: Εεειι ειιι ηρέμησα φιλαράκο . Και σαν πολύ δεν νοιάζεσαι για τον φίλο σου ; Μήπως τα αισθήματα σου δεν είναι μόνο φιλικά ;
Χωρίς να τον αφήσω να πει κάτι άλλο και τον χτύπησα .. Δεν αντέδρασε , σηκώθηκε κάτω και έπιασα το κάτω χείλος του το οποίο είχε σκιστεί και έτρεξε ελάχιστο αίμα ..
BG: Απλά μείνε μακριά του ..
Jk: Πολλά ζητάς ..
Πήγα να του δώσω άλλη μια αλλά ένα χέρι με κράτησε από πίσω .. Γύρισα και είδα τον βλάκα φίλο , η μάλλον κατοικίδιο του Jungkook , τον Hoseok ..
Hsk: Ευυυ σταματά .. Αρκετά .. O Jungkook δεν έκανε τίποτα ..
Θα μου εκανα εντύπωση αν μου έλεγε το αντίθετο ..
Hsk: Δεν φταίει αυτός που ο φίλος σου έχει μπλέξει με αλήτες .
BG: Μιλά καλύτερα για τον Taehyung , δεν τον ξέρεις ..
Hsk: Έννοια σου και ξέρω πολύ καλύτερα από εσένα ..
Jk: Hoseok φτάνει . Πάμε να φύγουμε ..
BG: Δεν τελειώσαμε εδώ ..
Ειπα και έφυγα ..
[...]
Taehyung's Pov
Είχαν περάσει 3 μέρες και επιτέλους πήρα εξιτήριο .. Αυτές οι μέρες στο νοσοκομείο ήταν απλά βασανιστικές .. Πάλι καλά ήταν o Bo Gum μαζί μου .. Πονούσα ακόμα , ένιωθα διαλυμένος ..
Ο Bo Gum με βοήθησε να ξαπλώσω . Είναι και αυτό πρέπει να είμαι μια βδομάδα ξαπλωμένος ..
Τ: Bo Gum ... εκανα μια παύση και με κοίταξε .. είμαι καλά . Έχεις κάνει πολλά για εμένα αυτές τις μέρες και σε ευχαριστώ πολύ , αλλά είμαι καλύτερα , μπορείς να φύγεις . Δεν θέλω να χάσεις άλλη μέρα από το σχολείο . Είδη έχεις πολλές απουσίες ..
Με κοίταξε με ένα σοβαρό βλέμμα και μου ειπε :
BG: Με διώχνεις ;
Τ: Bo Gum τι λες ;
BG: Έλα πλάκα κάνω .. Λοιπόν πάω να σου φέρω την σούπα σου και μετά θα πιεις τα φάρμακα , οκευ ;
Τ: Όχι , δεν θέλω σούπα .. Ούτε τα φάρμακα θέλω ..
BG:Μην κανείς σαν μωρό ..
Τ: Ουφφφ καλά ..
Βγήκε από το δωμάτιο και εγώ γύρισα πλευρό με μεγάλη δυσκολία . Πονάει η πλατύ μου τόσο φριχτά . Ποιος το έκανε αυτό η γιατί το έκανε . Δεν έχω κάνει τίποτα κακό .. Λες να ήταν ο Jungkook ; Δεν ξέρω , δεν ξέρω .. Είναι και το άλλο . Στο τέλος , πριν χάσω τις αισθήσεις μου , άκουσα ένα 'μακριά από τον Yoongi' τι ήταν αυτό ; Ugh δεν μπορώ να καταλάβω τίποτα ..
Ξαφνικά ακούω κάποιος να χτυπάει την πόρτα . Ο Bo Gum δεν πρόκειται να είναι έφυγε πριν λίγο , άσε που δεν θα χτυπούσε και την πόρτα .
Τ: Περάστε ..
Ανοίγει η πόρτα και βλέπω τον Yoongi ..
Y: Taehyung..
T: Yoongi ;
Ομολογώ πως μου έκανε εντύπωση η παρουσία του εδώ αλλά και πάλι είναι ο μοναδικός φίλος που έχω στο σχολείο ..
Υ: Taehyung συγνώμη , συγνώμη εγώ φταίω ..
Τ: Δ-δεν σε καταλαβαίνω ..
Υ: Εγώ φταίω που είσαι έτσι , σε αυτή τη κατάσταση .. Συγνώμη το έμαθα αργά ..
Ειπε και άρχισε να κλαίει , εντωμεταξύ εγώ πάλι δεν κατάλαβα τι εννοούσε ..