Dapat bang makilalang malakas?
Katakutan at lumabag sa batas?
Ang gang na ako'y kinilalang nabibilang
Na ako'y may pakinabang
Di tulat sa bahay na ako'y wala lang
Magkasama sa lungkot at saya
Ngunit sakit at hapdi ang dala upang mapasama
Magkapatid ang siyang turingan
Samahan na parang walang kulang
Sikat at labis na kinakatakutan
Noon nga'y ako ay nakakitil ng buhay
Sa mga kasama ko ay isa itong tagumpay
Labag man sa loob ako'y nakisabay
Ito na ang magiging buhay
Ako ay dapat nang masanay
Nagdaan ang ilang linggo
Madami narin ang nagbago
Tila di ko na kilala ang sarili ko
Ang katawan ay napuno ng tattoo
Ang kamay ay laging nababahiran ng dugo
Kami ay kinakatakutan pa
Ngunit ako'y napaisip na..
Kilala ko ba ang sarili ko?
Sino nga ba ako? Ano ang halaga ko?
Ano nga ba ang gusto ko?
Dala ng away ako'y laging gusto ng pumatay
Nagantong na sa puntong puro nalang away
Gulo ang laging naghihintay
Laging nalang nasa bingit ng aking buhay
Karahasan na walang humpay
Ngunit ng siya ay dumating sa aking buhay
Nadama ang sayang tunay
Siya ang gusto kong tagumpay
At ngayon alam ko na kung sino ako
Ako yung taong mamahalin siya ng totoo
Ganito pala ang magmahal
Lahat ay kaya mong gawin
Na di ko lubos isipin
Ako'y nagtiis ng sakut at hapdi
Dahil siya ang aking napili
Iniwan ko ang gang
At siya'y minahal at mamahalin
Sarili ay natutunang pahalagahan
Pagkat siya pa ay proprotektahan
Siya na gusto ko ngayon, bukas, at magpakaylaman
YOU ARE READING
Miss JAE's Craziness
PoetryCraziness isn't always a disorder in our brain. It could be your courage to do something that anyone would never think to do. It is the thing you do to express yourself even if everyone thinks it is nonsense. And this book... This is my craziness.
