Nefes alıyorsan Hâlâ

DÖNEM SONU

Odadan içeri süzülen güneş adeta gözlerinin kamaşmasına

  Ve derin uykusundan   kalkmasına neden oldu.Daha tam kendine gelememişken

Birdenbire burnuna gelen o eşsiz kokunun yolunu tuttu.Birden kendini annesinin

O özel tarifiyle hazırladığı çayı yudumlarken buldu.Farklı bir koku, hiçbir koku bu çay gibi 

   güzel kokamazdı, çünkü bu anne çayı hafif ama derin ...

Çayını yudumlarken içinde tatlı bir heyecan vardı. Sonunda 4 yıllık lise hayatı bitiyordu, ve bugün liseden mezun oluyordu.Çayından son bir yudum alıp mutfaktan odasına doğru ilerledi,odası, daha doğrusu kız kardeşiyle birlikte kaldığı küçük ama şirin odası.

Bu arada kız kardeşiyle yani ikiziyle aynı yılda başlamışlardı okula .Evet onunda bugün mezuniyet günüydü.O Defne'den  daha heyecanlıydı.Defne, siyah gözlü, şekilli kaşları,biçimli dudakları,düz saçları , orta boylarda ama çok güzel bir kızdı.

  Ve işte beklenen o ses Defne'nin telefonu çalıyordu.Telefonu eline aldığında yüzünde hafif bir gülümseme oluştu.Arayan tabi ki en iyi dostlarıydı; Yasmin ve Rüyaydı.

Yasmin, orta boylarda, esmer,hafif dalgalı saçı ve kendinden emin duruşuyla birçok erkeği elde edebilir ve Rüya kumral, kıvırcık saçları ona ayrı bir tatlılık katıyordu.  Boyu diğerlerine  göre daha uzundu ve iyi bir fiziğe  sahipti.Defne  Kızlarla telefonda konferans yaptıktan sonra mezuniyet elbisesini alıp kuaföre gitti. Haftalar öncesinde bulduğu saç modelini yapacaktı.Kendini emin ellere teslim ettikten sonra arkasına yaslandı.o arada telefonu çaldı, arayan Defne'nin kız kardeşi Damlaydı.Damla, sarışın, uzun boylu , ela gözlü, bebeksi

Bir teni ve güzel bir gülüşe sahip bir kızdı.

Defne _ Alo efendim Damla 

Damla_Canım ben işlerimi bitirdim,mezuniyete gidiyorum 

Defne_Tamam canım iyi eğlenceler dedikten sonra telefonu kapattı.Damla ve Defne'nin okulları farklıydı ama ikisininde mezuniyeti bugündü.o arada Defne'nin saçı da bitmişti.kıyafetini de giyip oradan ayrıldı.Ve üç arkadaş mezuniyet kapısında bir araya geldiler.Maalesef kavalyesizdiler. Çünkü bütün yıl boyunca derslerden başlarını kaldırmamışlardı, tabi arada bir Yasmin  birkaç çocukla ilgilenmişti ama Yasmin için bunlar sadece hevesti.Evet mezuniyet kapısından içeri girdiklerinde tüm gözler onlardaydı.O gecenin Melekleri tabi ki onlardı. Uzun bir koridordan

   geçtikten sonra karşılarındaki orkestra çok güzel görünüyordu.Tabi beyaz siyah olan masalar,balonlar, süsler ayrı bir güzellik katmıştı.Defne, uzun beyaz askılı elbisesine yakışacak iri dalgalı bukleler yapmış ve ayakkabı olarak ten rengi bir stiletto seçmişti .Yasmin ise her zaman ki gibi dekolteli siyah mini elbisesinin üzerine saçlarını düzleştirip iddialı bir makyajla gecenin starları arasındaydı.Ve Rüya kırmızı kolları askılı küçük detaylı bir tulum seçmişti.Ve o gece dört yılın acısını çıkardılar, çok eğlendiler.Unutulmayacak kadar güzel geçmesine sevindiler.Gece bitti ama tek biten gece miydi,işte o konu tartışılır.Çünkü kızlar çok yorulmuşlardı.Eve adımlarını atar atmaz yatağa geçip uykuya daldılar.Aradan birkaç gün geçmişti, ve bugün hangi üniversiteyi 

  Kazandıkları ve hangi bölüme gidecekleri belli olmuştu.Defne ve Damla hemen bilgisayarın başına geçip heyecanlı bir şekilde bakmaya hazırlanıyorlardı.Ve işte o an Defne; psikolog

Damla; ise hukuk fakültesini kazanmıştı.Büyük bir mutluluk içinde birbirlerine sarıldılar

   Ve asıl mutlu olmalarının sebebi ikisininde İzmir'i kazanmasıydı.Defne hemen telefonunu eline alıp Yasmin ve Rüyayı aradı, beraber konferans yaptılar. Yasmin mimarlık Rüya da hemşirelik bölümünü

 Kazanmıştı.Ve onlarda İzmir'i yazmışlardı.Onlarda İzmir'de okuyacaklardı.Kızlar aynı yeri tutturduklarını öğrenince sevinçten çığlık atmışlardı.Kızların hayali gerçek olmuştu.Beraber bir üniversite serüveni. Bu haberden sonra  haftalar aylar geçti.Ve artık üniversite kayıtlarını yaptırmak için işe koyuldular. Tabi öncelikleri alışverişti,Ee artık üniversiteli gençlerdi.                       İhtiyaçlarından başladılar;kıyafetler,birkaç çeşit ayakkabı,mayolar vb. tabi Yasmin'i alışveriş merkezinden çıkarmaları  biraz zor olmuştu.Çünkü o tam bir alışveriş delisiydi.Ama sonunda oradan çıkmayı ve alışverişlerini bitirmeyi başardılar.  Daha sonra hepsi ailesiyle birlikte yola çıktılar.Aileleri daha büyümediklerini  sanıyorlardı,ailelerin gözünde onlar  daha çocuk sayılırdı.İşte anne baba olmak böyle bir şey  her ne kadar büyüseler de  onlar için hala minik yavrularıydı .Bu arada kızlar uyuya kalmışlardı.Gözlerini açtıklarında İzmir'e  ulaşmışlardı. Birkaç hafta öncesinden internet üzerinden ev ilanlarına bakmışlardı, bir evi beğenip tutukları için şimdi de ev sahibinden anahtarı alıp evlerine yerleşeceklerdi.Evet artık onlara ait bir evleri olmuştu.Anahtarı da aldıklarına göre kızlar yeni  evine ilk adımlarını atmıştı.Aileleri artık eve dönüyordu.Onca yolu sadece çocuklarını kendi gözleriyle sağ salim ulaştıklarını görmek içindi.         

Defne'nin babası Kemal Bey_ Artık bizden bu kadar gençler ,biz dönüyoruz akşam sizi birbirinize emanet ediyoruz.  

Rüya'nın babası Mehmet Bey_Evet gençler biletleri akşama kestik.Bir yaramazlık istemiyoruz ona göre.

Damla_ Siz hiç merak etmeyin uslu duracağız.

Tabi kızlar bıyık altından güldüler.Akşama kadar beraber vakit geçirdiler,ve artık ayrılık vakti geldi kızlar aileleriyle vedalaştılar,ve uçak kalktı.Kızlarda birbirlerine sarılıp eve doğru yol aldılar.